ცეკვა სიკვდილთან (თავი 1 და 2)

"ყოველთვის მჯეროდა, რომ შენი და მომავალი მიჯნურის გზები წითელი ძაფებით არიან დაკავშირებულნი. თითქოს განგებამ ჩასახვისთანავე, დედის ჭიპლარიდან ერთად აღმოაცენა წითელი ძაფი, რომელიც დაბადებისას ორი სხეულის ნაწილნი იკვეთებიან. რაც უფრო შორს ხარ მისგან,

მომენდე (მეექვსე თავი)

-რასაკეთებ სანდრო ?.-თან მეცინებოდა თითქოს შესაბამის მომენტს ელოდაო ისე უცბად გაჩნდა ჩემთან -ნუ ჭირვეულობ არ შეგჭამ.-ძლიერად მომხვია ხელები და მეც ნეტარებაში მყოფს ასე ტკბილად ჯერ არ მძინებია.დილით სანდრო წასული დამხვდა.ტელეფონზე ესემესი დაუტოვებია

მექანიკურად! ( 24 თავი)

-რას ნიშნავდა შენი საქციელი ლევან?-მანქანაში ჩასხდნენ თუ არა ,ეგრევე გაბრაზებულმა მიმართა თათამ -რა არ მოგეწონა?-ისე ჰკითხა გზისთვის თვალი არ მოუშორებია და მანქანა დაძრა -ხედავ რა ცინიკოსია კატო?-კატოს მიუბრუნდა,რომელმაც მხრები აიჩეჩა -ხო,თათა

პეპლისფერი დეკადა /სრულად/

ის თვლის პრინციპით წავიდა და ორის სიკვდილის ნაცვლად, ერთის მკვლელობა აირჩია. მაგრამ იმ ორს გადარჩენა შეეძლოთ. მათ ჰქონდათ იმის შანსი, რომ გადარჩენილიყვნენ, დედა რომ არ ყოფილიყო ამდენად სუსტი.

დაეცა მთვარე (სრულად)

"კონსტანტინს გაეღიმა, ამოიღო ერთი ცალი წითელი ვაშლი და ანას ესროლა. გოგონამ ჰაერში დაიჭირა და ღიმილით თვალი გაუშტერდა ორიოდე წამით მასზე, შემდეგ კი კონსტანტინს გახედა. ის ნელა მიუყვებოდა ტროტუარს და რაღაც უჩვეულო მწუხარებით, წელში მოხრილი მიაპობდა

სანამ სიკვდილი დამაფასოვებს

ცხოვრება თითქოს სუნთქვას არ მაცლის, თითქოს ჰაერი შემომაძვირდა.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 5 თავი

-კარგით, ნახვამდის უფროსო-ვამბობ ღიმილით და კარებთან მისულს არც ისე კარგად მაგრამ მაინც მესმის დამიანეს ჩირჩული -ნახვამდის ანიტა...

უთქმელი გრძნობები I

შენში შემოჭრილი სიყვარული სულს გიფორიაქებს, გულს გივსებს და ბედნიერებით გავსებს.

ეტა-კილია (2)

თვალის გახელისთანავე მიხვდა,რომ ელენეს მისი გაღვიძება დაავიწყდა და საწოლიდან გიჟივით წამოვარდა,კარადა გამოაღო და რაც ხელში მოხვდა ის ჩაიცვა წიგნებს ხელი დაავლო და ჩანთაში უსწორმასწოროდ ჩაყარა..ნახევრად შიშველი შევიდა სამზარეულოში და ქაღალდის ჭიქაში

ურთიერთობის დასასრული

პირველ რიგში მოგესალმებით. როგორც წესი, ამ ტიპის "ნაწარმოები" ჩემს შემოქმედებაში ბევრი არაა. არ ვიცი ვინ ადევნებდით ან ადევნებთ თვალს ჩემს ლექსებს, მაგრამ უკვე საკმაოდ დიდი ხანია აღარ დამიწერია ადამიანზე, რომელსაც ჩემ ლექსებში ვაღმერთებდი და