უკანსკნელი ნატვრა (2 თავი)

ისიც ვიფიქრე ალბათ საღ ჭკუაზე არაა საწყალითქო არადა მშვენივრად იყო ჩაცმულიც და მოვლილიც.მერე ჩავფიქრდი გიჟი ხოარაა რას მომშტერებია ამდენიხანითქო და ადგილის შეცვლა დავაპირე ჩემი სკამიდან ადგომა და მისი ხელის შეხება ჩემს მხარზე ერთი იყო ხელებს აქეთ

დათო გვარამია - ნაცნობი კაცის წერილები (ნაწილი II)

ახლა უკვე ისე ვარ ვერანაირად ვეღარ ვფიქრობ და არც ვიცი რა უნდა გავაკეთო იმისთვის რომ შენთან მოვიდე, მოვიდე და გავაკეთო ის რაც გაგაბედნიერებს, სხვა არაფერი არ დამრჩენია,ყველაზე მეტად ერთი რამ მინდა, პასუხი იმაზე რასაც შენ გწერ ახლა და გთხოვ არასოდეს

სიყვარული უსიყვარულოდ {3}

_მგონი ეს მოსაწვევები სჯობს ყველას... ეს ფერი მაგიდების ფერზეც გადის და სხვა დეკორაციაზეც. თეფშები მაინც არ მომწონს ... _ის იყოს რომელიც შენ მოგწონს...იმ ჭიქებს უხდება _ჩუმად თქვა და ისევ მოსვა ჭიქიდან სასმელი

წერილი დედას

მენატრება ჩემი ქალაქი,ჩემი სახლ-კარი და თბილი კერა,ჩემი ბავშვობა რომელიც იქ დავტოვე წლებთან ერთად,დედა,დეე,ჩემო საყვარელო აქ ცივა,არაფერი არ არის ისე როგორიც ჩანს,ილუზიაა რომელიც ხედს ალამაზებს,როგორც კარგი სარეკლამო აფიშა,აქ ზაფხულშიც კი იგრძნობ

გარიგება ეშმაკთან (4 თავი დასასრული)

-დიმა გაიგე? - ტელეფონი დაკიდა და აკისკისდა კატო -რა? - ახალ გაღვიძებულზე ბოხი ხმით ამოილაპარაკა -ქორწილის სეზონი გავხსენით და სამი წყვილი უკან მოგვყვა - არ წყვეტდა კისკისს დიმამ ეგრევე გადახარშა რომელ სამ წყვილზე საუბრობდა კატო და ანთებული

გრძნობათა ალი

მომადგა შენით გრძნობათა ალი და შენ დატოვე აქ ჩემში კვალი. მუდამ ვარ შენით საოცრად სავსე, ანგელოზი ხარ, მე ვზივარ შავზე. მომადგა შენით გრძნობათა ალი, და კვლავ უწყვეტად ვარ შენით მთვრალი. მე შენს გარეშე ვარ მკვდარი, ნელი, უშენოდ არ მაქვს ახალი წელი.

იყალთოელი ბიჭები ,,მარანი მიწისქვეშ (ნაწილი 23)

აკადემიის გალავნის ჭიშკარზე დააკაკუნეს. გროზნამ კარი გააღო. კარებთან ოთხი კაცი იდგა. მებაღე სტუმრებს შიგნით შეუძღვა. სტუმრები ნაცნობები გახლდნენ: ორ მათგანს გივისა და ბახსოლიანს ორლულიანი თოფები გადაეკიდათ, ხოლო ორნი ჩვენი განუყრელი მეგობრები სანდრო

გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

ორივე ირაკლიც და ლევანიც თამოზე ფიქრობდნენ, როგორ შეეძლო გარეთ ყოფილიყო გაწონასწორებული, ცოტა უხეში , უკარება გოგო, ნაცნობებთან თავაზიანი და თბილი, სამსახურში კარიერისტი ხოლო საკუთარ სახლში შესანიშნავი დიასახლისი. თითქმის უნაკლო ჩანდა თამარი, და

სიცოცხლე უშენოდ

ჩემთვის სიცოცხლე სწორედ უშენოდ, ნამდვილად არის შეუძლებელი. ერთადერთი ხარ ვარდი უეკლოდ, მე გრძნობები მაქვს ხელუხლებელი. ჩემთვის სიცოცხლე სწორედ უშენოდ, გაუსაძლისი არის ნამდვილად.და ეს სიცოცხლე ჩემთვის უმეფოდ არ მიმაჩნია სწორად, ადვილად.

ვნების სურნელი! #6

უკან კედელს მიყრდნობილი კაცს კი სულში უძვვრებოდა ხმა და გულს მალამოდ ედებოდა.. ის რამდენიმე სიტყვა რომელიც პროფილით მჯომი ქალისგან ესმოდა.. ის გრძნობით ნათქვამი სიტყვები აძლევდა ძალას.. რომ ეს ქალი საკუთრად ექცია.. „გადამრიე.. გადამრიეე.. ამირიე