იდუმალი თვალები -1

ოთახიდან გავდივარ თოვლში არემარე ძალიან ლამაზია აქვე დავინახე მწვანე თვალები და გაშლილი ხელები ისინი მე მეგებებოდნენ მერე ზაფხული მოვიდა წვიმა დაიწყო ამ წვიმაში კი ვალსს ვეცეკვები ნაცნობ

უნებლიე შეცდომა (2 თავი)

-იდიოტი, დესპოტი, არაადამიანი, საზიზღარი, ჯმუხი, ბებერი_ისე იყო კაცის ლანძღვაში გართული სულ ვერ შეამჩნია მოახლოებული მალენა როგორ გაკვირვებული უყურებდა, სიტყვების გაგონების შემდეგ ხარხარი

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეხუთე თავი (37) დასასრული

ცივი სიჩუმე იყო ირგვლივ გამეფებული.ამჯერად მარტო იყო ამ ადგილას,სადაც ნიასთან ერთად ხშირად მოდიოდა ხოლმე.თვალები დახუჭა და ცრემლები ჩამოუგორდა სახეზე. გონებაში ისევ ნიას ხმა ესმოდა,

ამ მთვარიან ღამეს.

აღარ შემრჩა ის ღიმილი, სპეტაკი და წმინა. აღარც ჩემი გული ფეთქვას, ნაწილებას იქცა!

მიყვარხარრ...

დღეს ვფიქრობ საკუთარ და შენმა სიტყვებმა როგორი სიხარბე მომმატეს ხალისის როცა კი გიხსენებ სამყარო ნათდება და გართულს მინდება ყურება დაისის და ეს სიტკბოება, წადილი სიცოცხლის შენიდან გამოსულ

მე, ლექსები, საზოგადოება და შენ

მე არაფერი არ მინდა ამ ლექსების გარდა, ჩემსა და თქვენს შორის არის დიდი რკინის ფარდა. გამიგებდით? მე ამის ხომ არასოდეს მწამდა. ეს დაცინვა, გულცივობა ჩემს გულს მუდამ კლავდა. მხოლოდ ერთი მიყვარდა და მას ვუძღვნიდი ლექსებს. თქვენი ცივი სახეები კი

სასჯელი

ღმერო,იმედები გაგიცრუე,ვერ დაგიფასე მადლი.ახლა სასჯელს ვიმკი ცოდვისას,მე ხომ უნაყოფო გავხდი.ჩემში აღარ დარჩა არაფერი,სულის ტკივილის გარდა.მე გადაუხვიე იმ გზებიდან,დედობის რომ მიგყავს კართან.

"გატაცებული" (თავი 3)

ნახევარი საათი უაზროდ ვიჯექი, მარტო. მხოლოდ გაქცევაზე ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა აჩქარება არაფერს მარგებდა. კარგად უნდა შემემუშავებინა გეგმა და ხელსაყრელი მომენტი შემერჩია.თუ დამიჭერდნენ,

ხევსურეთი XIII

უკვე ბნელდებოდა,გზა კი არა და არ მთავრდებოდა.ეს ადგილები რატომღაც არ ეცნობოდა.აშკარად უცნობი იყო.კიდევ რამდენიმე კილომეტრი გაიარა,ბენზინიც უთავდებოდა,თუმცა შატილს მაინც ვერ მიაღწია.გვერდით რაღაც

ცის არტ ყელა (ნაწილი 16)

პალატის კარი გაღება-დაკეტვას არ წყვეტდა..უამრავი ხმა ირეოდა,სუნთქვა და ემოცია, ვერაფერს ვხედავდი, ვერავის ვხედავდი, მხოლოდ ხმები, რომლებშიც ნაცობ ხმებს ვეძებდი, რომ ჩაავჭიდებოდი და არ გამეშვა..