მირჩიეთ რამე

არ ვიცი საიდან დავიწყო...მოკლეთ,რამდენიმე წლის წინ გადმოვიდა ჩვენს სკოლაში უსაყვარლესი ბიჭი.მაღალი,საშუალო თმით,მუქქი მწვანე თვალებუთ და დიდი ტუჩებით...არ ვიცი რატომ,მაგრამ დაქალმა მითხრა, რომ დამემატებინა და დავიმატე...შემდეგ მივწერე შენ **-ე

ხელს ნუ გამიშვებ 7

როგორც კი კარის ზღურბლს გადავაბიჯეთ კარები უცებ გადაკეტა,გასაღები გამოაძრო და ჯიბეში ჩაიდო. -სანდრო რას აკეთებ?ხმა ამიკანკალდა და ცრემლები წამომცვივდა. -შედი ოთახში,მშვიდად მითხრა და შესასვლელისკწნ წავიდა.

მეტრო (თავი 12)

უფსკრულის კედლები ჯერ მიწის პირობაზე საგრძნობლად გაწითლდა და მისგან სიმხურვალის წვეთები გადმოდინდებოდა, შემდეგ გადამდნარ ლავად ქცეულა და ბოლოს მყარ მასად, რომელიც ლითონის მადანზე უფრო მუქი შეფერილობის და მკვეთრი, მძაფრი სურნელის მქონედ იქცა. თვალები

იზაბელა +18 {7}

იზაბელას ის ბედნიერი წუთები ჯოჯოხეთად ექცა. დეისაძის თვალებში მხოლოდ ქალს ხედავდა რომელიც გამოიყენეს წუთიერი ვნებისთვის..მისი ცხოვრება სრულიათ ახალ ეტაპზე გადავიდა. ცხოვრება დეისაძის გარეშე სხვა ქალაქში

ყველაფერი ხდება…

ურთიერთობები ხან ირევა, ხან ლაგდება, ხან ვჩხუბობთ, მერე სევ ვრიგდებით, მაგრამ ნამდვლი მეგობრები ყოველთვის ბრუნდებიან… დასასვენებლად წასვლის დღეს მეგობარმა მომწერა და თითქოს შეხვედრა მთხოვა, მერე ისევ გადაიფიქრა და საგონებელში ჩამაგდო, რადგან არ

ამბიციური #1

თბილისში ახალი გადმოსული ვიყავი, ადრე ქუთაისში ვცხოვრბდი, იქ ბევრი მეგობარი არ მყოლია, რატომღაც ვერავინ მიგებდა და ისინი ჩემგან ძალიან განსხვავდებოდნენ. არასოდეს ვყოფილვარ ყურადღების ცენტრში, არადა სწორედ ეს იყო რაც მსურდა. ქუთაისში ცხოვრების

აუტანელი მეზობელი (სრულად)

თავიდან აფართხალდა ქრისტინე, მაგრამ მერე თვითონაც ვეღარ შეიკავა თავი. ხელები კისერზე დააწყო, წამით მოშორდა, მაგიდაზე შემოჯდა და ფეხები წელზე შემოხვია. ანდრიას ზედა წამში ისროლა და კოცნა განაგრძო. გოგონას კი გაჩეჩილაძემ გადააძრო მაისური და ტუჩებიდან,

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#4

.აბაზანაში გავიდა. დედამიწაზე ყველაზე იაფასიანი საქონელი ეგონა თავი.! ყველაზე ამაზრზენი რასაც კი შეიძლებოდა ამ ქვეყნად ევლო. დუშის ქვეშ დადგა და თვალებ დახუჭული კვლავ ფერად სამყაროში გადავიდა. მაგრამ იქ აღარავინ დახვდა, მხოლოდ ფერადი გარემო იყო,

ჰაერში #2

ჰაერში ყოფნა ძნელია,  თუ მარტო ხარ  თუ არ გყავს დამჭერი  თუ არ ენდობი  თუ არ გიყვარს  თუ არ უყურებ თვალებში.  მერე ძიმდები  და  ადვილად ეშვები მაგარ მიწაზე.    აქ ?  ამ ისტორიაში ?  არავინ დაცემულა მწარედ.

ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 6

-ზიზღისა და შურის ჩანჩქერი არ გადმოვუშვი ჩემ სულში და დიდი ღრმული არ გავაკეთებინე იქიდან დაშვებულ საზიზღრობას. წარმომიდგენია, როგორ დაგიჭაობდა ეგ ყველაფერი. ახლა, ალბათ, პატიებაც გიჭირს.