არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (28 თავი)

-არ მაინტერესებს.-ვუთხარი და ფანჯრიდან ჩამოვიყვანე, მთელი სხეულით მივიკარი.-შემიძლია...შენთვის ყველაფერი შემიძლია... ჩემში ხარ...იმ ღრმულს არ დავანებებ...ჩემი ხარ...დღეიდან ჩემი ხარ...მე შენში ვარ დაკარგული...ვეღარ მომიშორებ...მიყვარხარ... ძვლამდე

ჩემს ლურჯ ოთახში-ლურჯ საკანში ...

ჩემს ლურჯ ოთახში-ლურჯ საკანში ქარები ქრიან, გაყინულ სხეულს ვეღარ მითბობს სავსე მათარა, დღესაც ასე ვარ , ასე ყოფნას თუ ყოფნა ქვია დედაც ვატირე , ყველაფერმა როგორ დამღალა .

ყვავილები (სრულად)

ხელი ლოყაზე მიირტყა_ ვაიმე საკუთარ შვილს რაებს ველაპარაკები_ თუმცა სიცილი არ შემიწყვეტია და გაბრაზებული წავიდა კარებისკენ- დამავიწყდა შენც რომ კაცი ხარ, აბრძანდი და საუზმე მიირთვი მზადაა და არ დაგაგვიანდეს_ დამიცაცხანა და გავიდა. კარგ ხასიათზე

Fate decided (სრულად)

დერეფანში უშედეგოდ ვიცდი. მდივანი არსად ჩანს. არადა ამდენი დრო ნამდვილად არ მაქვს. საბედნიეროდ, გზა უკვე ვიცი. მისტერ ნიკოლსის კაბინეტისკენ მივაბიჯებ. მსუბუქად ვაკაკუნებ და კარს ვაღებ. ვხედავ როგორაა მისი მდივანი გადახრილი მის მაგიდაზე და კოცნას

ბატონი შრეკი {სრულად}

მე ანა მაისურაძე ვარ 17 წლის. დამამთავრებელ კლასში ვარ და იცით ალბად ეს რას ნიშნავს, ვინც არიცით გეტყვით ნამდვილ ჯოჯოხეთს. დედა-მაკა მაისურაძე ვგიჟდები ამ ქალზე ჩემი იდეალია ადვოკატი გახლავთ, მამა-ლაშა მაისურაძე ჩემი მეფეა ძალიან მიყვარს ისიც

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მეოთხე)

საოცარი ადამიანი ხარ დემნა -ოხ მართლა? ეგ ჩემთვის არავის უთქვია -ხოდა კომპლიმენტად შეიფერე-ვუთხარი და გავიცინე -მატასი ეველინს აპატიე რა -არავითარ შემთხვევაში ეს როგორ ვაპატიო ხოარ გაგიჟდი? -ძალიან ნანობს თავის საქციელს, პატიების თხოვნა უნდა, იქნებ

ქვის გული

შემოფეთება... გოდერძის შუა ქუჩაში შემოეფეთა თავისი დაუვიწყარი გრძნობის ნაყოფი. ელდა ეცა. მიხვდა რომ ის იყო, დიდი ხნის უნახავი სანუკვარი არსება, შავით მოსილი. იფიქრა გულნატკენმა, გზას ავუქცევო,

მეორე სახე .1.

...... -აბა როგორია?- ჰკითხა ელენემ მომავალ სადედამთილოს და საპატარძლო კაბა მკერდთან, კიდევ ერთხელ, შეისწორა.. - ულამაზესი ხარ შვილო - გოგონას ეუცხოვა მარინას მიერ ნათქვამი "შვილო" - იცით, მეგონა წინააღმდეგი იყავით ჩვენი ქორწინების.. ასე უცებ აზრი

moon on the blue sky

ჩემი სახელია ლურჯი. იმიტომ რომ ლურჯი ყველაფერია. ლურჯია ცა, უსაზღვროდ ლურჯი, ლურჯია ზღვაც,უსაზღვროდ ლურჯი. ერთ დროს ჩემი თვალებიც ლურჯი იყო, დღეს ისინი მხოლოდ დეკორაციაა, დღეს ჩემი თვალები ჩემი ყურებია...

ლოდინი,ლოდინი და ლოდინი...

ოცნებებში ყველაფერი სხვაგვარადაა.იმის წარმოდგენა,რომ ჩემთან ხარ იმაზე ადვილია,ვიდრე რეალობას გავუსწორო თვალი.არ აქვს აზრი რამდენი ხანი გავა,ჩემი გრძნობა უცვლელია და ალბათ,არც შეიცვლება.ჩემში ცხოვრობ,ის დღე,როცა ვერ გხედავ,ჩემთვის დაკარგულია.რა იყო