შენი უღელი (3)

გოგონამ თავის შავ ავტომობილს გახედა და ადგილზე შედგა გაოცებული . ფეხს ძვრა ვერ უყო, დავითი მის, საკუთარ მანქანას მიყრდნობოდა ფეხებ გადაჯვარედინებული და ტელეფონს ჩაჰყურებდა ინტერესით. -დიდი დრო დაგჭირდა აქამდე ჩამოსასვლელად.

მონატრება

ინტროსპექციის პალატებში, სადაც რეალობის მყიფე კონსტრუქციები კრახის საზღვრად იყო მიჩნეული, მანიპულირებდა აღქმებით და ამახინჯებდა მოგონებებს გათვლილი სიზუსტით. ჩურჩულებდა სიცრუეს. მისი შხამიანი სიტყვები ცნობიერების ნაყოფიერებაში ეჭვისა და

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 3)

დავითისაკენ ვბრუნდები, ხელს სახეზე ვხვევ, ჩემსკენ ვაბრუნებ და პირდაპირ ტუჩებში ვკოცნი. ოღონდ არ მკითხოთ ამას რა ჯანდაბის გულისთვის ვაკეთებ. ვიცი,ზედმეტად არაადეკვატურად ვიქცევი!

დიდი აღმოჩენა

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო

სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე წიგნი2

კი ვცადე გართობა, მაგრამ სულ იმაზე ვფიქრობდი, რომ მალე წავიდოდა. მხოლოდ ერთი კვირა გავატარე მასთან ერთად, ეგეც კი ვერა. ახლა კი უნდა წავიდეს, მთელი თვით. ეს ძალიან ცუდია. ცოტა სასმელი დავამატე და ვეცადე დამევიწყებინა ეს ფაქტი. მალევე დავიშალეთ და მე

ჩაკეტილი სივრცე 20 თავი

სუსხიანი ცივი ნოემბრის დასასრულს ნიცა ისევ გაცივდა. წამლების ფული არ მქონდა, ამიტო იძულებული გავხდი მიასთვის გამომერთმია ბანტიკისთვის ნაგროვები ფული. ხელები მიკანკალებდა აფთიაქში როცა მისი წვალებით ნაგროვებ ფულს ვხარჯავდი.

ვარდიფერი ქალბატონი (pink lady 8)

-საბა შეანელე გთხოვ -მითხარი რომ გიყვარვარ და შევანელებ -ამას არ ვიზამ -კარგი მაშინ მოდი ერთად დავიხოცოთ-აგრძლებს სიჩქარის მატებას -კარგი გეტყვი, მიყვარხარ -არ მესმის

ვოკალი (თავი 1)

მის მწვანე თვალებში პირველივე ნახვის დროს ჩავიძირე მადლობელი ვარ ბენდით რისი საშველებითაც გავიცანი

შენი უღელი (2)

შუქნიშანზე იდგა როცა ნაცნობი მანქანა ამოუდგა გვერდით, ჯერ ცოტა გაოცდა შემთხვევითობების ამ წამამდე არ სჯეროდა.   ვერ მიხვდა უნდა მისალმებოდა თუ არა , თუმცა  ბევრი არ უფიქრია ნაზად მიატრიალა თავი მამაკაცისკენ ,თვალისმომჭრელად გაუღიმა თუმცა დავითს მისი

თამაში

მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი გზები ჯერ კიდევ არ არის გადაკვეთილი, მე ვგრძნობ შენს ყოფას ყოველ ლექსში, სტროფში, ყოველ საგულდაგულოდ შერჩეულ სიტყვაში. ცხოვრების სიმფონიაში შენ ხარ კრესჩენდო, კულმინაცია, რომელიც სუნთქვაშეკრულს მტოვებს.