ჩემი პრინცესა[2 ნაწილი]

კლუბში მივედით,მუსიკა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული.ნიკა და მარუსაც ვნახეთ,ნუ იტოკში ბევრი დავლიეთ,ვიცეკვეთ და გვაინ სახლში წამოვედით.სანდრომ ყველა დაარიგა სახლებში ბოლოს მე წამიყვანა. -სანდრო შენ რატო არ დალიე? -რავი,არმინდოდა. -ჰოო.ხვალ ხოწამოხვალ?

ცხოვრების თამაში.თავი 9 (დასასრული)

-გილოცავ დაბრუნებას,შეგვაშინე ძმაო.მოესმა ვასოს ხმა რომელსაც ცრემლიც კი გასჩენოდა თვალებში.დევიმ გაუღიმა მეგობარს და სუსტად აუწია ხელი მისალმების ნიშნად,შემდეგ კი დასუსტებული ხმით უთხრა.

ბედნიერება სვანურად (13)

დილით ლილემ ტირილისგან დასიებული თვალები ძლივს გაახილა. ცხვირში ვარდის სასიამოვნო სურნელმა წაუღიტინა. წამიერად წინა ღამის ყველა დეტალი გაახსენდა და თვალები აუწყლიანდა. ფურცელზე დაწერილი სიტყვები, რომ წაიკითხა გულში

მდუმარე სასტუმრო - ჯოჯოხეთის ძაღლი (თავი 23)

ელის პასუხის მოლოდინში გული საშინლად უცემდა. ალესტერი ცოტა ხანს დუმდა. ბოლოს, როგორც იქნა, ხმა ამოიღო. - იმ პერიოდში ძალიან ბევრი დამსვენებელი გვყავდა, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ კაცი, რომელმაც ეს გააკეთა - მაკლ ბლეკ ტაიკა იყო…

პაპასკირი და ბაბუციძე 16

ბაბუცა და პაპასკირიც კი დაზავდნენ , კატოს შეუვალობა მათთვის საკმარისი აღმოჩნდა რომ ურთიერთობა ასე თუ ისე დაელაგებინათ . დალაგდნენ და კიდევ უფრო მეტიც , ახლა უკვე გაერთიანებული ძალებით ცდილობდნენ დათო როსტომაშვილის პოვნას რომელიც ისე ახლო იყო

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 6)

სუფრა გაშალეს ვჭამეთ, ბაბუა დალევას მაძალებდა, როგორც სჩვევიათ კახეთში, მაგრამ ერთი ჭიქაც ვერ დავცალე და აქაც ბებიამ მიშველა. - კაი ახლა დაიღალნენ ბავშვები დაწვნენ ვახტანგ. - გაგიშალეთ ბებია, წადი დაისვენე შვილო.

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 5)

დრო ეს ერთადერთი რამაა რასაც ვერ გააჩერებ და ვერც უკან დააბრუნებ. უკვე 3 წელი გასულიყო იმ ამბებიდან თითქოს თბილისიც უფრო დამშვიდდა და ჩვეულ რიტმში ჩადგნენ თბილისელებიც.

წამი ვარ...(სრულად)

გახსოვს რომ მეუბნებოდი წამია ყველაფერიო? სულელი ვიყავი... არ მჯეროდა.... გეუბნებოდი ჩვენი სიყვარულიც წამია-მეთქი?

მამების ქალაქი..

არსებობს მამების ქალაქი, მითხრა ერთხელ მეგობარმა და დავიჯერე, რომ შენთვის დაწერილი თუ დაუწერელი წერილი შენამდე მოდის! დროის მანქანა, რომ არსებობდეს დავბრუნდებოდი იმ დღეში, როცა უკანასკნელად ვიგრძენი შენი სითბო... როცა უკანასკნელად შევიგრძენი შენი

გრძნობები თვალებს მიღმა

რამდენი წელია უკვე საკუთარ თავს ვარწმუნებ,რომ არ მიყვარხარ. ვცდილობ დავაჯერო ჩემს თავს,რომ შენს მიმართ რასაც განვიცდი,უბრალოდ ძლიერი მოწონება ან თუნდაც მიჩვევაა.