ისევ დაგთმე,როგორც უწინ...

ისევ დაგთმე,როგორც უწინ და ეს სევდაც ისევ მიტევს სად ვიყურო,უკან თუ წინ შევეხები კვლავ შენს თითებს?

დედი

ისევ მოიცვა ტკივილმა გული ისევ გამუქდა ცა, ისევ ელავს აღარ დადგება კვლავ გაზაფხული და ვეღარ მოვალ მე შენთან დედა,გახსოვს პატარას შენ მასწავლიდი რომ ეს ცხოვრებ არის ფერადი.ჩემი სამყარო შავია დედი ჩემთვის

ჩემი ახალი ლექსი "ტკივილისფერი"

ბავშვობიდან მიყვარს ცოტა მავნებლობა,ბოლო ფინიში კი ოთხი ფიცარია,ღმერთმა მაპატია ჩემი არსებობა,მათაც მაპატიონ გვერდით ვინც არიან.უკვე მემჩნევა რომ ყველამ გადამღალეთ,იცი მლიქვნელი ვარ მგონი არც ასეთი,

ევანგელინა /2/

- უნდა წავიდე - წამოვდექი - მაგრამ, როგორ? - მე წაგიყვან. - მითხრა - არა, არაა. უნდა გაერთო, მე კი... - ორმოცი წუთის გზააა, ასე რომ არაუშავს. - მადლობა - გავუღიმე და უკან გავყევი, ჩემი ნივთები სწრაფად ჩავაწყვე ჩანთაში და გოგოებს ტელეფონზე

სიყვარული უსიყვარულოდ {23}

_ბოლოს ავალ და პირდაპირ სუფრასთან დავჯდები _როგორც ყოველთვის ...სულ მაშინ მოდიოდი როცა ვმშვიდდებოდი და მეგონა რომ მოსვლას არ აპირებდი _რა მაგარია ასე რომ უყვარხარ ქალს რომელმაც ყველაზე დიდი განძი გაჩუქა ...ასწორებს _ გაიცინა , მაშოს აწითლებულ

კარგი გოგო/ცუდი გოგო +18 (5თავი)

-გირჩევნია გამასწრო...-რა იყო? კარგად არ ჩაიარა?-არა, მე ვგულისხმობ კარგი იყო მისი ახლოდან გაცნობა, მაგრამ სერიოზულად? ყუთების ზიდვა შენი აზრით რომანტიულია?-ჰეი, ყველას თავისი შეხედულება აქვს რომანტიკაზე

ჩვენი ამბავი (თავი VII)

-მოიცა არ მითხრა რომ ეხლა შეამჩნიე როგორი სიმპათიური ვარ?! -მოკეტე რა .... -ღმერთო როგორი შეუაცხყოოფაა...არ შემიძლია-დემონსტრაციულად რამოდენიმე თითს საფეთქელზე იდებს -ყავას დალევ ?-მეკითხება დამშვიდებული ხმით -კიი ,ოღონდ უშაქრო -იმედია მადლობას

საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მესამე)

სულ სხვანაირად იწყება დილა მთაში...ჩიტების საამური ჭიკჭიკი, მამლების ყივილი, ქათმების კრიახი...ელოდებიან კარს როდის გაუღებ რომ მალე გაიქცნენ საკენკისკენ..დილის ნიავი სახეზე ისე გეფინება თითქოს მოფერება უნდა შენი ლოყების... ნია ხელებს მაღლა წევს,

ვაჟკაცის სული(სრულად)

პატიმრის ფიქრები,ვაჟკაცობის და სიმტკიცის ის მაგალითი რომელიც პატიმრებისგამ მომისმენია.ოთხ კედელში გამომწყვდეული ლომების ვაჟკაცური სულის ვაჟკაცური სულისკვეთება.გისოსებს მიღმა არსებული თავისუფლების სურნელი.ნამდვილი ამბების მოკლე ისტორია

გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი

გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი, დღეს კი შენს გარეშე სუნთქვაც გამიჭირდა. მღრღნიდა მარტოობა, მაგრამ არ მოვედი, ალბათ მელოდი და ცოტა გაგიკვირდა.