ნუცუბიძის ქუჩა (თავი 1)

- რა ჯანდაბაა?- ჟანგბადის ბალონის დანახვაზე უცბად წამოიწია, მაგრამ ისე დაეხვა თაბრუ გატოკების საშუალებაც არ ჰქონდა. ისეთი დაღლილი იყო თეთრ კედლებს მოავლო თვალი და წამლების სუნი ყელში ამოაჯდა. ყოველთვოს უკვირდა ამ ბუნებით

7 წლის შემდეგ! (თავი 6)

-მე არა შენ დაივიწყე რომ ვარსებობ.-მე შენ ყველაზს მეტად მიყვარდი.-დღეს მართლა დამთავრდი ნუკა ჩემს ცხოვრებაში..-დემეტრესგან შვილი გყავს.მეორედ მომიგო ომი.-აი ის ანგელოზი ოთახში რომ წევს რას არ მივცემდი რომ ჩემი შვილი იყოს.

შეპყრობილი(4)

ტყეში არმოვჩნდი. რთული იყო სიბნელეში გზის გაკვლევა. ავნერვიულდი, დავიბენი და არ ვიცოდი რამექნა. ასე დაახლოებით ერთი საათი გავიდა. მციოდა და მეძინებოდა. ამდროს მანქანის შუქმა თვალი მომჭრა მეც მის სინათლეს გავყევი. ჩემდა საუბედუროდ

ზაფხულის დიდი სიყვარული (თავი4)

პალატამდე სანამ მივიდოდი თავი ვეღარ შევიკავე და ცრემლები წამოვმივიდა ამასობაში ნინოც მოვიდა და შემამაჩნია როგორ ვტიროდი მასაც დასიებული ქონდა თვალები ნინოს მოუყევი რომ მოვატყუე ანა დ მისთვის სიმართლე არ ეთქვა ცოტაიყოყმანა

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(9)

უკვე ერთი კვირა გავიდა, რაც გავიგე რომ ლუკა ცოცხალია, იმედის ნაპერწკალი ისევ ჩამესახა იმ დილით როცა მან დამირეკა, მისი ხმის გაგონებაზე სიტყვებით ვერ აღვწერ რა დამემართა, როცა გონია შენი მეორე ნახევარი მკვადრია მაგრამ, მეორე წუთს მის ხმას გებულობ,

არ დამივიწყო X

აუ ეგ უკვე მომწონს. თანჩემნარი ცანცარა ხარ. წამო დავიწყოთ კეთება. ოთახიდნა გავედით მაღაზიაში საჭირო ნივთები ვიყიდეთ და ნიკას ოთხაში შვიტანეთ. კარის თვზე სალათისფერი საღებავით სავსე ბუშტი ისე დავკიდეთ რომ როგორცკი კარს გააღებდა საღებავი

ამ წუთას დილა რომ იყოს

მცდელობა, შეიცვალო, გამოხატო, იგრძნო, აგრძნობინო. მუდმივი ტრიალი წრის გარშემო დასახული ფინიშის ხაზის გადაკვეთის გარეშე. >>ეს უაზრო სიტყვათა გროვა უაზრო ემოციებით გამოწვეული უაზრო ბრაზის შედეგია, თუმცა ესეც ემოციაა, მახინჯი, უნაყოფო, მაგრამ

უკუნით ღამეს

იცი? წამებმა ჩემი კალამიც შთანთქეს მე კი დღემდე მივტირი მის ლანდებს იცი? მე შენზე ლექსებს ვადარებდი ღამეს ვარსკვლავებით მოჭედილს და იდუმალებით სავსეს მუდამ ველოდი შემოდგომას, შენს თვალებს შერწყმულს უხმაურო ფოთოლცვენას ჰაერს რომ ათრობს მზიან

თუკი არ მინდობდი..

ნისლისფერ ხეობებს მივანდე ფიქრები, უშენო ნისლლები ჩემამდე მოდიან, გაფრინდი ძვირფასო.. მე შენთან ვიქნები, თუმცა კი შენამდე ათასი კბოდეა..

მარტო'სული /2/

მაგრამ მიშოს ხმა ისევ ესმოდა . დამნაშავის სული სიმშვიდეს ვერასდროს ჰპოვებს. მკვლელს მუდამ თან დაჰყვება მოკლულის მოჩვენება და ესაა კანონზე აღმატებული სასჯელი რომელიც არასდროს დასრულდება , სამუდამო განსაცდელი , შეუცვლელი ანგარიშსწორება