წამის მეასედი (დასასრული)

ახალი წლის წვეულებაზე ვიყავი ჯოშთან და ალექსთან ერთად, შუაღამემდე რამდენიმე წუთი იყო დარჩენილი მე კი მაგიდასთან ვიჯექი და შამპანურს ვსვამდი, თვალი დარბაზს მოვავლე მაგრამ ჯოში და ალექსი ვერ ვიპოვე, რთული იყო მათი მოძებნა როდესაც ყველა ნიღბით იყო, მათ

"ის"მკვლელია (სრულად)

ქეთა მაგიდასთან მოკალათდა და ინტერესით სავსე მზერა მიაპყრო ბიძაშვილს. -ყველაფერი გადავქექე და ინფორმაცია მოვიძიე ანდრეა ბარათშვილის შესახებ. საკმაოდ მსხვილი ბიზნესი აქვს,არამარტო აქ, საზღვრებს გარეთაც. უამრავი ნაცნობი ჰყავს და დიდი პრივილეგიებით

სხვადასხვა#2

“თუ ვინმე გიყვარს, პირდაპირ უთხარი. მაშინაც კი თუ გეშინია, რომ ეს არასწორია. თუნდაც გეშინოდეს, რომ ეს პრობლემებს შეგიქმნის. მაშინაც თუ გეშინია იმის რომ ეს გაანადგურებს შენს ცხოვრებას, თქვი. ხმამაღლა თქვი და სხვა არაფერზე იფიქრო.”

იისფერი სიყვარული +18 #12

დანიშნულების ადგილამდე არ გაჩერებულა, სანამ ორთაჭალაში ბიჭებს არ შეხვდნენ და ერთად არ გააგრძელეს გზა.. მხოლოდ იმას იმეორებდა თუ რა მაგარი იყო სპონტანური ქორწილი და ოდესმე თუ მეორე ნახევარს იპოვიდა, აუცილებლად ასეთი ქორწილი ექნებოდა, დანარჩენები კი

კესიკო თავი 3

-ვააა.. ამას რას მოვესწარი...ბრავო ემილი!ვამაყობ შენით!ისღა დაგვრჩენია ღამე გავათენოთ-კესო ემილის გვერდით ჩამოჯდა მუხლები მკერდზე მიიბჯინა და მკლავები შემოხვია და თავი შიგ ჩარგო ემილისგან დამალულმა

თუ მენატრები

თუ მენატრები,მონატრება,როგორ დავმალო?!გვერდით მაკლიხარ,ჩემს ფიქრებში აღარ მეტევი.შენზე ვწერ ლექსებს,იქ მიღებავ ფერად სამყაროს,ჩემთან გიტოვებ და რითმებში მეიმედები.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 29

-როცა გეტყვის მარიამთან ვიყავიო ხმა აღარ ამოიღო თორემ გეფიცები სასტკად განანებ მაგ შენს ეგოისტობას,რომ გინდა სულ შენ იყო, მართალი მაგრამ არ ხარ და ისტერიკებს აწყობ.

შემომიყვარდი (9 თავი)

იმ დღეს საშინელი მზე აცხუნებდა, გაბრიელს აგვიანდებოდა ბარბარეს ახლდა ბაღში, ანიტა დერეფანში ესაუბრებოდა კოლეგებს და ზარის დარეკვას უცდიდა დერეფანში გეგი რომ გამოჩნდა.

პატარა ბიჭის დიდი სიყვარული ა.ა.

შენ ისეთი ლამაზი ხარ, სიტყვებით ვერ აღგწერ! მე შენ ისე შემიყვარდი, რომ პოემებს დავწერ! შენს თმის ერთ ღერს ავიღებ და შევინახავ მალულად! გულით გრძნობებს წავიღებ და მათ დავმალავ ფარულად! ღამით როცა მოგონება შემაწუხებს პატარავ, შენს თმის ღერს ჩავეხუტები

მიყვარხარ ისე ...

მიყვარხარ ისე,როგორც არასდროს იქნებ და ქარმა ფიქრი გამანდოს,ან უჩემობა მასაც ანანოს.ყურისწამღებად ზუზუნებს ქარი,იქ, კლდის პირას დგას მწუხარე ქალი, დიადო მთებო,მომეცით ბანი.ძალა აღარ მაქვს,