თავადაზნაურული ამბები (5)

ბოლო შტრიხებიც შევისწორეთ და ნიკოლას დედასთან ერთად მისაღებში ჩავედით.მეგონა,რომ ყველასთვის შეუმჩნევლები დავრჩებოდით,მაგრამ რატომღაც ყველა ჩვენ გვიყურებდა და ანანოს წეღანდელი ნერვიულობა ჩემზეც გადმოდიოდა.როგორც იქნა,წრის შუაში მამიდა დავლანდე და

შენდამი გრძნობებს არ აქვს საზღვარი

ჩემი ცხოვრება მაშინ განახლდა როცა პირველად შენ დაგინახე ერთადერთი მზე მაშინ განათდა შენს გარდა არვინ, რომ არვინ ვნახე ოჰ ანგელოზო, მინდა იცოდე შენს გამო მინდა მე რომ ვიწვოდე მე შენ სულს მოგცემ გამორჩეულო სულ, სულ ყველაფრის გამო რჩეულო შენზე ფიქრებში

ახალი წლის ჯადოსნობა (8)

მარიამმა თავი საქარე მინას მიადო და თვალები დახუჭა. ცოტა ხანში ჩაეძინა კიდეც. მანქანა, რომელშიდაც ის იჯდა დიდი სისწრაფით მიქროდა, უკან კიდევ ერთი მანქანა მიყვებოდა. ყველა თავის მოვალეობას ასრულებდა, ბატონის ბრძანებას.

სიყვარულის ინსტრუქციები (სრულად)

სახლში მისულს ნატაშა მკვლელის თვალებით მიყურებდა,მაგრამ უკვე ვეღარ ბედავდა რაიმე ეთქვა,რადგან იცოდა ერთი სიტყვა და თავს წავაცლიდი.. მას დიდი გული მხოლოდ მაშინ ჰქონდა,როცა საწოლზე გაუნძრევლად ვიწექი.

დაშანტაჟებული მკვლელი 5

თავი თუ მოგეწონებათ დააკომენტარეთ! ჩემთვის ეს დიდი მოტივაცია: აეროპორტამდე გზა საშინლად გაიწელა, რადგან:1. მარკუსი თვალს აპარებს.2. მარკუსი მიყურებს.3. მარკუსი მაშტერდება. არ ვიცი რა სჭირს, მაგრამ აშკარაა,

მარადიული სიყვარული?ჰმ... თავი (11)

-არა შენი სიკვდილი არ მაწყობს შენ ძმაზე შურს როცა ვიძიებ ის დღე იქნება როცა შენი ნებით გამომყვები ცოლად...-რაა?-პირი დავაღე ადგილიდანაც ვერ ვიძროდი ეს ხომ წარმოუდგენელი იყო.-რაც გაიგე სიხარულო ამიტომ

აისჰევენი/12 & 13 თავები

-ლექს?-ვენდიმ მისგან გაწევა სცადა,მაგრამ ხის ტოტმა,რომელიც მის სხეულში იყო,ხელი შეუშალა და ტკივილისგან ამოიკვნესა.-ნუ გეშინია.-დაამშვიდა ალექსანდერმა,-არ ვიცოდი აქ თუ იყავი,თორემ ასეთ რაღაცას

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 1)

ფალიშვილი ქუჩის ბოლოს ერთი პატარა ოდა სახლი იდგა შიგ კი ანგელოზი ცხოვრობდა, ჰო ჰო არ მოგესმათ მართლაც, რომ ანგელოზი იყო ჩვენი მიკა, ოქროსფერი დალალებით და ჭაობისფერი ღრმა თვალებით, ახლოს, რომ მიუხლოვდებოდით მაშინვე შენიშნავდით მის პაწია ცხვირზე მყოფ

საუკეთესო მეგობრები სამუდამოდ (თავი I)

ჯერ კიდევ ბაღში დავდიოდით, როცა მე და ნია ერთმანეთს შევხვდით. მაშინაც ისევე მარტივად გამოარჩევდით სხვებისგან, როგორც ეხლა. ასე გამოვარჩიე მეც. პირველივე დღეს ცუდ ხასიათზე მოვიდა, მოკიდა სკამს ხელი, შუა ოთახში დადგა და იჯდა წარბებშეკრული, მე ალბათ

იცხოვრე წესების გარეშე. ნაწილი 1

მართალია როდესაც ამბობენ რომ გატეხილ გულს ვერაფერი გაამთელებს,რამდენიც არ უნდა ვეცადოთ,რამდენიც არ უნდა ვიბრძოლოთ უწინდელ სახეს ვერ დაიბრუნებს და მცდელობები რომლის გამოც თვეებსა და წლებს დავხარჯავთ ფუჭი აღმოჩნდება... თუმცა..ადამიანის მთავარი წესიც