"აღდგომა საიქიოში"(სრულად)

-ალალე?!-ხის კარზე ფრთხილად მომიკაკუნა ზაქრო ძიამ. -ჰოუ,-გავაგონე და გადაბრუნება ვცადე, გამიჭირდა.ვიწროდ ვწევარ.დაენანათ განიერი საწოლი?გავბრაზდი ჩემებზე და რის ვაი-ვაგლახით ვიცვალე გვერდი.

გზა ვარსკვლავებისკენ (მეხუთე თავი)

გამთენიისას გამეღვიძა: ღამის ფარდებში პატრა სიცარიელე გაპარულიყო და იქიდან მზის სხივები აჭყიტებდა, ჩემი საწოლის პირდაპირ კიდევ ერთი უსარგებლო საწოლი, ჩემს მარჯვნივ ცარიელი კომოდი, თეთრი შავ ზოლებიანი თეთრეული ჩემს სხეულზე, ფეხებთან მიძუყნილი

აკრძალული ფორთოხალი 7

-ხელით ხომ არ ცდი? - ერთხელ თავად მან მითხრა ჩემთვის უცნაური რამ. მაშინ საკუთარი თავით სიამოვნების მიღებაზე არაფერი ვიცოდი. ამის შემდეგ კი საქმე უფრო გაგვიმარტივდა და სექსის შემდეგ ჩემი ხელით ვღებდი სიამოვნებას.

სიცრუის სადგური 4 (18+)

სოფის გადაწყვეტილებით კმაყოფილი ლევან მდივანი განსაკუთრებულად ემზადებოდა საღამოსთვის. საკმაოდ დიდი ხანი იღვწოდა იმისთვის, რომ სასურველი ქალი ისე ახლოს გაეცნო, როგორც დღეს აპირებდა

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 12)

ყოველდღ ვუმეორებდი უძრავად მწლიარეს, რომ გაეღვიძა და ვპირდებოდი, რომ მასთან ვიქნებოდი და თავიდან ბოლომდე მისი ვიქნებოდი, იმას, რომ მიყვარდა სიგიჟემდე და უსასრულობამდე და იმასაც, რომ როგორც მე, ისიც არის ღირსი, რომ იყოს ბედნიერი...

ტყუილი მილიონ დოლარად *6*

- შენთან საუბარი არ მინდა! იცი როგორი ხარ?! იციი?!არ აქვს მნიშვნელობა მართალი ვარ თუ არა..შეგიძლია გადამარწმუნო,შეგიძლია შენი სიტყვებით დამაჯერო რომ ეს ისე არ არის,როგორც მე მგონია,მეც გყვები,ვიჯერებ!საშინელი მანიპულატორი ხარ..ახლაც,ახლაც ცდილობ რომ

იასამნებმა არ დამინდეს,უთქმელად გამცესს

მოგილოცავდი შენს დღეს(ალბათ,ბევრი ღიმილით) და გაჩუქებდი წითელ ვარდებს ისე,თამამად... ჩავიხუტებდი შენს სიცილებს,როცა იცინი(თ)

ცოდვილი {5}

მთლიანად ნინია სამახარაძეზე გადართულს, აღარაფერი ახსოვდა. დემნას აქეთ-იქით დაათრევდა და ყველაფერს აგვარებდა. ოფიციალურად ,,იშვილა" გოგონა. ბავში, რომელსაც ნინია ატარებდა ძალიან უყვარდა ფანგანს და ყოველ წამს, ელოდა როდის გამოძრავდებოდა.

შეხვედრა. (სრულად)

არასდროს ვყოფილვარ თაყვანისმცემლებით განებივრებული გოგონა. არც ბევრი მეგობარი მყოლია. ყველას მოსწონდა ჩემი განსხვავებული აზროვნება, ის თუ როგორ ვსაუბრობდი, რა მომწონდა, რა მიზნები მქონდა,შეეძლოთ საათობით მჯდარიყვნენ და ესმინათ ჩემთვის, მაგრამ მხოლოდ

ფერები. თავი 5

როცა მაღლა მიმავალი, დახვეული კიბის საფეხურების ბოლოს მივაღწიე, იქვე დავინახე დედაჩემი და ჩემი ძმა. ისინი დიდ ორ ადგილიან საძინებელზე იწვნენ, ორივეს ღრმად ეძინა. მივხვდი რომ ეს ხსნიდა იმ ფაქტს რომ კაკუნის დროს პასუხს არავინ მცემდა, მაგრამ თავიდან