უსასრულობიდან უსასრულობამდე I

ნომერში ყურყუტით დავიღალე,ამიტომ ბარში ჩავედი და მაგიდასთ დავიკავე ადგილი. მგზავრობამ დამღალა,ამტომ ყავა შევუკვეთე და ვიტრინიდან გავყურებდი ამ ულამაზეს დათოვლილ მთებს,თან სასიამოვნო მუსიკის ფონი იდეალურ განწყობას მიქმნიდა,მხოლოდ

სისხლიანი ვახშამი (IV თავი)

უი, მგონი , ხელჩანთაში დატოვებული მობილური კუთავს ! უნდა ავდგე , სხვა რა გზა მაქვს . ხელების ცეცებით მივიწევ დერეფნისკენ , სადაც ჩანთა მეგულება . ჩემი „ნოკია“ წითლად მიკრავს თვალს - მესიჯი მოგსვლიაო. „ღამე მშვიდობისა , ბზიკო“, - ვკითხულობ

არ ღირს .....

არ ღის დატირება არცა თავის გლოვა სიკვდილი ისედაც კარდაკარ დაგყვება . ხვალ თუ გაგითენდა ისიც კარგია ღამეს ვინღა ჩივის , მთვარეც კი შავია. არ ღირს.... აღარ ღირს წარსულის მოკრეფვა ხომ უკვე დაფანტე გზა და გზა დარდებად დატოვე ეყაროს

ოლეანდრა (6)

*-*-* მარმარილოზე სისხლივით დაიღვარა კაბის კალთები. ყელმოღერებული, თავაწეული მობრძანდებოდა ქალი. მისი თვალებით ადევნებდა სხეულში ჩასვენებული ეშმაკი გარემოს თვალყურს. წითური თმა მაღლა აეწია ქალს, პაწაწინა დალალები ეცემოდა მისი ლავიწების

ზღვისფერი ბედნიერება.. (სრულად)

უკვე 3 წელია რაც სამშოობლოდან წასული ვარ. როგორ მენატრება საქართველო ვერ აგიღწერთ. მშობლიურ მხარეს მოვწყდი და საბერძნეთის გარემოს მივაშურე. სულ რამდენიმე საათში აეროპორტისკენ გავემართები და ჩემს საყვარელ საქართველოში დავბრუნდები. გული გამალებით

ჭირვეულის მორჯულება (11 თავი)

ყველაფერი ერთმანეთს დაემატა და ცრემლების ღვარი წამომცვივდა, ამასობაში ჩემმა ქმარმა გაიღვიძა, ღმერთო ამ სიტყვის გაფიქრებამაც კი შემზარა, აშკარად ჩემზე მეტი ახსოვდა და როცა ასეთ მდგომარეობაში მნახა ძალიან ძლიერად ჩამეხუტა. -ნუ გეშინია ყველაფერი ძალიან

wvima..

მე იმასაც ვგრძნობ როგორ ეცემა ფანჯრის მინაზე წვეთები და ერთი წუთით წარმოვიდგენ, რომ ეს მინა მე ვარ, ახლა კი როცა მე მინა ვარ, ვგრძნობ როგორ ეცემა ჩემს სხეულზე წვიმის წვეთები, ვგრძნობ როგორ შემოიჭრა ჩემს სხეულში ,,იგი" ... წვიმის წვეთები ისეთი ცივია,

ნეტავ იცოდე ჩემთვის ვინ ხარ

ნავში ჩავჯექი, გავცურე ზღვაში ერთხელ მოგხედე მშვენიერ სახლში ტყესთან გავჩერდი, იმ ჩუმ საზღვარში აღარ მინდოდა ყოფნა იმ ნავში ვფიცავ მინდოდა შენთან იმ ბაღში ისრით დამჭერი გულ-მკერდში, თავში ცას ვერ ვხედავდი, ბნელ იყო თვალში ოღონდ გაგევლო ჩემს წინ

წერილის აღმოსავლური სუნი(ნაწილი პირველი)

არადა,ეს წერილი ირანში მიმავალი ქალის კი არა,ერთი სინდის დამძიმებული ადამიანისას ჰგავს.აქამდე ვერ მოგწერე,სამი თვე ისე ვიარე,რომ მარტო ვხედავდი,ვგრძნობდი და ვყნოსავდი სხვაადასხვა კულტურებს.იცი,რას დავაკვირდი?ყველა ქვეყანაში მწვანე თვალი სხვადასხვა

ჭიქა ყავა და ცხელი შოკოლადი

მე ვგიჟდებოდი მის ღიმილიან სილურჯეებზე და ის ჩემ აღაჟღაჟებულ ლოქებზე ყოველთვის ხელისგულებით რომ ვცდილობდი დაფარვას. არ მოგვწონდა ერთმანეთის უძილო თვალები და არეული კვების რეჟიმი. არ გვიყვარდა არც ერთს საშინელებათა ფილმები და ვგიჟდებოდით წითელ