მერე იბზარება გრძნობების საცერი

ვიცი გადიქროლებს ეს ცივი ქარები, სხეული უკუნეთ ტკივილსაც ეჩვევა, მერე იბზარება გრძნობების საცერი, ფანჯარას მიაწყდება ყინულის ჯარები

ტყუილით მოპოვებული ბედნიერება. სრულად

-მეც მიყვარხარ. -ხვალამდე.. -ხვალამდე ჩემო დედოფალო.- დაემშვიდობა ბიჭი. -ღმერთო დამეხმარე და ძალა მომეცი გავუძლო ამ ტვირთით ცხოვრებას, -დაიჩურჩულა და უკვე წამოსული ცრემლები მოიწმინდა. მერე კი გზას დაადგა ფეხით ახალი ცხოვრებისაკენ

შენელებული გულისცემა (თავი 19)

-მაგაზე არ მიფიქრია,მაგრამ თინიას რომ რაღაც ჭირს მეც ვიფიქრე, საღამოობით სანამ მოხვიდოდი ბევრს ვსაუბრობდით ხოლმე და ახლა ოთახშია გამოკეტილი. ჯანდაბა, ფიქრობ რამე მოხდა?

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /2/

-სად მიდიხარ? - გზაში გაოცებული დიტო შეეფეთა და მკლავში ხელი წაავლო -უბრალოდ ყურადღება მიაქციე - სევდით სავსე მზერა შეანათა და უკანმოუხეფავად დატოვა საავადმყოფო. დიტო ერთწამს გაკვირვებული იდგა, ხოლო შემდეგ გამოფხიზლდა და გოგოს მონახულება გადწყვიტა,

მთაწმინდის მთვარე {13}

-ეს არის ჩვენი საძინებელი, ხომ გახსოვს? - გქვედა ტუჩზე იკბიბა და საწოლზე მწოლს ზევიდან მოქცეულმა თვალებში ჩახედა. -გაჩუმდი! - სახე აწითლებულმა მაისური გახადა

ესპანელი მაფიოზები 2

დერეფანში მივრბოდი და წარმოდგენა არ მქონდა სად მივდიოდი.სხეული მიყვიროდა რომ გავქცეულიყავი რადგან ის ბიჭი თუ არ გათიშულა აუცილებლად გამომეკიდებოდა ან კიდევ რომელიმე ოთახიდან გამოვიდოდა ვინმე და შემეფეთებოდა.უცნაურია სანამ გასასვლელამდე არ მივედი

ნაცნობ უცნობს .../4/

მანქანაში ენერგიისგან გადაცლილმა ადგილი დავიკავე . მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია . არც მე არც მას . შორს არც წავსულვართ . წყნეთში ავედით . მაგრამ მხოლოდ მე, და ის . ის .... ირაკლი ამირეჯიბი ... ამირეჯიბის სახლში .... ვერ ვიჯერებდი , მაგრამ დაჩიზე

ბუმერანგი.ნაწილი მეორე 13 თავი.

მეზიზღები,საერთოდ არ მინდა გხედავდე რადგან შენ ადამიანი არ ხარ,შენ ცხოველი ხარ,ცხოველი ვინც შეუბრალებლად ხოცავს ადამიანებს.ვინც ყოველთვის აზარალებს უდანაშაულოს,რადგან მხოლოდ მათ ერევი და საკმარისია,მართლაც და საკმარისია უკვე ეს ყველაფერი.

სამი დღე (5 თავი)

- ნანო აეროპორტში დააკავეს საფრანგეთიდან დიდი რაოდენობით ნარკოტიკული საშუალების შემოტანის დროს. როგორც ამბობდნენ ვიღაცას დააფარა ხელი და მისი არ იყოო. მაგრამ საეჭვო და გაურკვეველ ვითარებაში დაკავებიდან 3 თვეში სცადა.

მადერა [თავი 5]

მეძინებოდა დიდხანს და ბურანით გაბრუებული, სამყაროს მოწყვეტილი, აღარასდროს დავუბრუნდებოდი ამ შეშლილ სამყაროს, მაგრამ აივნის კარის მინაზე ნაზი კაკუნი ჩუმ ბრაგუნში გადაიზარდა და გამომაღვიძა. ინსტინქტურად გავიხედე მარჯვნივ და ვიფიქრე, რომ მოვკვდი. ან