უშენობა

მოდი უკეთ გავიცნოთ ერთმანეთი -კარგი -რას ვერ იტან ყველაზე მეტად ? -ადამიანებს -რატომ ? -იმიტომ რომ მხოლოდ მათ შეუძლიათ ისე მოგექცნენ როგორც არარაობას -ბევრი იყოი ასეთი? -ყოველი მოსული

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 7)

დილით გაღვიძებული, წინა ღამის გახსენებამ გამაბედნიერა. რა უჩვეულო იყო, როდესაც ერთ დღეს შეეძლო ასე შეეცვალე. თავს სხვანაირად ვგრძნობდი, უფრო ლაღად და თავისუფლად, ჰაერიც უფრო სუფთა მეჩვენებოდა და სამყარო ლამაზი. საწოლიდან ღიღინ-ღიღინით წამოვხტი,

სიყვარული და ტყუილი (1თავი)

ქუჩაში, ღამის სამ საათზე, განადგურებული, სულიერად წაშლილი გოგონა მიაბიჯებდა, ისე გრძნობდა თავს საერთოდ არაფერი ადარდებდა, მაგალითად არც ის, რომ ქუჩაში ასეთ მდგომარეობაში იყო, არც ის იცოდა სად მიდიოდა, ან მიდიოდა სადმე? ვერაფერს ხედავდა და გრძნობდა,

ნიღაბი (დასასრული)

- ლილე. - დას ექაჩემოდა ანდრე რომ წაეყვანა. ამ დროს მაგიდას მაღალი მამაკაცი მიუახლოვდა და ბავშვებთან ჩაიმუხლა. ბიჭს თავზე ხელი გადაუსვა და გრძელი თმა აუჩეჩა. - რა გქვია? - თბილად გაუღიმა ბავშვს. - ანდრე. - უხეშად მიუგო ბიჭმა და დას მიუბრუნდა. -

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 7)

ქორწილის შემდეგ ელენე და ალექსანდრე სახლისკენ წავიდნენ. ორივე დაღლილები ყვნენ, ამიტომ სახლში შესვლა და ორივე თავიანთ ოთახებში გაეშურა. ელენე ოთახში შევიდა და "ბო" ყეფა-ყეფით გამოემართა მისკენ, ელენესაც მეტი რა უნდოდა და ეგრევე დაუწყო ფერება ძაღლს.

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 11. მოულოდნელი შეხვედრა

მოულოდნელი შეხვედრა სადღაც ოთხი საათი ხდებოდა, როცა ჩემს ოთახში შევედი. სანამ ექვსი ნომერი იყო ჩემთან, ვგრძნობდი, როგორი დაღლილი ვიყავი. მამთქნარებდა და მეძინებოდა, მაგრამ როდესაც წავიდა, ვერაფრით მოვისვენე და ძილის გასაგდებად მორიგი ჭიქა ყავა

საყვარელი ვენები. II ნაწილი. XIV დღე. შუადღე.

ვინ არის ელზა? ვინ არის ლიზა და რა აკავშირებთ ანასთან...„დედის ჩაწვეთებულ ცრემლზე ია ამოდისო...“ როგორ ზუსტად აღწერა ჩვენმა უტკბესმა გოგლამ დედის წმინდა ბუნება... იმდენად ღრმა, უფსკერო სიტყვებია რომ ნორმალურად ვერც კი ვიგებთ მის მნიშვნელობას.

დაბრუნება (თავი10)

მე და ეკა ელენეს ვართობდით,დაღლილი უფრო მალე დავაძინეთ, ეკაც მას მიუწვა და ჩაეძინა,ფეხ აკრეფით გამოვედი აივანზე და ყავით ხელში საქანელაზე ჩამოვჯექი,ბიძაჩემის მანქანა შევნიშნე ეზოში,რამოდენიმე წამში გადმოვიდნენ ის და სანდრო ერთად. ცარიელი ჭიქა

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (25 თავი)

ერთი კვირა სწრაფად გავიდა. სახლი,სამსახური. სახლი, მერი, სამსახური, სახლი.რამდენიმე დღე რჩებოდა ელენესა და დემეტრეს ქორწილამდე,ცოტა ვნერვიულობდი რადგან მერის ყოფილ ქმართან მომიწევდა შეხვედრა,მერის კი აღელვება მხოლოდ სამსახურთან დაკავშირებულ

ზარი

-სულ შავები რატომ გაცვია ? -უბრალოდ -სად წავიდა ის გოგო რომელსაც ცხოვრება უხაროდა და ყოველთვის ღია ფერს ატარებდა? -................ -რამ შეგცვალა? -ერთმა ზარმა -ვინ დარეკა მასეთმა -საქმე იმაში არაააა ვინ დარეკა საქმე იმაშია რა ითქვა იმ ზარში -და რა