მე ვერ წავედი

მგონი წავედი, მგონი წავედი! მე სიყვარულის შიგნით შთავედი! მან მე ჩამკეტა, მომკლა, გამწირა, მხოლოდ შენთვის არს ეს თავგანწირვა! მე ვერ წავედი, მე ვერ წავედი! მე სიყვარულის ფონს ვერ გავედი! მე ხომ უარმყოფს გრძნობების ღმერთი, უნდა წამართვას ეს გრძნობა

ტაისია თავი 1

დილის 7 საათი იქნებოდა, დარეკა - სახლთან ვდგავარო.. არ მიკითხავს რატო იდგა, არც ის მიფიქრია რომ ცუდად იყო და დახმარება სჭირდებოდა. კიბეებზე ნახევრად დახუჭული თვალებით ჩავირბინე. ქარი იყო. სადარბაზოსთან დინჯად იდა და მელოდებოდა. რომ დამინახა ოდნავ

ბედთან თამაში (თავი 2)

იანთან ვიმუშავებ და მის გუნდში ვიქნები და მის კაბინეტს მიჩვენებს.კაბინეტის კარებზე ვაკაკუნებ და თანხმობის მიღების მერე შევდივარ.ზურგშექცევით დგას და ვერ ვხედავ თუმცა მისი ტანით და ნავარჯიშები სხეულით ვიმსჯელებ ახალ

ცისფერთვალება (თავი 1)

ეს უკანასკნელი, როგორ მომხიბვლელად დგას ბართან და მის ძმაკაც ესაუბრება, დაკუნთული სხეული და ხელებზე გამოკვეთილი ძარღვები, სწორი წვეტიანი და საშინლად მაგარი ცხვირი, მომხიბვლელი ღიმილით და საოცარი ფორმის ტუჩებით, მისი სუფთა ცისფერი თვალებით.

უჩინარი მე (თავი მესამე)

აბაზანაში შევედი, სარკეში რომ ჩავიხედე საშინელი შესახედი ვიყავი ჩაცვენილი თვალები, საშინელი ფერი სახეზე და თმები კიდევ უარესად გეგონებოდათ ეს-ეს არის ცუნამმა გადაიარა მის თავზეო. შეძლებისდავარად მოვწესრიგდი, წამალიც დავლიე და ქვემოთ ჩავედი. არავინ

მდუმარე სასტუმრო - შავი ოთახი (თავი 19)

ნახევრად მთვლემარე სასტუმროს ბინადართ გონგის ხმამ "მკვდარი საათის" მოახლოება აუწყა. ელი თავისი ოთახის ფანჯარას მოშორდა და კარს მიაჩერდა. ანა ოთახში არ იყო.ელის საწოლზე გადაკიდებული ბანშის მოსასხამი

მარტის თვალები

ოჰ, რა ძვირფასი, რა სანუკვარი,მოთაფლისფერო, ოდნავ მზიანი თვალები გქონდა მარტის მაგვარი,მაგრამ სულ წამით დავიგვიანე.ჰაერში შენი მზერა ტრიალებს, როგორც წვიმის დროს მეხის სურნელი,მე უშენობას ჯერ ვერ

ორი მოწმე (ნაწილი 2---6) 18+

-ვუყვარვარ_მკაცრად ჩაიღრინა დაჩიმ, მაგრამ უცებ გამოასწორა და ტონი შეარბილა-ვიცი, რომ ვუყვარვარ.-კარგი რა, მეტი მიზეზი ვერ მოიფიქრა?_მანქანაში იგესლებოდა ლილია.-გახსოვს ლაშასთან შენც იგივე მიზეზი თქვი

როცა

როცა მჭირდებით ყოველთვის მტოვებთ,როცა მტკივდება ყოველთვის სწორედ სწორედ ყოველთვის მიქრობდა პოეტს მიქრობდა პოეტს იმ ლექსის ნოტებს. შეუძლებელი არაფერია ამბობდა ყველა,მაგრამ შეძლება

ცხოვრების თამაში.თავი 4

-გაგიჟდი?დევი არ გაბედი ვიღაც შემოვა,სირცხვილია.დევის აღარაფერი აღარ ესმოდა,თაიას კაბა წამოუწია,ყელში აკოცა და სულ მალე თვით თაიაც ვეღარ თმობდა მას.ცეცხლი მოედო ორივეს მთელ სხეულზე,ვნება უფრო და უფრო გაძლიერდა.რა ემართებოდა დევის,თაიას შეხედავდა თუ