უცნაური სამყარო

გამარჯობათ, ახლა ვწერ იმას, რაც დარწმუნებული ვარ სხვებსაც უგრძვნიათ, გადაუტანიათ. ვწერ არა რაიმე მიზნისთვის, არამედ იმისთვის, რომ გულს უნდა ასე. ხშირად დგება ჩემს ცხოვრებაში ისეთი მომენტი, როდესაც ძალიან ბევრი ფიქრი ერთად იყრის თავს ჩემს გონებაში და

გიჟივით შეყვარებული(თვი 2)

ტელეფონი რეკავს და ვპასუხობ:წამიერად გადავხარშე და ტელეფონს დავხედე - ,,ბატონი დემნა’’. აუ რატომ მირეკავს რა უნდა?თურმე დღეს ჩემი დაქალის დაბადების დღეა და წვეულება მე უნდა მოვამზადებინო ბატონ დემნას, იქამდე კი ლექციებზე ვარ წასასვლელი!დამთავრდა

დატანჯული სხეული

ჰაერის ნაცვლად ახლა ჩემი სხეულიდან გამოყოფილ ტკივილს ვსუნთქავ, ისე ვინგრევი მგონია ჩემივე ნატეხების ქვეშ მოვყვები და წამოდგომას ვეღარ შევძლებ, ახლა უკვე წამებიც წუთებად გადაიქცა როცა ისე გტკივა რომ საკუთარი თავი გტანჯავს დრო გაცილებით ნელა

თეოდოსია (თავი 5)

"სწორედ იმ საღამოს, როდესაც ზამთრის სუსხი ჯერ კიდევ ძლიერად იყო გაბატონებული გარემოში თეოდოსიასკენ სემი წამოვიდა. კი... ხშირად მიდიოდა თეოდოსიასთან სემი, თუმცა ის ნაბიჯები უწინდელის მსგავსი არ ყოფილა. მის ნაბიჯებს სხვანაირი სურნელი ჰქონდა... ალბათ,

როცა მოვკვდები...

მინდა სიკვდილმა მაინც მომხედოს და შემამჩნიო თუნდაც წუთებით, მე ცრემლს არ ვითხოვ, უბრალოდ გეტყვით საფლავს წარწერას ნუ გაუკეთებთ,

ამორძალები

ბრძოლის ველზე ფიცხი თვალებით შუბებს ფერავდნენ ამორძალები. ცხენს მრისხანებით შემომჯდარიყვნენ გულს ედებოდათ მწველი ალები.

თითები საღებავით მაქვს დასვრილი

თითები, საღებავით მაქვს დასვრილი. ჩემში არის რაღაც, რაც მოულოდნელად იღვიძებს. რომლის შემდეგაც, ფუნჯს ვკიდებ ხელს და სრუილიად მოწყვეტილი ვარ გარე სამყაროს. სიმართლე, რომ ვთქვა ახლაც შოპენის სიმღერას ვუსმენ.

ძველი ბიჭის გოგო(თავი12)

მელაპარაკებოდა, თან კისერში ენას მისმევდა და კოცნებს მიტოვებდა... -მიყვარს შენი მარწყვი ტუჩები ისე ველურივით მაკოცა, რომ ამ ქვეყანას მოვწყდი და მანამ არ მომშორდა სანამ სისხლის გემო არ იგრძნო ჩემი ტუჩებიდა

ცოდვილი {3}

ჯერ კაცის მძიმე ნაბიჯები იყო, მერე კარის ძლიერი ხმა და ბოლოს გაუჩინარებული სანდრო ამაღლობელიც. ოთხად მოკეცილი, ფიზიკურ და სულიერ ტკივილს ებრძოდა. არ ტიროდა ან ვერ. ფიქრებით შორს იყო, იქ სადაც ყველაფერი დაიწყო.

სარკის ეფექტი

რთულია როდესაც ვერ გიგებენ, შენს გულის ტკივილს ვერ ხვდებიან განსაკუთრებით კი ის ადამიანები რომლებიც ყველაზე ახლობლები არიან შენთვის.