"ეს იყო"

ეს იყო დღე, როცა მე მე აღარ ვიყავი. ვიყავი ვიღაც , ან რაღაც. არსება , რომელიც უაზროდ უმიზნოდ იდო , უბრალოდ იდო. უსარგებლო ნივთივით ყველა გვერდს რომ უვლის ისე. არც საათების მანძილზე ერთ

..ARASDROS GINANEB..

გასაცილებლად,არავინ მინდოდა წამოსულიყო,ერთადერთი მეგობრის გარდა.მასთან ბავშობიდან ვმეგობრობ.ჩემს ირგვლივ,ყველამ იცის,რომ ჩემი წასვლის მიზეზი, მეგობრის მიწვევაა,რომელსაც ძალიან მოვენატრე. ხუთი წელია არ ვუნახივარ და თავისთან დამპატიჟა ორი თვით.

მეტი ვიდრე მეგობრები(საცდელი თავი)

ყველაფერი ერთი უბრალო დღით დაიწყო,მე თეო ვარ,ჩემი სიმაღლე ყოველთვის მაკომპლექსებდა თუმცა თანდათან მივხვდი რომ ეს ერთერთი პლიუსი იყო გარეგნობაში,თანაც მაშინ როცა წონაში საგრძნობლად

შავი კაბა

ამ უეცარი შეჯახების შემდეგ ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დადგა, მანაც გამიხსენა და ყოველ დღე ვხვდებოდით ერთმანეთს, ვიხსენებდით ერთად გატარებულ სასიამოვნო დღეებს. თავდავიწყებით გვიყვარდა

უბრალოდ შემიყვარდა!(დასასრული)

თქვა მან და ამოიღო,პატარა,წითელი ყუთი,რომელიც გახსნა იქ იდო ძალიან ლამაზი ყელსაბამი,რომელიც ნიკამ აღო და ყელზე გამიკეთა.ბევრი ვილაპარაკეთ,შემდეგ წავედით და სანაპიროსთან დავჯექით,მე მის მხარზე

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი III

თუმცა ეს ღამე სულაც არ იყო მშვიდობიანი. მთელი ღამე მასზე ვფიქრობდი სიზმრებშიც კი მას ვხედავდი, ვერ გამერკვია ისევ ვგრძნობდი მის მიმართ რამეს თუ საბოლოოდ დავივიწყე..თავში იმდენი რამ ტრიალებდა

მომავალი ბედნიერება {საცდელი}

დღეს ჩემი საყვარელი მამიკოს დათას დაბადების დღეა. გავახილე თვალები თუ არა იმწამს გამახსენდა, საათს დავხედე და ჩაცმას შევუდექი. ვფიქრობდი რა სიუპრიზი გამეკეთებინა,რა მეჩუქებინა, რაიმე ისეთი

უსათაურო (მე-2 თავი)

სანდრიკა ფაღავამ სამხატვრო აკადემიის გრაფიკული დიზაინის აუდიტორიაში პირველად რომ შემოაბიჯა, მისი გარეგნობა შეუმჩნეველი არავის დარჩენია. გოგოებმა ერთი მეორის მიყოლებით უმატეს ხვნეშას

ერთი ნახვით შეყვარება(თავი1)

მერამდენე წელია ასე ვატარებ ჩემს დაბადების დღეს, ჩემთვის არავის უმღერია, არავის მოულოცნია არც საჩუქრები უჩუქნია ვინმეს... გული მწყდება უკვე 18 წელია ჩემს თავს ვუმღერი დბადების დღის სიმღერას, მე არც ოჯახი მყავს,არც მეგობრები,არც საყვარელი ადამიანი

ნუ ცდილობ! {სრულად}

მარტოობა ერთი სიტყვაა, მაგრამ მასში უამრავი აზრი დევს, ჩემი ცხოვრებაც ასეა, შეიძლება გარეგნულად არ ვტოვებ მარტოსული ადამიანის შთაბეჭდილებას, მაგრამ შინაგანად ყველაფერი სხვანაირადაა. შეიძლება ვიღიმი, მაგრამ ღიმილი ხშირ შემთხევაში ნიღაბია იმ