ფანჯრების მწმენდავი ( თავი 15 )

შიშისგან აკანკალებული გოგონა, ლოგინზე მოკუნტული იწვა და ვერ აცნობიერებდა რა მომხდარიყო მის თავს. ცრემლებით დასველებულ ბალიშს ხელს მთელი ძალით უჭერდა და ტკივილისგან იკრუნჩხებოდა. _ მოვკალი, მე ჩემი საკუთარი შვილი, საკუთარი ნაწილი მოვკალი _ ბუტბუტებდა

სხვა'ნაირად მენატრები

მოხუცებს ვგავარ,ბანკომატების წინ მდგომებს,რომლებიც ელოდებია კუთვნილ პენსიას,რომ შვილიშვილები გაახარონ. გოგონას ვგავარ,რომელიც პარკში ელოდება ბიჭს ის კი არ ჩანს რა ხანია. ჩემპიონს ვგავარ,რომელმაც იცის რომ გაიმარჯვა,მაგრამ სულმოუთქმელად ელოდება როდის

რატომ?

ფანჯრიდან ვიყურები და ვერაფერს ვხედავ. ჩვეულებრივი დღეა, მზისგან მივიწყებული, დეკემბრის ცივი და სუსხიანი დღე, რომელიც ჩუმად, ჩემს უკითხავად სულში მიძვრება და რაღაცის თქმას ცდილობს.

ჩვენ "არავინ" ვართ (მძარცველები) დასასრული

მენტორი თავის ქალაქში დაბრუნდა, იმ სახლის კარი გამოაღო სადაც ყველა ერთად ცხოვრობდა, გულაჩუყებულმა მოავლო თვალი ყველაფერს. ნუთუ ამისთვის განვლო მთელი სიცოცხლე? რამოდენიმე მილიონისთვის და მარტოობისთვის? და რაშია ცხოვრების ხიბლი? გარედან მანქნის ხმა

იყალთოელი ბიჭები ,,რაზმის შეკრება'' (ნაწილი 24)

ბუჩუკურთელის რგოლი მეტად გაოცებული დარჩა, როდესაც კლასში დიდ დასვენებაზე რაზმის პიონერხელმძღვანელი, კედლის გაზეთის რედაქტორი, რაზმის საბჭოს თავჯდომარე და კიდევ ორი სხვა მოწაფე შეიკრიბა.

დაუპატიჟებელი სტუმარი (თავი 1)

- მისმინე ღლაპო- ღიმილიანი სახით გადაიწია გოგონასკენ - ფეხებში არ მომედო და თვალებში არ გამეჩხირო, არ დაივიწყო აქ რისთვის ხარ და ნუ მაიძულებ დროზე ადრე მიგაბრძანო იმ შენა პროვინციაში

უკანასკნელი ნატვრა (5თავი)

-ხელი მომხვიე თორემ გადავარდები მიყვირისდა მოსახვევში უხვევს.-არვაპირებ!ის სიჩქარეს უმატებს უკვე წინასწორობას ვეღარ ვიჭერ და მთელი ძალით მის სხეულს ვეკრობი.-კარგი გოგოხარ მეუბნება და იცინის.

სასაცილო ლექსი

იყო არაბეთს თამაზი,ჰყავდა მას შავი კამაზი,კამაზი იყო ლამაზი თამაზიც იყო ლამაზი თამაზის ჰყავდა ნაშა,რომელსაც ერქვა მაშა,თამაზის უყვარდა მაშა,მაშას უყვარდა ლაშა,ლაშას უყვარდა თამუნა და ექცეოდა სათუთად.

ჩემიხარ???????? - სამყარო ფერების გარეშე

ჯინი მთელი ცხოვრება დეპრესიაშკა ის ხშირად ფიქრობს სიკვდილზე მაგრამ არ შეუძლია დედის გამო მის ცხოვრებაში გამოჩნდება ნამჯუნი,ბიჭი რომდლსაც უყვარს სიმღერა,გართობა და წვიმა და თავს შეაყვარებს ჯინს

შავი ფეხსაცმელი (საცდელი თავი)

-რატომ არ გესმის ავგუსტუსი გიჟი არ იყო უბრალოდ ღრმა ცხოვრება და აზროვნება ჰქონდა-ჩვეულებრივად ლაპარაკი აღარ ჭრის ამიტომ ყვირილზე გადავდივარ. -როგორ არა მისი მანერები, ქცევები და საერთოდ საუბარი გიჟს მომაგენებს-რკინის ნერვებიანი ჯეილო ისევ მშვიდად