მონადირის სისხლი #7

-ალექსანდრა დაწყნარდი კაი? ყველაფერი კარგად იქნება უბრალოდ დაწექი და ცოტა დაიძინე კარგი? ანამარიამ საწოლთან მიმიყვანა, თვითონვე ჩამომსვა და დაწოლისკენ მიბიძგა, თუმცა არ გავნძრეულვარ უბრალოდ ვერ ვაზროვნებდი, აქ არ ვიყავი სადღაც ცაში დავფრინავდი

სუროგატი (თავი 1)

-ვერ გაიგებს, სხვას ავიყვანდი სუროგატად. მე მისი გენი მჭირდება, უნიჭიერესი ბავშვია, ძალიან ლამაზი, იდეალური შვილი გვეყოლება. რითი ხარ უკმაყოფილო? ვიღაც გადამთიელის კვერცხუჯრედიდან რაში მჭირდება შვილი, რა გენის იქნება და ვინ არავინ არ იცის. ძალიან

Lost Without You ( 1 )

განა შეგიძლია ამდენს გაუძლო? განა შეგიძლია თავი ისე გეჭიროს ვითომ კარგად ხარ? განა შეგიძლია სიცრუეში იცხოვრო? არა, არ შეგიძლია ! რამდენიც არ უნდა ატყუო საკუთარი თავი, რომ ეს ყველაფერი შეგიძლია, შეგიძლია სხვების გარეშე იცხოვრო და ბედნიერი იყო მაინც

სამიზნე (19 თავი)

-არაფერი მითხრა გთხოვ, მეც არ ვიცი რა მომივიდა, უბრალოდ უცებ თავი ნანოს ადგილას წარმოვიდგინე, თუ ხვდები რამდენი ქალი იყო მის მსგავსად, რომლის დასახმარებლადაც არავინ მისულა? რამდენი მოკლეს ტყუილ უბრალოდ და რომ არ ეპოვათ მათი გვამები ტყეში მგლებს

სამი არსება

გარს მაკრავს სამი არსება პირველი მკლავს, მეორე ხატავს, მესამე ოცნებებით მეალერსება არ უნდათ წასვლა, დამტოვონ სულ მარტო მეფიცებიან სიყვარულს, მე მაინც ვუარყოფ

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 4)

_ვუააალა, მიდი ეხლა და ლილეს აკოცე. _ყველამ სხვა რაღაც ვიფიქრეთ და შეგვეშინდა, მაგრამ მოვიდა და ლოყაზე მაკოცა, მესიამოვნა და სახე გამიბრწყინდა.

ჯერ ბავშვი ვარ

15 წელი გავიდა მალე, უკან ვერ ვასწრებ მე გამოხედვას. მოზარდს მეძახის უკვე სულ ყველა, მაგრამ ვფიქრობ, რომ გულით ბავშვი ვარ

ფიქტიური ქორწინება თავი 16

ყველაფერი ძველებურად მიდიოდა. ყველანი ჩვენს რუტინას ვაგრძელებდით. ოქტომბრის ბოლო რამოდენიმე მზიანი დღე, ნოემბრის წვიმიანმა დღეებმა შეცვალა და ხასიათი დაგვიმძიმა. მე და აბელმა ბილეთები ავიღეთ ნოემბრის ბოლისთვის.

ეკიპაჟი.! (თავი 12 )

-სიცილით დახედა კერძს და პირველი ლუკმა დააგემოვნა.. საერთოდ ასეა.. ასეა საერთოდ.. როცა გგონია ყველაფერი დამთავრდა, დაიივიწყე ან თუ არ დაივიწყე გულის ბნელ კუნჭულში მაინც გაუშვი წარსული,

ნუ ითხოვ მოკვდავისგან სიყვარულს

უფერო ფერებას ვერ გაპატიებ,უგულო კოცნას მე ვეღარ ვგუობ.თუ წასვლა გინდა ჯობს ახლა ადგე,ნუ შემოდიხარ გულში ასე შორს.უშენოდ შენობამ დაკარგა ფერები, ეს უფერობა მე არ მადარდებს,მაინც ისა ჯობს, რომ მარტო ვიყო,