ჭირვეულის მორჯულება (11 თავი)

ყველაფერი ერთმანეთს დაემატა და ცრემლების ღვარი წამომცვივდა, ამასობაში ჩემმა ქმარმა გაიღვიძა, ღმერთო ამ სიტყვის გაფიქრებამაც კი შემზარა, აშკარად ჩემზე მეტი ახსოვდა და როცა ასეთ მდგომარეობაში მნახა ძალიან ძლიერად ჩამეხუტა. -ნუ გეშინია ყველაფერი ძალიან

wvima..

მე იმასაც ვგრძნობ როგორ ეცემა ფანჯრის მინაზე წვეთები და ერთი წუთით წარმოვიდგენ, რომ ეს მინა მე ვარ, ახლა კი როცა მე მინა ვარ, ვგრძნობ როგორ ეცემა ჩემს სხეულზე წვიმის წვეთები, ვგრძნობ როგორ შემოიჭრა ჩემს სხეულში ,,იგი" ... წვიმის წვეთები ისეთი ცივია,

ნეტავ იცოდე ჩემთვის ვინ ხარ

ნავში ჩავჯექი, გავცურე ზღვაში ერთხელ მოგხედე მშვენიერ სახლში ტყესთან გავჩერდი, იმ ჩუმ საზღვარში აღარ მინდოდა ყოფნა იმ ნავში ვფიცავ მინდოდა შენთან იმ ბაღში ისრით დამჭერი გულ-მკერდში, თავში ცას ვერ ვხედავდი, ბნელ იყო თვალში ოღონდ გაგევლო ჩემს წინ

წერილის აღმოსავლური სუნი(ნაწილი პირველი)

არადა,ეს წერილი ირანში მიმავალი ქალის კი არა,ერთი სინდის დამძიმებული ადამიანისას ჰგავს.აქამდე ვერ მოგწერე,სამი თვე ისე ვიარე,რომ მარტო ვხედავდი,ვგრძნობდი და ვყნოსავდი სხვაადასხვა კულტურებს.იცი,რას დავაკვირდი?ყველა ქვეყანაში მწვანე თვალი სხვადასხვა

ჭიქა ყავა და ცხელი შოკოლადი

მე ვგიჟდებოდი მის ღიმილიან სილურჯეებზე და ის ჩემ აღაჟღაჟებულ ლოქებზე ყოველთვის ხელისგულებით რომ ვცდილობდი დაფარვას. არ მოგვწონდა ერთმანეთის უძილო თვალები და არეული კვების რეჟიმი. არ გვიყვარდა არც ერთს საშინელებათა ფილმები და ვგიჟდებოდით წითელ

სოხუმსკი (8 თავი)

ჩემი ცოლი, რომ გახდები მაგ ტიკტიკისტვის მერე მოგთხოვ. დივანში ჩაჯდა და ფეხები ჟურნალების მაგიდაზე შემოდო, მერე თითქოს რაღაც გაახსენდა ფეხზე წამოდგა და ჩემკენ დაიძრა.

სისხლის გუბეში მბორგავ სხეულზე

სისხლის გუბეში მბორგავ სხეულზე წვიმის წვეთები თითებს დაუყვა ჩამორეცხილი სისხლის ნაკადი ქართული მიწის ნაპრალს ჩაუყვა ვერ შეგვაშინებს ჩვენ ტყვიის წვიმა და ვერც სიკვდილი მომხდურთა ხელით

მე შენამდე (დასასრული)

შეშინებული კაბის ბოლოებს ხელებს მაგრად ვუჭერდი. თითქოს ვერაფერს ვეღარ ვხედავდი შიშისგან. მისი ხელები ჩემს წელზე აღმოჩნდა. გულმა ერთი შემოსძახა და საოცარი სიხშირით აძგერდა. მონატრებული ისე ჩავიკარი გულში თითქოს დაკარგული დავიბრუნე. ის იყო ჩემი გიგა.

გახსოვდეს სიკვდილი! (სრულად)

ფანჯარასთან მიდგმულ სავარძელში ვიჯექი და ქალაქს ვერა მაგრამ ცის ხედს თვალებს ვერ ვაშორებდი...სულაც არ მელამაზებოდა მაგრამ,ფიქრები იმდენად მაცლიდა ძალას,ვერც ვიაზრებდი თვალების დახამხამებაც,რომ არ შემეძლო...

შეყვარებული თუ მეგობარი (6თავი)

იმწამსვე გავიფიქრე რომ ჯეიკი იყო.დილით დედას ძახილმა გამომაფხიზლა.ლიი ადექი ვიღაც ბიჭმა მოგაკითხა გარეთ გელოდება და ესე ამბობს ლის მეგობარი ვარო. რაა?გავიფიქრე გონებაში ნუთუ ეს ჯეიკი იყო და გარეთ მემიცდიდა.რაჯანდაბა უნდა თავს რატო არ მანებებს