"ცოდვათა ქალაქი"

მე აღარ მათრობს სიხარულო, სურნელი შენი, ამ განთიადზეც საწოლიდან მზის სითბო ამყვა, რომ თურმე მხოლოდ ზღაპარია ეს ტრფობა ჩვენი, და აი, ბნელი, საშიშარი, სამყაროვ, აქ ვარ!

პრობლება

ცხოვრება მენგრევა,მაგრად მერევე და მიზეზს ვერ ვხედავ... ვეძებდი მიზეზს, გამოდმებით და ვერ ვპოულობდი.. შემდეგ დავიწყე ცხოვრების დალაგება, ხელახლა დაწყება ისე, რომ არ ვიცოდი რაიყო ამოსაფხვრელი ჩემი ცხოვრებაში. რას აღარ დავაბრალა, დავაბრალე ჩემთვის

დღიური (თავი 1)

გამარჯობა დღიურო მე ჯონათანი ჰუკი ვარ .მოკლედ გიამბობ ჩემზე: მე 17 წლის შევსრულდი 16 დეკემბერს ,მაღალი გამხდარი ბიჭი ვარ ,ჩალისფერი თმა და მწვანე თვალები მაქვს ...,ძალიან მიყვარს ძაღლები ,ლურჯი ფერი ,ფეხბურთი გართობა და რაც სხვა ბიჭებს მოსწინთ დიდად

სექსუალური განათლება (თავი 13)

"როგორც იცი წერილები და ეგეთები არ მეხერხება... მოკლედ გეტყვი ჩემს სათქმელს... მოკლედ მე შენს ცხოვრებაში ვერ ჩავერევი თან აქედან ეს იცი მაგრამ შენ შეგიძლია მოიქცე ისე როგორც სწორია... დიდი გოგო ხარ და არ დაგიწყებ ჭკუის რიგებას... შენზე ფიქრით

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (11 თავი)

სახლში როცა დავბრუნდი ჩანთა ძირს დავაგდე და ჩემ ოთახში გავიქეცი. დასაბანად შევედი და როგორც ყოველთვის მაშინ დავიწყე ყველაფერზე ფიქრი. ნეტა ვისთან აპირებდა შეხვედრას სანდრო და რა მისამართი უნდა მიეწერა იმ ვიღაც ბიჭებს?

და იქმნა ნათელი...ან იქნებ... დაივიწყეთ! (საცდელი თავი)

გიფიქრიათ წყვდიადზე? გიფიქრიათ რატომ გიდგებათ თმა ყალყზე როდესაც სიტყვა წყვიდადი გესმით? გიგვრძნიათ როგორ გაუჩენია დიდ,შავ სიცარიელეს უაზრმაზარი ხვრელი თქვენს სულში? ალბათ იცით რაზეც ვსაუბრობ.

მუდამ ერთად 2

მეორე დღეს ძალიან გვეზარებოდა ადგომა მაგრამ სხვა რა გზა გვქონდა ავდექით მოვწესრიგდით და ქვემოთ ჩავედით მე და ნენემ ნანოს (დედაჩემის)ბუტიკში გადავწყიტეთ წასვლა ბუტიკიდა ძალიან დატვირთულრბი

"ილიანი" (თავი 11)

-არა პატარა რამნიშვნელობა აქვს როდის ვიტყოდით, ანა პირველი დაინიშნა და მას მერე სულ იმას ამბობდნენ როგორც კი თორნიკე ჩამოვაო, ამიტომ უფლება არ გვაქ ჩავუშალოთ, რა პრობლემაა ცოტა ხნით გადავდოთ ჩვენი და როგორც კი ოდნავ ჩაწყნარდება სიტუაცია

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (4)

-გარდატეხის ასაკის ბრალია, ნუ ნერვიულობ. - ლელას დამშვიდებას შეუდგა. - არ გახსოვს, მე ასეთ ასაკში, როგორი ვიყავი? მთელი დღეები ვიკეტებოდი ოთახში და არ გამოვდიოდი. - თითქოს ქალი დამშვიდა. რამდენიმეწუთიერი დუმილის შემდეგ, ქალმა გაბედა და ვაჩეს უთხრა.

მოახლოება (V)

-,,გიპოვი, აუცილებლად გიპოვი!“ თავს უკან ვაბრუნებ. ვხედავ, ავტომობილში, საჩქაროდ, როგორ ჯდება, თან მობილურში რაღაცას ეძებს. თავს წინ ვაბრუნებ, ასე უეცრად რა მოხდა? ისეთი სისწრაფით მიდის, წითელ შუქნიშანზე არ ჩერდება, თვალის შევლებასაც კი ვერ