იზაბელა +18 {6}

იმ დღეს მოხდა ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტი იზაბელას ცხოვრებაში. მისი სხეული მთლიანად დეისაძეს ეკუთვნოდა, მისი გული დიდი ხნის დაპატრონებული ჰქონდა და როგორც იქნა გაითავისა, რომ ის ბიჭი სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა.

ჭინკობისთვე (სრულად) +18

ეს ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო კვირის დასაწისია, ჩემს სამ მეგობართან ნინისთან, სესილისთან და დათოსთან ერთად სამარშუტო ტაქსით იმერეთის ერთ პატარა სოფელში ვბრუნდები, სადაც ბებია და ბაბუა ცხოვრობს. მამა, როგორც იმერელი ბიჭებს

ზიზღნარევი სიყვარული (თავი6)

მარიამი მუშაობას შეუდგა, ისეთი გახარებული იყო რომ სულ დაავიწყდა ალექსანდრე და მისი დამცინავი გამოხედვა რომელიც მუდამ იმას აგრძნობინებდა რამხელა სხვაობაა მათ შორის

ჰაერში #1

ჰაერში იყვნენ ასე და ამგვარად. ყოველთვის ერთად ყოველთვის სუფთად ყოველთვის გულწრფელად ყოველთვის ჰაერში დაუცემლად! რის გამოც ახლა გამოჰყავთ საოპერაციოდან ორჯერ გაჩერებული გულით ორი სხეული ერთი სულით!

ბაღი

მე ვდგავარ მარადისობის ბაღში მაქ ტოტი მოტეხილი მხარში არსად არ ჩანს მტრედი დამიდია ბაღში გვერდი

მეტრო (თავი 11)

დონის ოთახიდან გამოსულებმა ელიოსს დასამშვიდებლად წამალი დაალევინეს. დონი სამზარეულოში გავიდა, ვერასდროს იტანდა მამაკაცის ქვითინს, ყოველთვის მიაჩნდა ძლიერ მამაკაცს ტირილი არ შეშვენისო და მის სახეზე ცრემლი მშობელ დედასაც კი არ უნახავს. მარაზმი იყო და

უშენოდ გატარებულ დროს ვერ ავიტან !

შემომერია გულზე პულსის მაღალი ფონი, შენი მოკლული შვილებიდან ერთერთს რომ ვგავარ. ჩემი სხეულის მასას უკვე მეასედ ვწონი და ტრაგედიის საფლავზე მდგარი ურყევი ქვა ვარ.

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#2

- რამდენად კარგი მეგობარიც არის, იმდენად ყ*ე „შეყვარებულია“ შენთვის.-ფეხზე წამოდგა და ზევიდან დააჩერდა მაისურაძეს. -არ მესმის მასთან რა გესაქმება?! აიანო დაიკარგები თემოსთან.! საკუთარ თავს დაკარგავ. დაიფერფლები და ნიავს გაჰყვები. სანამ დროა შეეშვი.!

მე რომ მიყვარს (სტასია & ლუკა)

-აი შენ გკითხავ ზუსტად ვის ვეკონტაქტო და ვის არა რა -ზუსტადაც მე უნდა მკითხო -ნელა იყავი ფეხი რამეს არ წამოკრა - ჩვეული ირონიით ვუთხარი -ეს ხო არ ჩუმდება რა - თვალები გადაატრიალა და ველურივით დამაცხრა ბაგეებზე, ისე მკოცნიდა ლამის ტუჩები მომაჭამა -

ორი ერთში (სრულად)

მე რომ გამიჭირდება ან რამე მეტკინება, სახლში მიმეჩქარის, დედასთან გავრბივარ ხოლმე. უცხო ქვეყანაში რამე რომ გეტკინოს მარტო მყოფს ან დედას სად ნახავ, ან მშობლიურ სახლს.