შეცდენილი (თავი III)

გაჩუმებული ვიყავი და გზას ვუყურებდი, არმინდოდა სახლში ასვლა. აიი იცით როგორ ვიყავი ? მინდოდა მთაში წავსულიყავი სადაც სრულიად მარტო ვინქბოდი მხოლოდ და მხოლოდ მე... მე ... მე მარტო ... მე მთაში... მე სიმწვანეში... მე ბედნიერი ... მე უპრობლემო ...

გაყინული წუთები.თავი 10-(დასასრული)

-არ ვიცოდი თავიდან,გეფიცები მაშინ გავიგე როცა უცნობმა დაგიწყო მოწერა და ეს უცნობი აი შენი დამიანე იყო,ეს იდიოტიც ისე გწერდა არ იცოდა შენ თუ იყავი სანამ შენი ფოტო არ გადაუგზავნე.

მოურჯულებელი თავი 12

-რას აკეთებ? არ შეიძლება ასე წოლა, - მაშინვე მივარდა და საბანი გადააფარა. -ვისთვის არ შეიძლება, ჩემთვის თუ შენთვის? - ჩაიცინა ბიჭმა და ჭინკებათამაშებული თვალებით ახედა ქალს.

ზღვარი (თავი პირველი)

ყოველთვის სხვადასხვა სიტუაციებში წარმოვიდგენდი უნივერსიტეტის პირველ დღეს,მაგრამ ისეთი,როგორიც რეალურად გამოდგა არასდროს წარმომედგინა.თხუტმეტ სექტემბრამდე,ანუ სწავლის დაწყებამდე ერთი დღით ადრე ჩემმა საამაყო ძმამ,რომ აიჩემა კლუბში წავიდეთ,ჩემს

უბრალოდ შემიყვარდა!(6 თავი)

დღეს სკოლაში წავედი,რგორც ყოველთვის,გაკვეთილებმა მოსაწყენად,ჩაიარა როდწსაც გაკვეთილები დამთავრდა,მგონი პირველი გამოვარდი კლასიდან და ვიღაცას შევეჯახე,მგონი ძირს დავეცემოდი,რომ არ დავეჭირე,ავიხედე და ნიკა იყო. -ცოტა ფრთხილად იყავი ნია.

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 13. სწორი გადაწყვეტილება

ტელეფონი მირეკავდა და გავთიშე. ახლა არც შუშასთან ლაპარაკის სურვილი მაქვს და არც ექვსი ნომრის გახსენების. ექვსი ნომერი მწერდა. ბოლოს, რომ აღარ შეწყდა ზარები და მესიჯები, საერთოდ გამოვრთე ტელეფონი. უცნურად ვარ, ბურანულ კომფორტში. ყველაფერი ასე იყო: მე

შემიყვარდა ის ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 5

დილით ავდექი მოვწესრიგდი და სკოლაში წავედი,სკოლის ეზოში ტასო ვნახე,გადავკოცნე და სკოლაში შევედით.დერეფანში სალომეს"სასტავი" შეგვხვდა (სალომე,ჩვენი პარალელური კლასელი, 1 კლასიდან მეჯიბრება ყველაფერში ძალიან ვერმიტანს და არცმე მეხატება გულზე)ჩვენ

მეორე სახე -5-

მომდევნო დავალება ასეთი იყო, ელენეს უნდა მოეპოვებინა ხმოვანი ჩანაწერი, სადაც თომას მუქარა ისმოდა.. გოგონას უკვე აღარ შეეძლო მეტი.. ყველაფერმა დაღალა.. დაღალა თომამ, რომელზეც ნელ-ნელა ეცვლებოდა შთაბეჭდილება.. დაღალა მარინას ისტერიკებმა და ნოდარის

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 10)

შუაღამით უცნაურმა სიზმარმა გამომაღვიძა. ამესიზმრა, მე და თეა სახურავზე ვისხედით, უცებ საიდანღაც სანაპირო გამოჩნდა და უზარმაზარმა ტალღამ ჩვენამდეც ამოაღწია. შეზლოგნზე წამოწოლილებბი ტალღამ აგვიტაცა და იქვე მოცურავე ნიანგს მოვკარი თვალი. ცურვით გავწიე

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეოთხე)

სხვათაშირის ფანჯრიდან გადმოვძვერი და კისერი ვიტკინე-მოისაწყლა თავი -ვაიმეე დამეწვა ფეხი -ყველაზე გულქვა ადამიანი ხარ ვინც კი შემხვედრია ცხოვრებაში-თქვა დემეტრემ -შენ კიდე ყველაზე თავდაჯერებული იდიოტი -ეგ კომპლიმენტი იყო არა?-მკითხა და გაიკრიჭა