განგსტერების სამოთხე (5)

ოთახში ბნელოდა თუმცა ლამაზი ოთახი იყო..ჩემთვის ვიჯექი და ვფიქრობდი როგორ გამეღწია აქედან..ნაბიჯების ხმა მომესმა..ის იყოო..ძლიერი უნდა ვყოფილიყავი..კარი გაიღო და შემოვიდა..თუმცა როდესაც გიორგი დავინახე

ჭირვეულის მორჯულება (10 თავი)

აშკარად არ ვიყავი ფხიზელ მდგომარეობაში როცა ტორტი შემოიტანეს, აშკარადა არც ნათია იყო არც ლიზი, გიორგი იყო მემგონი მაგრამ რატომ შემოჰქონდა ტორტი გიორგის, უცებ თითქოს ყველაფერი არეულ გონებაში დავალაგე

ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები (თავი2)

გამარჯობა სანამ ყველაფრის მოყოლას დავიწყებდე მინდა რომ უღრმესი მადლობა გადაგიხადოთ თოთოეულ თქვენთაგანს. წინა პოსტს53 ნახვა ქონდა ეს არც კი წარმომედგინა.ყველაფისთვის უღრმესი მადლობა ერთ-ერთი მომხმარებელის

ჩვენი ისტორია შემორჩება ისტორიას ( სრულად )

როცა მაკო დაინახა რატიმ , ფერები გადაუვიდა . გულში გაიფიქრა , ასეთი ანგელოზივით გოგო როგორ დავიმსახურე და როგორ შევაყვარე მას თავიო . ალბათ მილიონჯერ მეტად შეუყვარდა ამ წუთას მაკო . რომ მომკვდარიყო არ იდარდებდა

ყველას წინააღმდეგ (თავი 7)

სკოლის ეზოსთან სამმა ერთნაირმა ჯიპმა დაამუხრუჭა, სანამ ვინმე რეაგირებას მოახდენდა ლუკასთან მოვარდნენ ხელი სტაცეს და მანქანისკენ გააქცუნეს. შოკისგან რა გამეკეთებინა არ ვიცოდი, მხოლოდ ლუკას ვყვიროდი, ის კი

შენამდე (11 თავი)

-რას?-ჩურჩულით მეკითხება.ვგრძნობ,რომ მიყურებს და ეღიმება.-იმას,რომ სიცილის ფუნქციაც გაქვს-მხრებს ვიჩეჩავ.კიდევ ერთხელ ვიქცევ ქვედა ტუჩს კბილებს შორის სიცილის დასამალად.მესმის,როგორი უცნაური ოხვრა ამოსდის მკერდიდან

რატომ გვაშორებენ?!

რა მინდა აქ? რატომ მიმეტებთ? წამიყვანე... მე არ ამირჩევია ასე ცხოვრება. მე არ მინდა აქ. არ მინდა სიყვარულის გარეშე ყოფნა. რატომ გვაშორებენ?!

მეორე შანსი (VI)

-წავიდეთ?-სახლში შემოსვლა აღარც კი ვაცადე. -ხელი მოაწერე?-სიხარულისაგან თვალები გაუბრწყინდა.-არ მჯერააა -დაიჯერე საყვარელო.-ირონიულად გავუღიმე.-ახლა იწყება შენი ჯოჯოხეთური 13 წელი.-დავისისინე და გარეთ გავედი.

ჭირვეულის მორჯულება (9 თავი)

-რა ლამაზი დღეა რა ნათელი მზეა იმიტომ რომ დღეს პრინცესას დაბადების დღეა დიახ, დიახ დილიდან ამის მეტი არაფერი გამიგია, მარიამის დაბადების დღე დადგა და ვჩივი? ერთი თვეა გეგმას ვაწყობთ თითქოს ყველაფერი მზად არის მაგრამ თვითონ მარიამი დიდ ბედნიერებას

განგსტერების სამოთხე (4)

-ვერ ვიჯერებ,რომ ამდენი ხნის განმავლობაში მატყუებდი...აკანკალებულმა ძვლივს ამოვილაპარაკე..უკვე ბრაზი მომერია და რაც ძალა მქონდა გიორგის ვუყვირე.. -ამდენი ხნის განმავლობაში მეგონა,რომ ჩემი მეგობარი იყავი! მე შენთან გულახდილი ვიყავი!ბოლო წლებში