ჩემი პრინცესა [1 ნაწილი]

-ლილე,ადექი სკოლაში გაგვიანდება -აუ,კაი რაა ძამიკო დღეს დავრჩები სახლში -ადგები თუ მოვიდე? -კაი,ხო ვდგები უფფ

ეს ყველაფერი მიგრძვნია და ვარ ბედნიერი

თუ დაგითვლია ზღვის ნაპირას თეთრი კენჭები, გისეირნია ზაფხულობით, წვიმისას მარტოს? დაგსიზმრებია შეყვარებულს მსგავსი სიზმრები, რომ შენი გულის თეთრი ვარდი ღამით შენ გნატრობს?

შენთან ერთად სამყაროც შეცვალე

თქვენ გამუდმებით ფიქრობთ, ფიქრობთ ყველაფერზე რაც გიხარიათ, გაწუხებთ, გტკივათ ან გაბედნიერებთ. გახსენდებათ მხოლოდ ისინი ვინც გჭირდებათ, გეხმარებათ. მაგრამ ოდესმე გიფიქრით ვის სჭირდებით ან შეიძლება დასჭირდეთ?

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 12

მოკლედ იმ საღამოს გიგიმ ითამადა ,ბევრი გვაცინა და გვამხიარულა,კარგად გაუგეს ერთმანეთს ბიჭებმა.ბევრიც დალიეს და იმაიმუნეს,თითქოს დიდი ხანია ერთმანეთს იცნობენო.მერე გიგიმ გიტარა გადმოიღო და სიმრეაც მოგვიძღვნა,მატეც რომ აყვა სასიამოვნოდ გაოცებული

ცხოვრების თამაში.თავი 8

-დემეტრე და თინანო ვერ ვიპოვე.ღრიალებდა ალექსანდრე და ექიმები მას აწყნარებნენ. -ნუ ნერვიულობ,არ შეიძლება ნერვიულობა.ორი ბავშვი ოპერაციაზე არის შეყვანილი. -ექიმო როგორ არიან ბავშვები რომ მოვიყვანე.დევი მივიდა ექიმთან გაფითრებული სახით. -ბატონო

საბედისწერო ქმედებები (სრულად)

ერთი კვირა ელოდებოდა დედაჩემი იმ “პრადას” ჩანთას. ჩემ და საუბედუროდ, მაინც და მაინც მაშინ ჩამოვიდა ამანათი, როდესაც დეფილე ჰქონდა. მთელი დღე გაწამაწიაში იყო. ჩანთაზე რომ გაიგო, კინაღამ კივილი დაიწყო. თვითონ ვერ ასწრებდა, ატელიეში იყო წასასვლელი,

My life for me, my heart for you (2)

-აუუ წამოდით, რაა გარეთ ტყეში გავისეირნოთ. ატყდნენ გოგოები და ბიჭებიც დაიყოლიეს. წავიდნენ იმდენი იარეს მგონი ტყეში დაკარგვაც მოახერხეს.

მუდო და მისი ღიმილის მიზეზი (სრულად)

მარტო მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში,ხელები გულზე დაეკრიფა და ცდილობდა არ ეტირა,გული ჰქონდა მოკლული, ტკიოდა ,მაგრამ ვერ შველოდა ..რა იყო მიზეზი?-სიყვარული,თუ მოწონება ?-ამას ბოლოს გადავწყვეტთ ,ერთად ....

პაპასკირი და ბაბუციძე 15

ღამის 2 საათი მაინც იქნებოდა კატოს ტელეფონი გაუჩერებლად რომ რეკავდა, მძინარემ ისე უპასუხა არც დაუხედავს, -ალო თვალდახუჭულმა ნამძინარევი ხმით უპასუხა მაგრამ ხმას არავინ იღებდა, მხოლოდ სუნთქვა ისმოდა ისიც მაშინ თუ კარგად დააკვირდებოდით.

უ'საზღვროდ /12/

-სოფია - ლიბრგადაკრულ თვალებში უყურებდა და ხმა უფრო ეცვლებოდა -ჩაი მზად მაქვს, მაგრამ ფინჯნებით ხელში ჯდომის და საუბრის სურვილი დამეკარგა.ხვალ იყოს,ან ზედ ,ან მერე უფრო გვიან - კოცნიდა და ჩუმად ჩურცულებდა, ისედაც ნაზი თბილი ხმა უფრო დაუთბა და რეზი