კონსტანტინოპოლი (თავი 8)

ორი სული ერთურთს შეერწყა. მძინარე, სიშავეში ჩაკარგულ ბუნებას ოხვრამ გადაუარა, თუმცა არა ადარდებდა უცხო მიწელს, მის სხეულში ადუღებულ სისხლს და უწონობის საოცარ შეგრძნებას მიენდო.

შენს გვერდით გული ადამიანობს (თავი 5)

-ელენა სად ხარ?-სანი -არსად .. რახდება სანი - დასაძინებლად არ მიდიოდი სად წახვედი ? -არვიცი, უცებ გასეირნება გადავწყვიტე -ელო რას გეგმავ -ცხოვრებაში პირველ

სამიზნე (16 თავი)

-ქლიბის მეთოდი გაგიგია ალბათ, ამბობენ ქალი ყველაზე ძლიერი არსებააო, ამ ტკივილის გაძლება კაცებსაც კი საოცრად უჭირთ, ვნახოთ ქალი როგორ აიტანს. აბა, რომელი ფრჩხილი გეზედმეტება პირველი ჯერისთვის?

იყო და არა იყო რა (რითმას ეტიუდი)

იყო საათებში ღამით გაქაფული, მთვარით მოთხრობილი კვანტური ოცნება; მკრთალი ნათებებით თვალებ გაკვანძული სიცოცხლის წყურვილის უდროო მოთმენა,

მონადირის სისხლი #2-3

სხვაგან გადავდივარ ბიჭი დგას მომხიბვლელი შუასაუკუნეების ჩაცმულობით ცისფერი თვალები ლამაზად უელავს მთვარის შუქცე შავი პრიალა თმები ლამაზად აქვს გადავარცხბილი უკან და მე მიყურებს უფროსწორად მას! -არ მინდა რამე დაგიშავო გთხოვ წადი -ძმაო რატომ აკეთებ

მხოლოდ ჩემი ხარ! (თავი მეორე)

-შენ? -ხო მე, რა იყო პირვლად მხედავ? -უბრალოდ არ მეგონა ის უჟმური თუ შენ იქნებოდი... -ბოლო სიტყვები ჩუმად ჩავილაპარაკე-კარგი მე გავალ -მარიამ! -გისმენთ!

დავნებდი...

დავნებდი საკუთარ თავს, რომელიც მე აღარ მგავს. დავნებდი მე შენზე სურვილს და ისევ ავირჩევ დუმილს...

სხვისი არჩეული საქმრო (თავი 7)

-არ მევასება, როცა ღრმა დეკოლტე აცვია უმკერდო გოგოს. სიტყვა „უმკერდო“ საშინლად მხვდება, არც ვფიქრობ, ისე ვტოვებ იქაურობას იმაზე ფიქრით, რომ ყველა კაცი ერთნაირია, დიდიც, პატარაც და საშუალოც..

შენნაირი არავინ არის [სრულად]

როცა უმწეოა ფიქრი.. გული დაჭრილივით ბორგავს.. უცებ მოდიხარ და ირგვლივ.. მზე და გაზაფხული მოგყავს..

დედა

წერა ვისწავლე დედი იცი?და ამიერიდან თუ ვერ გეტყვი დაგიწერ მაინც "მიყვარხარ"ს და წყალს გამოვატან დაკეცილ ფურცელს. დედი...იცი სიმაღლეში სწრაფად ვიზრდები და მჯერა როცა გავიზრდები მე შენ გიპოვი. დე აქ უამრავი ჩემნაირია, მათგან უმეტესობას დედა არ ჰყავს