ღამის ექთანი [სრულად]

კვირა დღეს მეგობრებთან ერთად ბარში ვიყავი გასართობად და გულის გადასაყოლებლად, უკვე მეორე სამსახურიდან გამომაგდეს, ხოდა მეც ღირსეულად ავღნიშნავდი ჩემ “წარმატებას”. გამომაგდეს იმიტომ, რომ უფროს სიმართლის თქმა გავუბედე და არ დავუთმე, თუმცა რომ მითხრათ

გოგონა რომელსაც უყვარს "ის"

რა ვქნა არ ვარ ეს დიდად კომუნიკაბელური. მაგრამ სხვა რა გზაა, ახალი ხალხის გაცნობაც საინტერესოა ხანდახან. გავემზადეთ და გავედით იმ ადგილზე სადაც გვითხრეს, ამ ჯერად უფრო მეტნი იყვნენ, თან უმრავლესად ბიჭები, მე კიდევ მათგან ყოველთვის შორს ვიჭერდი თავს,

ღმერთი ჩვენს სახლებში

სხვებისგან გამორჩეული იყო. სილამაზით შეიძლება ბევრს ვერ სჯობდა, თუმცა შინაგანად იყო საოცრად განსხვავებული. ადამიანების მოსმენა და მათზე დაკვირვება უყვარდა. განცალკევებით ჯდომა ახასიათებდა და ცნობისმოყვარე მზერით გაადავლებდა, ხოლმე თვალს ირგვლივ

ნისლი თუ მზე? თავი-1

დედაჩემმა სარა დამარქვა მამა წინააღმდეგი იყო,უნდოდა დედამისის მიას სახელი დაერქვათ თუმცა მადლობა დედას რომ წინააღმდეგობა გაუწია,სახელი მია ძალიან მომწონს მაგრამ რა თქმა უნდა სარა მირჩევნია,16 წლის ვარ 1 აგვისტოს დავიბადე ჩემი ზოდიაქო

ცხოვრებაში ერთხელ

ემიშვებენ თბილ,ბუხრიან სახლში ოღონდ გავბედო და ვიცხოვრო ისე, როგორც მიმაჩნია პატიოსანი ცხოვრება რთხელ ცხოვრებაში,თუნდაც ერთხელ მაინც გამიმართლებს

ჩემს სიყვარულს და ცხოვრებას

ქარი მკლავს რომელიც უბერავს შენგან ერთი სიყვარულის ღმერთი ხარ ყველგან თუ შენ ოდესმე იქნები ჩემთან იმ სიყვარულს მე ავიტან ღმერთთან კარს მე გამიღებ შენთან მოსვლისას? ამ სიყვარულის ერთ ამოთქმისას კერპი ხარ სანამ ცოცხალ ვარ ჯერ ამ სიყვარულს მე გეტყვი

შენი შავი თვალები

ყველაზე ნათელია შენი შავი თვალები, შენს დას ამ ქვეყანაზე მხოლოდ შენ ეყვარები! ყოველი წლის ივნისში შენთან ვარდით გავჩნდები ,,ვითომ" მოტრფიალე ვარ

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 2)

ამაზე პასუხი არ გავეცი და ოთახიდან გავედი დაბლა ჩავედი და ყვირილი დავიწყე-შენ ნორმალური ხარ? აქ რა გინდა?-პატარავ დამშვიდდი მის ნათქვამ "პატარა"-ზე თითქოს გავშეშდი-სახლში უნდა ავიდე და აღარ

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეშვიდე

-დიანა აქ რაგინდა-კითხა ანდრეამ გაღიზიანებულმა-ანდრეა რაღააც უნდა გითხრა-თქვა ეშმაკური ღიმილით დიანამ-არაფრის მოსმენა არ მინდა წადი აქედან-დაუღრიალა მან-ორსულად ვარ-ეს სიტყვები

სულის ტკივილი

ბებერი ხის დამსკდარ ქერქზე ჯერ თეთრი პარკუჭი გაჩნდა, შემდეგ დაღამდა, გათენდა, იწვიმა და ,,პატარა საკნიდან“ ისეთი არნახული სილამაზე განთავისუფლა, რომ მისი თვით აფროდიტესაც კი შეშურდებოდა.