წვიმის ალერსი

სუსხიანი დილაა,უხეში ნიავი კანზე მიფათურებს ხელებს ჩემდა დაუკითხავად.ღრუბელი მიწაზეა ჩამოსული და ცდილობს ბურუსში გაგვახვიოს.     მე და შენ ვწევართ საწოლში და ყველა ფანჯარა ღია გვაქვს.ეს სუსხი თითქოს სიამოვნებაა, არა?!დღეს გარეთ არ

გიჟური სიყვარული -4-

განა მიყვარს? არა, სულაც არა! მომწონს? არვიცი!. მისი ყინულისფერი სფეროები რომლებშიც, გამუდმებით ჭინკები დაურბის ძალიან მომწონს. მისი მანერები, ქცევები, რომლებიც გულს ძალიან მტკენს, მაგრამ ამავე დროულად მახარებს კიდეც ძალიან მომწონს. მის მიმართ

სიკვდილის ფერი

უბრალოდ საშინელი გრძნობა როდესაც სიმართლეს იგებ,აქამდე არასდროს მძულებია ადამიანი და შემიძლია უკვე ვთქვა რომ მე მძულს! რალური ისტორია ტკივილით გაჟღენთილი, მაგრამ შეძლო ძლიერმა

გოგონა ღამის წყვდიადში(2)

ყველაფერს ეგუებოდა მიხვდა რომ მამა მასთან არ დაბრუნდებოდა.ცდილობდა დედას დახმარებოდა ბოთლებს აბარებდა რომ პური ეყიდა ან რამე სასუსნაო , სარეცხ ფხვნილსსც დაატარებდა მაღაზიებში ,ლობიოსაც რომ ცოტაოდენი

უკანასკნელი გასეირნება

..არის ცხოვრებაში წუთები,რომელიც მერე ყოველთვის გემახსოვრება.მოინდომებ დაივიწყო და არდაგავიწყებენ თავს.წლები გავა და გგონია , რომ დაივიწყე,მაგრამ ერთ დღეს თავისთავად ამოგიტივტივდება გონებაში და

როგორ?სიცოცხლეზე მეტად(თავი მეორე)

ვილაპარაკეთ და დავიშალეთ.ექვსისკენ როდესაც ბიჭებთან,მივდიდი ძლიერმა წვიმამ დაიწყო,ამიტომ შეკრება გადავდევით.როდესაც სახლში ბრუნდებოდი,შევამჩნიე ანა,რომელიც ხეს შეფარებოდა,მე მასტან მივედი და მხარზე

შემომიყვარდი (7-8 თავი)

-არა, გაბრიელ, არ გაბედო, გაჩერდი_ვერ მოასწრო ვახომ ბიჭის შეჩერება ისე სწრაფად დაუსხლტა ხელიდან და მხიარულად მოსაუბრებისკენ დაიძრა.-გამარჯობათ პატივცემულო, ბოდიშით რომ გაწყვეტინებთ, მაგრამ კონსპექტებში

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 24

-ყველა თავის ცხოვრების ჯვარს დაატარებს საყვარელო,შენ ჩემი ცხოვრების ის მძიმე ჯვარი ხარ,რომელიც სიცოცხლის ბოლომდე ჩემს გვერდით იქნება.

წვიმიანი დღეები განსაკუთრებულად კარგია (თავი 2)

-მათე-ხო თიკა-ძალიან ლამაზი თვალებო გაქვს-კაი რა ტო არგამაწითლო ახლა-უნდა დავიძინო-დაიძინე,ლიკას აკოცე ჩემსმაგივრად ტკბილიძილი თიკუნა -ტკბილიძილი მათე- გავთიშედა რამდენიმე წამით ორივენი

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეორე]

განა ღამე უსინათლობა არ არის?უდღეობა.უმზეობა.სწორედ, რომ დაბრმავებაა. არ უნდა ენდო,არც ერთ მის გადაწყვეტილებას. ბნელია და ემოციური, როგორც სავსე მთვარე. და, მაინცრატომ ფერადდებიან თბილისელები?-ისინი ეჩვევიან