პატარა მისის ბლოგი (რა სურთ კაცებს?!)

რამდენიმე წარუმატებელი ურთიერთობის შემდეგ, დავფიქრდი იმაზე, რა იყო პრობლემა,სად იღებდა სათავეს და რატომ მემხობოდა თავზე ყველა შესაძლო მამაკაცთა ვარიანტი.როცა მრავალხნიანი დეპრესიის, ფიქრისა და ლოგიკური

ბუმერანგი.თავი 5.

-ყველაფერს როგორც დასაწყისი დასასრულიც აქვს და ნუ გაიხლართები შენი ფიქრების ვაკუუმში ისე როგორც ობობა ქსელში,გამოსავალი ყველაფრისგან არსებობს.მართალია ჩვენ ადამიანები ცხოვრებაში ძალიან ბევრ უსამართლობას და ტკივილს ვეჯახებით,მაგრამ მე მჯერა ვინც

გაქცეული /6/

იქნებ ამ ერთხელ მაინც დაგეგდო ყური საკუთარ გრძნობებზე და სურვილებზე? იქნებ ამ ერთხელ მაინც არ შეწინააღმდეგებოდი საკუთარ თავს. რა დაშავდება თუ ერთხელ მაინც მოუსმენ საკუთარ თავს და იმას გააკეთებ,

ზ ღ ვ ა რ ი (სრულად)

ნეინა,იცი?ხანდახან დრო ისე გარბის,რომ უკან შემობრუნებულს აღარაფერი გხვდება,მნიშვნელოვანი მოგონებებიც კი.ერთი თვე,ისე გავიდა,რომ უკან მოხედვა კი არა,უბრალოდ დღეებისთვის თვალის გადავლებაც ვერ მოვასწარი.

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 4)

თვალებში წამიერად შემომხედა და გვერდით ჩამიარა და სახლიდან გავარდა,კარების მიჯახუნების ხმა აქაც კი გავიგე.ეს შემოხედვა არ გავდა მუქარას ,ეს უფრო...ბოდიშის მსგავსი რაღაც იყო,ან უბრალოდ მომეჩვენა.

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 7)

სხვა არაფერი მახსოვს სანამ კლინიკაში არ მივედით.დერეფანში თორნიკე იყო ჩაკეცილი,თავს არ ჰგავდა. მას მივვარდი -როგორარის?მითხარი ცოცხალია? თორნიკემ შემომხედა და ცარიელი თვალებით მომაჩერდა

ადრე თუ გვიან

დაკეტილ სარკმელს ქარი უბერავს, და უსასრულო მტვერს აყრის მინებს, ადრე თუ გვიან გვტოვებს სულ ყველა, ადრე თუ გვიან ჩვენც ვტოვებთ ვინმეს.

მე და სიკვდილი (თავები 5, 6)

როგორც მოგეხსენებათ მორალურად ძალიან ცუდად ვგრძნობ თავს. ჰოდა სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე რომ დღეს არ წავსულიყავი იმ სკოლაში სადაც ახლა ვსწავლობ და წავედი ჩემი ძმაკაცის სკოლაში სადაც 5 წელია აღარ ვყოფილვარ. იქამდე შეიძლება ითქვას თვალდახუჭული მივედი

შეშლილი ფსიქოლოგი (3)

--ცხენმა გველი დაინახა და დაფრთხა, მირბოდა და ბოლოდ ქვებზე დავეცი. ძლივს ვიპოვე ცხენი და მერე ძლივს მოვაღწიე აქამდე. პლიუს ამას ჩემს საცვლებში ერთ მოუსვენარ არსებას წიწაკა შეუზლელიია და ახლა ძალიან გთხოვ დამაძინე რა. დავიღალე.-სანათი ჩააქრო, ხელი

ეს ხაფანგია პატარავ..! #2

-ვაიმე-ვბუტბუტებ და ღილებს ვკრავ ამის შემდეგ კი თვალებში ჭინკაათამაშებულ უფროსს ვუყურებ რომელიც დგება, ხელებს ჩემი სკამის სახელურებს აწყობს და ჩემკენ იხრება...