ზღაპარი

აღარც კი მახსოვს ბოლოს,როდის გავატარეთ ასე შეხმატკბილებულად დრო,დრო რომელიც ძვირფასია ყველა ადამიანისთვის.აივნის ემოციურ საუბრიდან მალევე გადავინაცვლეთ საძინებელში. მთელი ღამე არ მოგვიხუჭია თვალი.

თარსი გივი ( სრულად )

- უსიამოდ გამცრა სხეულში როცა წარმოვიდგინე როგორ უყურებდა ჩემი სასიმამრო ვიდეოს სადაც ჩანს რაღაც გაუკვეველი ნივთიერებით გაბრუებული და ადამიანის სახე დაკარგული როგორ ვეცეკვები ორ ნახევრად შიშველ სტრიპტიზიორს...

მერე რა ( სრულად )

- ასეთ მდგომარეობაშიც კი, ცრემლიანი თვალებით და გაფითრებული სახით, ისეთი მშვენიერი იყო ელა ტატო თვალს ვერ აშორებდა, თავს ვერაფერს უხერხებდა, სულსა და სხეულს მოდებულ უადგილო სურვილთან ცდილობდა გამკლავებას...

ყველაფერი კარგად იქნება!

ნუ დაეცემი, სულს ნუ იტანჯავ ტანჯვა ყოველთვის ფიქრით იწყება იფიქრე კარგი და დაიხსომე, რომ ყველაფერი კარგად იქნება !

მეგზური 6.

-კარგად უსტვენ მოტივატორო. - უთხრა დემეტრემ და დააკვდა ქალის ათრთოლებულ ტუჩებს. -წამომყევი, წამომყევი ერთი კვირით, ყველასგან შორს, აქედან შორს.. - უთხრა დემეტრემ ისე რომ საერთოდ არ მოშორებია ქალის სხეულს.

ჩემი გემის ნაპირები!( თავი მეორე)

ირინა ჟღენტი, სასიამოვნოა.-გაუღიმა თავადაც. იმ ღამეს ნიკამ უთხრა დარჩენილიყო აქ რამდენი ხანიც მოუნდებოდა, ყველაფერი გექნება და ვერც ვერავინ მოგაგნებსო. იმ დღის მერე აკითხავდა ქალს, ორივემ კარგად გაიცნო ერთმანეთი. ერთ დღესაც ვისკის სვავდნენ, ისევ ისე

საფარი (სრულად)

ცხოვრებამ შენ ჯერ არ მოგცა იმის საშუალება,მთლიანად დაინახო რა ადამიანია ანდრო ყიფიანი.. როცა ამას შეხედავ, მხოლოდ მაშინ მიხვდები,ამწამს რას ვგულისხმობ.. ანდრო ცხოვრებისთვისაა გაჩენილი. უბრალოდ,ჯერ არ მიეცა საშუალება, ფრთები მთელ სიგრძეზე გაეშალა..

წითლის ეპოქა 5

თვალები ავატრიალე.ეს არის, ის კონტროლიორი ვახო.მოსვენებას რომ არ მაძლევს.ყველგან კუდში დამდევს და როგორც ნახეთ, რაღაცეებს ისე მიკრძალავს, თითქოს დედაჩემი იყოს, რომელსაც ჩემთვის კარგი უნდა.ნატას დალიმ დაუძახა და გავიდა.სკამზე ვისხედით.ხალხს

წასვლა

გტოვებ და მტკივა უშენობის ყოველი წამი. გტოვებ და ვიცი, მეტკინება უფრო ძალიან. მაგრამ გაძლება როცა ჰქვია, ჩემო, სიყვარულს. წასვლა გულიდან ერთადერთი სწორი რამეა.

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 14)

ქალაქ შუშას შუაგულში, უზარმაზარი ტენტით გადაფარებულ სივრცეში ლაშა არაბული გონს მოდიოდა.