"ერთხელ აეროპორტში" თავი 3

ამ დღეს ნაწილ-ნაწილ ვიშლები და რამოდენიმე დღე ვუნდები სულის ნატეხების შეწებებას, ნიღბის მორგებას და "ბედნიერი" ლენას დაბრუნებას. უკვე მღვიძავს თუმცა, თვალებს ჯიუტად არ ვახელ. არ შემიძლია ჩემს ოთახში მჯდომარე დედის ცრემლით გაჟღენთილი თვალების ყურება.

ჩემი სულის ნაწილი,ანუ მორიგი სიცარიელის დასაწყისი.

ჩემი სულის ნაწილი,ანუ მორიგი სიცარიელის დასაწყისი.ინი სწორედ ის ქმნილებები არიან, რომლებიც ქმნიან ჩვენს ცხოვრებას, მათ შეუძლიათ მოულოდნელად გამოჩნდნენ შენს ცხოვრებაში და შემდეგ ასევე მოულოდნელად გაუჩინარდნენ. თითოეული პიროვნება ქმნის საკუთარ

ჩემი მწვანეთვალება(თავი3)

დილით ადრე გამეღვიძა,ახლა თენდებოდა.აივანზე გავედი რომელიც ჩემთვის და კოსტასთვის საერთო ყოფილა.სავარძელში ჩასძინებოდა.ისეთი მშვიდი იყო და ისეთი საყვარელი რომ ჩახუტება მომინდა მაგრამ მე ხო სხვებს არ ვგავარ.დილით ადრე გამეღვიძა,ახლა თენდებოდა.აივანზე

საკუთარი ბედნიერება(მეეცხრე თავი)

-არ გაბედო და არაფერი უთხრა თორემ ბოლო იქნება ეგ რის გაკეთებასაც შეძლებ. -ნუ მემუქრები და მისმინე თუ არ გინდა ვუთხრა და თქვენი ოცნებები ერთი ხელის მოსმით გაყვეს ქარს მაშინ შემხდვი,თუნდაც 10 წუთით. -კარგი მოვდივარ სად გნახო?

Girl with red hair

ყვავილები დიდად არ მიყვარს მაგრამ ამდენი ყვავილი ერთად ძალიან ლამაზი იყო, იქვე იყო მებაღეც ახალი ყვავილების ნაკადს რგავდა.. -ძალიან ლამაზი ბაღი გაქვს.. ნინას გავხედე..

როგორ ვიპოვე ბედნიერება (თავი!)

მე ვარ ნუცა,ოცდაოთხი წლის,პროფესიით იურისტი ვარ. ოჯახი(საყვარელი მეუღლე და შვილები)არ მყავს. მართალია ქმარ-შვილი არ მყავს მაგრამ მყავს ორი ისეთი ადამიანი რომლებიც "სიგიჟემდე"მიყვარს. ჩემი უსაყვარლესი დედა(ნათია),და უძვირფასესი მამა(ირაკლი),ამათ

გრძნობების უცვლელი ნოტები

გადის დრო და ვხვდები, ვხვდები, შენს მსგავსს ვერვის ვერ შევხვდები! არ გიყვარდი, არ გიყვარვარ და არც გეყვარები, მაგრამ მუდამ ამ ჭრილობებს, მუდამ ეფარები! ოცნების ქალაქში ვცხოვრობთ და ვიცი, მხოლოდ შენს მიმართ მაქვს გრძნობის ფიცი! მიყვარხარ, მე სულ

დაბრუნება (1)

ძირს ეშვები თითქოს უფსკრულში და უკიდეკანო სივრცის ბოლოს სინათლე ჩანს, ეს დაშვება საასიამოვნოა, მიუხედავათ საშიშროებისა. მოვწყდი ჩემს გორგოლაჭებიან სკამს რომელიც ამ შეგრძნების წარმოდგენაში მეხმარება და ყავის ფინჯნით ხელში აივანზე გავედი, ჩემი სახლის

რაღა გათენდა...

რაღა გათენდა... წამიც ალიონს, შეეჩეხება ცრემლით თვალები, ისევ ინათებს... და მეც ყალიონს გვერძე გადავდებ.. დავიმალები...ისევ მაშინებს მე მზის სხივები , რადგან, მე სითბოს შენსას მახსენებს. სულმკვდარი ,ძალით გავიღიმები და საათს უკან გადავაყენებ...

მე შენ მიყვარხარ პატარავ

-პაარავ ზედმეტი წარმოდგენა ხომ არ გაქვთ? -ამ დროს საუბარი ჩემმა კლასელმა ნიკამ გაგვაწყვეტინა.მოწესრიგება დავიწყე დღეს ბოლოზარი გვაქვს... სიხარულისგან მეეცხრე ცაზე ვარ. შხაპი მივიღე და ტანსაცმლოს არჩევა დავიწყე ლურჯი ჯინსი და ტოპი ზედა ჩავიცვი