"განსაცდელი"(სრულად)

თოვლ-ჭყაპიან გზაზე თმაგაწეწილი და ფეხშიშველი ქალი მირბოდა,სახე ერთიანად გაფითრებოდა და დახეთქილ ტუჩებზე მელნისფერი დასდებოდა.დრო და დრო შეშინებული იყურებოდა უკან და სისხლიან ხელებს ტანზე ისვამდა.

სიყვარული თუ უბრალოდ აკვიატება?!(თავი2)

უდიტორიისკენ გავემართე და ჩემი ადგილი დავიკავე უკან გოგოები მომყვნენ და გაოცებულები მიყურებდნენ-რა იყოთ ხალხო რა სახე გაქვთ?მოჩვენება ნახეთ?-ეხლა მე მივღე გაკვირვებული სახე ვითომ ვერ მივხვდი რა გააოცათ-გოგო

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი V

და ჰოპ უეცრად დემეტრეს მხარზე აღმოვჩნდი ისე რომ სანამ ბავშვებს არდაემშვიდობა და ჩემი ჩანთა არ აიღო ვერ მოვედი გონზე.ბოლოს როგორც იქნეა ჩემმა ტვინმა ერთიანად იფეთქა და არც ნერვებმა დააყოვნა.-დემეტრე გირჩევნია

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 4

მთელი საღამო სულელივით ვიღიმოდი, რომ გეკითხათ რა გაცინებსო ვერც გიპასუხებდით მაგრამ ფაქტია რომ ღიმილსგან უკვე სახის კუნთები მტკიოდა. ბაჩომ უკითახავად დაავლო ხელი ელეს და საცეკვაოდ წააპორწიალა

უ'საზღვროდ /4/

კუთხის მაგიდასთან დაჯდებოდა,ყურსასმენებს გაიკეთებდა და მონახაზსაც გააკეთებდა. ნაცნობ კაფეს რომ მიუახლოვდა მინის კარი მოხვდა თვალში და გაეღიმა, მაშინვე გაიღო როგორც კი მიუახლოვდა მშვიდად შეაბიჯა შიგნით. ერთ მაგიდასთან იჯდა წყვილი სხვა ყველა

პაპასკირი და ბაბუციძე 14

გაბე იქნება წეღან დამირეკა.მართლაც გაბელაია იყო , მანქანის გაჩერება და სახლში შევარდნა ერთი იყო , მისი აფორიაქებული სახე უკვე ყველაფერს ამბობდა, მაშინვე ყველამ მას შეხედა და კითხვის დასმაც არ უფიქრიათ

ცხოვრება ეს ზღაპარი არაა სრულად

ნეტა ცხოვრების დასაწყისიც ისეთივე იყოს, როგორც ზღაპარი. მოკლედ, იყო და არა იყო რა, იყო ჩვეულებრივი სიმახინჯითა და ნიჭიერებით გამორჩეული გოგონა. 1.76სმ-ის სიმაღლის 96 კგ-ის. წითელი, ძალიან ძალიან წითელი თმითა და თაფლისფერი თვალებით. თვალებზე

სიყვარულის ბალადა სვანურად...

-მიდი დაარტყი!ერთი ამოსუნთქვით მიაძახა მწვრნელმა მეტრეველს და აგათონიკეც დაჰყვა, მის ,,ბრძანებას“. ბატონი ნიკა არ შემცდარა. ბიჭმა ბურთს მთელი ძალით დაარტყა და ძელის დახმარებით კარებში შეგორდა. ლიპარტელიანს

უცვლელი გრძნობა

ამ ჯადოსნურ დღეს მე გეტყვი, რაც მე დიდხანს, დიდხანს ვერ ვთქვი: "ეს გრძნობა მე მკლავს და მფერფლავს," სიყვარული ყველგან ელავს! ცხოვრებაში ხარ მთავარი, ჩემი გულის ხარ მტარვალი, მე მიყვარხარ, მუდამ გნატრობ! შენი ცქერით მუდამ მათბობ! რომ გიყურებ, ვიწვი

ათასი ფენის ქვეშ (1)

ასე რატომ გამაღიზიანა რომ ჩემზე იცის ? ან მისმა ტონმა რატომ შემაშინა ? ან რატომ მქონდა პანიკური განცდა თითქოს გამომეკიდებოდა? ისევ იქ ვბრუნდები საიდანაც დავიწყე ? არა ! შეუძლებელია რამე იცოდეს ჩემზე