ოიზისი (IX)

-შენ საკმარისი ხარ, მარიტა შენ საკამრისი ხარ. საკმარისად საჭირო, საკმარისად ლამაზი, საკმარისად ჭკვიანი, საკმარისად კეთილი და არაფერს აქვს მნიშვნელობა ამ სამყაროში გარდა შენი აზრისა. მე ყოველთვის შენს მხარეს ვიქნები ,არასოდეს არ მიგატოვებ და ეს იცი!

უჩინარი მხარე ( სრულად )

- შეიძლება წყვდიადი სწორედ იქ დაგხვდეს ჩასაფრებული სადაც საერთოდ არ ელოდები, დაგვხდება და ისე გადაგყლაპავს თვალის დახამახამებასაც ვერ მოასწრებ...

მიშგუ დოშდულ (თავი მეთერთმეტე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

თამაში "LOVE" -3

ტკივილით ახურებული მაჯა დავიზილე და ზურგით შევბრუნდი. გვერდით მომიჯდა. ნატკენი ხელი ხელში აიღო და შეათვარიელა. - გტკივა ? - ყველაზე ბანალური კითხვა, რაც კი შეიძლება დაზარალებულს დაუსვა. კი მტკივა. - რატომ არ მიდიხარ?-მისი პაუზის შემდეგ ამის

ნეიტრალიზატორები (თავი პირველი)

ლაბორატორიის აფეთქების ქაოტური შედეგის შემდეგ,ქალაქის ნახევარი ინფექციამ მოიცვა,დაზარალებულები გახდნენ თავიანთი ყოფილი "მე"-ს ჩრდილოვანი ქერქები,მოძალადეები და მტაცებლები. მათთან კონტაქტის შედეგად გარდაუვალი იყო დაინფიცირება.

,,აფთარი,, თავი IV

გიორგი გრძნობდა თითქმის დალაგებული გარემოება როგორ ენგრეოდა თავზე. ამ ქერას გამოჩენა წერტილს დაუსვამდა ყველაფერს. ამიტომ რაღაც უნდა ეღონა, მაგრამ ჯერ არანაირი გეგმა არ გააჩნდა. იცოდა რომ დამშვიდებულად უნდა ეფიქრა, მაგრამ დამშვიდებას ვერაფრით

კეკე (მესამე)

სახლის კარი გააღო და ნოხდაფენილ დერეფანში შეაბიჯა. ქუსლიანები იქვე გაიხადა და აცაბაცა მიყრილი მიატოვა ნოხზე. არც კი უფიქრია, რომ თაროზე თავის ადგილას დაეწყო.

კეკე (მეოთხე)

_ ნინას სიცხე ჰქონდა დილით! _ უხასიათოდ იყო მარიამი. ხშირად რეკავდა ძიძასთან. და მიუხედავად იმისა, რომ ქალის პასუხი ამშვიდებდა. ბოლომდე მაინც ვერ ახერხებდა მოდუნებას. სხვანაირ პასუხისმგებლობას გრძნობდა შვილის მიმართ.

მთის ღალატი (ნაწილი 2)

სივრცეს გაუსწორა თვალი და თავი სრულ სიცარიელეში ამოჰყო, სამყარო 60-ჯერ გაჩერდა მისთვის, მაგრამ არავის მიჰყავდა, რადგან ის ჯერ კიდევ სჭირდებათ აქ, სადაც დაჩის მკვლელი თავისუფლად დადის, აქ სადაც თავად სუნთქვა უჭირს და ვერაფერს ეჭიდება, რომ გადარჩეს.

ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი7)

მიუხედავად ანიტას წინააღმდეგობისა მკლავზე ხელი მოჰკიდა - აქ არ ვილაპარაკებთ! პიჯაკი გაიხადა და ანიტას მოახვია, თავად შეუკრა ყველა ღილი, კაბასავით ჰქონდა ანიტას ლექსოს პიჯაკი, არავისთვის იქნებოდა უცნაური თუ ასე გავიდოდა გარეთ -ხელი გამიშვი... უხეშად