Demon (16)

ერთ-ერთმა ჩაიცინა, მაგრამ არც კი შევბრუნებულვარ. ამის მაგივრად, დავიხარე და ჩემი მღვდლის თბილ ყელს დავეწაფე, რომ მისი ნაზი კანის გემო შემეგრძნო. - რამ გაფიქრებინა, რომ სწორედ ის იყო და სხვასაც არ ჰქონდა მსგავსი ჯვარი? - იმიტომ რომ არ მადარდებდა

მარტოობა...

მარტოობა ჩვევად მექცა მარტოობა თან დამყვება ზოგჯერ მართობს,ზოგჯერ მრთგუნავს ზოგჯერ ზედაც გადამყვება... ის სულ ჩემთან ერთად არის, თავს არადროს არ მანებებს მოდის,როგორც ქროლვა ქარის და არასდროს არ მასვენებს...

დახურეთ ზეცა

დახურეთ ზეცა! ვარსკვლავებთან საუბარს ვიწყებ... მოსწიეთ მთვარე, მოსაყრელად დამიდგით მუხლის და თქვენ ქარებო, ჩამომბერტყეთ სიმძიმე მიწის, რომ ჩემმა გმინვამ გაამღვრიოს სამყაროს მწუხრი.

***

მინდოდა ლექსი მეწერა შენზე, შენი ლამაზი თვალების ფერზე. მათზე, რომლებმაც მასწავლეს გრძნობა და სიყვარულის მარადისობა. მინდოდა ისევ მეფიქრა შენზე, შენი ლამაზი თვალების ფერზე.

ბედნიერება შენშია

დილით როგორც ყოვრლთვის მაღვიძარა მარვიძებს, სწრაფად ვდგები სააბაზანოში შევდივარ და თავს ვიწესრიგებ, სანამ აბაზანაში ვარრ ჩემიი მოკლე ბიოგრაფია. მე ვარ ანასტასია დვალი 25 წლის მყავს მშობლები ნინი გიგაური და მიშო დვალი, უბრალოდდ მათ გარეშე

სიკვდილმისჯილი(მეორე თავი)

დაბლა გაჩნდა. იოანემაც დაბლა დამსვა იმის იმედით, რომ ფეხსაცმელებს ჩავიცმევდი, მაგრამ მია რა მია იყო რომ გაქცევა არ მეცადა და გავიქეცი. კორპუსში არ მქონდა ფეხი შედგმული, რომ იოანემ ისევ დამიჭირა და მანქანაში ჩამსვა. ნია უკან დაჯდა და ფეხსაცმელები და

მთვარის დაბნელება (2)

ბოლოს მომხდარი ამბებიდან უკვე ორი თვე იყო გასული,ნოემბრისთვის ზედმეტად ცხელოდა.დილიდანვე კარგ ხასითზე ვიყავი,ზოგადად იმ პერიოდში ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი მარტივად და კარგად მიდიოდა,სამყარო მიზეზს არ მაძლევდა,რომ უგუნებოდ ვყოფილიყავი.მე და სოფიოც

ადამიანო!

შენ წერ, მერე აქვეყნებ, ან არ აქვეყნებ.. ზოგჯერ ნაწერებს იტოვებ შენთვის, ზოგჯერ კი გინდა ვინმემ წაიკითხოს. მეორე წუთას კი ხვდები რომ ეს მხოლოდ შენია და არ გინდა ვინმე უხეშად შეეხოს.. თითქოს ზღვაში აღმართული აისბერგი ხარ და იცავ ნაშრომს, მაგრამ

ერთი ღამის სიყვარული..(3)

უკვე ყველაფერი მოვაგვარე რომ ცალკე სახლში გადავსულიყავი. უკვე ყოვლად შეუძლებელი იყო გურამთან ერთად ერთ ჭერქვეშ ცხოვრება. ჩემი ცხოვრება სულ სხვანაირად შემოტრიალდა. ისე აღარაფერი ხდებოდა როგორც ადრე. რთული იყო დედა იმ დამპალ კაცთან დანეტოვებინა თუმცა

ნამდვილი სიყვარული(თავი 8)

ჯიჯი უკვე კარგადაა მაშინ ცრუ განგაში იყო... ის თავს უკვე გაცილებით უეთ გრძნობს ხვალ მას გამოწერენ და სანდროც მაშინ აპირებს ყველაფრის ახსნას თუმცა მას ეშინია რომ ჯიჯი ანერვიულდება და ისევ ცუდად იქნება... -ჩემო სიცოცხლეე.. გილოცავ,დღეს ძალიან