როცა დასაკარგად გენანება

"ისევ მარტოობას მივეყუდე, მიჭირს საკუთარში "ჩემი ს" პოვნა..... იქნებ ძნელი არის ჩემში ყოფნა,,, და ვინც დამეძებდა ვერ მიპოვა.... ყველა დაღამების გათენება, უკვე ტკივილებით გაჟღენთილა, იცი პირისპირ დგას სინამდვილე... თვალი ყველაფერზე ამეხილა/

პირველი სიყვარული 7 თავი

რამდენჯერმე დარეკა ზარი,კარი არავინ გაუღო.იმას თუ გავითვალისწინებ რომ დილის ექვსი საათი იყო არცაა გასაკვირი,ცოტა ხანში კი გაისმა ფეხის ხმა კარს უკან.მალე კი ხალატსჰი გამოწყობილმა 50 წლამდე ქალმა გადაუღო,თან ბუტბუტებდა საყვარლად. -ამ გაუთენებელში ვინ

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (18 თავი)

უკან გამოვიწიე და კიდევ ერთხელ წავაწყდი მის კუნაპეტივით შავ თვალებს...მაგრამ წამში გავიაზრე,რომ ისინი არ იყვენენ,ძალიან ჰგავდნენ, მაგრამ არა... -ელენე...-დავიჩურჩულე და მონატრებულს კიდევ უფრო ძლიერად შემოვხვიე ხელები. -რამდენი ხანი გავიდა...ვიცი,რომ

შეიხის გოგო5

მისაღებში შევდივართ.პიჯაკს იხდის და იქვე დივანზე უხეშად ისვრის.ჯიბეებში ხელებს იწყობს,შუშის კედელთან მიდის და ჩემგან ზურგ შექცევით დგება.ღმერთო თავს რა ცუდად ვგრძნობ.დაჯდომა მინდა.რადგან ამდენი ნერვიულობით და შიშით ფეხები მეკვეთება,მაგრამ იმდენად

გეი ბიჭის დღიურები თავი (12)

გარკვეული დროის მანძილზე ასე ვისხედით,მხოლოდ ჩვენი შიშისგან გამოწვეული ოვაციების ხმა ისმოდა, სიმართლე რომ ვთქვა არ ვიცი რატომ მესიამოვნა მისი ასეთი საქციელი ჩემდამი. ალბათ იმიტომ რომ თავს ცუდად ვგძნობდი, დამშვიდება მჭირდებოდა სხვა რამეზე ყურადღების

საყვარელი ვენები. XII დღე. I ნაწილის დასასრული

ის ბრაზდებოდა როდესაც მასთან და მის მეგობრებთან ერთად ლუდს არ ვსვამდი, არ ვყლაპავდი სიყვარულისა და ბედნიერების ნარკოტიკს MDMA-ს. არ ვსვამდი ტეკილას, არც არაყს რედბულთან ერთად. მღლიდა კლუბები და ერთი სული მქონდა გამოვქცეულიყავი იქიდან. გალიაკის

ნიძლავი!(4)

თანხმობა ქორწლზე პირობების წაყენება თმცა ველაფერი ისე ვერაა როგოეც მას ნდა მოულდნელად ურთიერთობაუთბებათ ბარბარეიწყებს დაბნევასუვე ისეთი მკაცრი და შეუპოვარი აღარაა როგორიც იყო თუმცა ე სმხოლოდ დემეტრესთან არ გაოდს და ამიტომ იბნევა მის ყოველ ვლ სიტვაე

აკრძალული სიყვარული ( თავი 7 )

ტელეფონი განუწყვეტლივ რეკავს, არ ჩერდება. არც კი ვნახულობ ვინ არის, საწოლზე ვწევარ და ფანჯრისკენ ვიყურები, თუმცა არც კი ვიცი რას ვუყურებ. უსასრულო სივრცეს? რა მნიშვნელობა აქვს. თავს საშინლად ვგრძნობ, ზუსტად არ ვიცი, რამდენად შეეფერება ეს სიტყვა ჩემს

DID _ წყევლით შებოჭილი 1

ნათია მხოლოდ ერთი ადამიანი იყო , მაგრამ არა მხოლოდ ერთი პირი . მასთან შეხვედრისას ვერაფერს შეამჩნევდით თუ მიჩვეული არ იყავით მის '' მრავალმხრივობას'' . ხშირად შეხდებოდით ნათიას სხეულში მოხუც ქალს , რომელსაც ნათიას პლუს ერთ ზომა სათვალეზე მეტი

ერთი ნაბიჯი ბედნიერებისკენ (მეორე თავი)

მთელი უნივერსიტეტი ჩვენ გვიყურებს . ნუ მე მაგარი მ...ია რას იჭორავებენ ჩვენ ზურგს უკან , მაგრამ ვიცი რომ შენ არა , ამიტომ ჩაჯექი მანქანაში . - აუღელვებლად ლაპარაკობდა მამაკაცი . ნენემაც უკან მიიხედა და მართლაც ასე იყო , ყველა ვინც უნივერსიტეტის