რომ არა შენ... VII

თემო უკვე გასული იყო და დათოც მას მიყვებოდა, მაგრამ გაჩერდა, ევასთან ახლოს მივიდა და ხალათი შეუსწორა -გიხდება. -ჩაიცინა და თვალი ჩაუკრა, მოწყვეტით აკოცა და ჩქარა გავიდა.

ხევსურული ღემეები - V +18

-სიკვდილ თუ გინდა ამოსთქვი, მე რაღას მტანჯავ მითხარი? ნერწყვს გაჭირვებით ვყლაპავ -არვის შეხედო თოლებში, სიტყვა არ დაგცდეს არცერთი- ამატებს მშვიდი ხმით და უკვე მგონია რომ საუბარი დამავიწყდა.

დასაწყისი დასასრულის

ვინმეს თუ გიფიქრიათ დასასრულზე, როგორი იქნება ან რა როლები დარიგდება, ვის რა პერსონაჟი შეხვდება ან და ვის რა მოქმედება ექნება... ალბათ არა... არც მიკვირს, რადგან თქვენ ხო არ დაიღლით ტვინებს ნეგატივზე ფიქრით, თქვენ ხო

ფიქრებო ...

ფიქრები.. ფიქრებს მივყავართ გაგიჟებამდე?! რა გვჭირს? რამდენი კითხვაა და პასუხებივ როგორ ვიპოვოთ ყველაფერზე პასუხი? არის რაღაცეები რასაც სახელს ვერ დაარქმევ ან არ დაარქმევ არ ვიცი მართლა ვერ ვხვდები რა არის ეს ? ნუთუ შეიძლება ადამიანმა

შეუძლებელი (ნაწილი 8)

თემქის აღმართზე ავიდა და თბილისის ზღვის მხარეს გადაუხვია მარგიანმა. დაახლოებით ერთი კილომეტრი იარა და სანაპიროსკენ მდგარ შავ ჯიპს თვალი შეავლო. მანქანა მის გვერდით გააჩერა და გადმოვიდა. მზერა გარემოს მოავლო.

ხევსურული ღამეები - IV +18

-ეგ რაღაა?- ვეკითხები და ძირს ვეცემი -ადექ- თქვა მშვიდი ხმით -რა გაგიყო ვერ გავიგე. -სარეცელ- ჩაიდუდღუნა -რა ენაზე ლაპარაკობ, რა არის? -რაზედაც წევხარ.

დღიურები (2)

20/04 ბოლოზარი ახლოვდება... მეც ჩრთული ვარ ამ ყველაფერში და ვცდილობ ყველა საცეკვაოილეთი ავითვისო. ჯერ ჯერობით გამომდის, იმედია არ დავიბნევი იმდენი ხალხის წინაშე და არ შევრცხვები. მაინც და მაინც არ ზის ჩემში ცეკვის უნარი უფრო ხატვა გამომდის... ხო აი

პირობა მეორე ნაწილი 1თავი

- ხომ გეუბნებოდი შეურიგდი- თქო? შერიგებოდი ახლა აქ ხომ არ იქნებოდი? - აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? - გავიგე დაიჭირესო.

ხევსურული ღამეები - III +18

თვალს ვახელ, ისევ სიბნელე, ჩემი სუნთქვა სახეზევე მეცემა და ვხვდები რომ ნაბადი მახურავს, ვიღაც ლაპარაკობს, დაყვირება მინდა, მაგრამ ვერ ვყვირი, უნცაური შეგრძნება მეუფლება, თითქოს მიჭირს საუბრის გარჩევა, მაგრამ ეს ალბათ ნაბადის გამოა.

ცოდვების ხარჯზე.. (11 თავი)

-ნომერი გამაგებინე_ზედმეტი აღარაფერი უთქვამს ბიჭს ისე გათიშა და მაშინვე გადაუგზავნა კონსტანტინემაც. პარალელურად მანქანაში ჩაჯდა და ქალაქში დაიწყო მოძრაობა მალე რომ მისულიყო ადგილზე.