ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (5 თავი)

ესეც მესამე თავი დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ. მე და დემეტრე უკვე 1საათია სახურავზე ვზივართ. აქაურობა ისეთი

ერის ტკივილი

უაზრო ფიქრებით სავსე დღე ცხოვრება სიზმრები ოცნება წესები ხალხს სისხლს წოვენ უბიწო მწერები უაზრო ლაყაფში გავიდა ეს დღე

დრო

წლები გავიდა, ჩვენ კი ისევ იქ და ისეთად დავრჩით სახეზე შეყინული ცრემლის ამარა, ვერა დააკლო დღეღამის ცვლამ ამ „ერთად ყოფნას“ თუმცა კი „ერთნი“ ღრმა თეზისად შეაკვდა გრძნობას.

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 3 თავი )

ყველაფერი ვუთხარი და რა მითხრა იცი? მითხრა რომ ვეზიზღები, მითხრა რომ ჩემგან წასვლა უნდა... მესმის... მესმის რომ ნაგავი ვარ მაგრამ ვერ გავუშვებ... ასე ვერ გავუშვებ ძმაო... მთელი ღამე ტიროდა, მთელი ღამე ვგრძნობდი როგორ ტკიოდა და უფრო შემზიზღდა ჩემი

ცა დაილია

ცა დაილია აღარ არის ჩემშიც კოსმოსი, ვარსკვლავებს ხედავ?! სულ არ დარჩა შენ რომ გიწყვეტდი. აქ ტკივილია,სისასტიკე დარდებს მოშორდი... შენ მიდიოდი,მე კი ისევ ფიქრად მიწვედი.

სექსუალური განათლება (თავი 6)

ვიცი.. აღარ გააგრძელო- ტუჩზე თითი მომადო და გამაჩუმა- ადი სახლში დაისვენე და დამშვიდდი-პატარა ბავშვივით დავემორჩილე. ისე ვიყავი დაღლილი ყოველივე მომხდარით რომ სახლში ჩემს ლოგინს ტანსაცმლიანად მივწექი. არ ვიცი რამდენ ხანს ვფიქრობდი მაგრამ საბოლოოდ რა

შენ რომ იცხოვრებ...

შენ რომ იცხოვრებ იმ ქუჩაზე, მე წვიმად მოვალ წვიმის წვეთებად დაგეცემი მაგ ტკბილ ტუჩებზე ამ სიყვარულის ასაღწერად სიტყვებს ვერ ვიხმობ მინდა ვიფიქრო უსასრულოდ კვლავ იმ ქუჩებზე.

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(25)

დაღწევა ვერ შეძლო. მოშიშვლებულ ზურგზე მხურვალე ხელის შეხება ,ჯერ არ განცდილი ჟრუანტელი. წამში სხეულზე დაფენილი თმა და ყურთან მოახლოებული ცხელი სუნთქვა,ბოხი ,ხრინწიანი ხმით ნათქვამი სიტყვა რომელმაც თვალების გახელა აიძულა, იმ წამს მისი შუშისებრი

დასაწყისი ...

წერა ცხოვრებას ყოელთვის მიადვილებდა , ყოველთვის ვეთანხმებოდი იმ ფაქტს რომ ფურცელით და კალმით ემოციების გამოხატვა გაცილებით ადვილია (ნუ ახლანდელ დროში ფურცელს და კალამს , კომპიუტერული ტექნიკა ჩაენაცვლა )

მოახლოება (I თავი)

ვგრძნობდი, ვიცოდი რომ კიდევ ერთხელ გამოჩნდებოდა, კიდევ ერთხელ მაგრძნობინებდა თავს დამცირებულად, ანდაც პირიქით სიამაყეს ვიგრძნობდი, ერთმანეთს გამარჯვებული სახეებით შევხედავდით... ის სხვა იყო... ადამიანი, რომელიც ყველა გრძნობას განმაცდევინებდა...