ჭაობისფერი (4)

გეგამ სახლამდე მიმაცილა,მთელი გზა ვდუმდით,სიბრალულით გადმომხედა,მასეთი კაცი არ იმსახურებს შენს ცრემლებს,ხმის ამოღებაც ვერ მოვასწარი ისე გაუჩინარდა.სახლში შევედი და დედას კალთაში ჩავუდე თვი,ძალა აღარ მოქნდა ცრემლებს ვეღარ ვიკავებდი,აღარც მიცდია

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 5]

სტუმრები რომ გააცილეს მეგის მაგიდის ალაგებაში დაეხმარა, თავს ცოტა შეუძლოდ გრძნობდა არ არის მსგასვ სიტუაციებს მიჩვეული და თანაც სულ ისეთ საკითხებზე ბჭობდნენ რაც ნინიასთვის სრულიად უინტერესო იყო. იმ ამბის მერე უარესად დაითრგუნა, მთელი საღამო დაძაბული

ღამის სტუმარი [7]

მაშოს გვერდით დაწვა მეუნარგია და ჭერს მიაშტერდა. შეშინებულმა გახედა უცებ მის გვერდით არხეინად წამოწოლილ უფროსს მაშომ და თვალებით გაიცინა. არაფერი უთქვამს, ირონიულად ასწია წარბები და ნიაკოსთან თამაში განაგრძო, არც მეუნარგია იღებდა ხმას, იწვა და

ბავშვობა..

ვდგავარ და სევდიანი თვალებით ვიმზირები.. სადრაც ფანჯრებს მიღმა ბავშვებმა ჩაიარეს; ვუცქერ და თვალებში ცრემლები ჩამიგუბდნენ, იმათ სიცილში კი სულ ვერ დამინახეს!

მიყვარს!

მიყვარს როდესაც მიღიმი, როცა მისრულებ ოცნებებს, როცა თვალების ციმციმი შენს ჩახუტებას მანდომებს.

შენ ხარ...

შენ ხარ სულიდან ამოსული ჩემი დუმილი, შენ ხარ ოთახში ანთებული სინათლის სხივი , მიმოფანტილი გონების მიღმა , შენ ხარ ამბორი უმწიკლო წლების შემორჩენილი ოცნების ბოლო ! შენ ხარ ტკიბილო გლოვა და დარდი!

უხილავად შემაყვარე თავი(20 თავი)დასასრული

ბედნიერების ბურუსში გახვეული ნინი კაფეს აღარ სცილდებოდა.გეგა და ნინი კაფეს ერთად აწყობდნენ და ნივთებს ალაგებდნენ,ერთ კვირაში კი კაფის გახსნაზე მეგობრები მოიპატიჟეს.იქაურობა ზღაპრულად მყუდრო და ლამაზი იყო.ფოტოებით მორთული კედლები, ლამაზად დაწყობილი

ჩემი სესილია (5)

კარგად,მამამ გვითხრა რაღაც სამუშაო არისო.(სესი) -კი არის.ახალ ფილიალს ვხსნი რუსთაველზე და მინდა რომ თქვენ იყოთ მენეჯერი და დირექტორი. -ვაიმე რამაგარია!(სესი)

ძიძა(სრულად)

ღამის სამ საათზე ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა, უცხოური ნომერი იყო, თვალებიც ვერ გავახილე ისე ვუპასუხე ტელეფონს მაგრამ მამაკაცის ხავერფოვანმა ხმამ მალევე გამომაფხიზლა, ინგლისურად მომესალმა,აშკარად დროში სხვაობა ვერ გაითვალისწინა, გამოვფხიზლდი და მეც

გამოიდარებს ! გპირდები (1)

წარმოუდგენელი ტკივილი ყოფილა უდედობა. ისეთი არავის რომ არ ვუსურვებ , თითქოს გაცლიან სხეულიდან სათითაოდ ყველა ორგანოს და ელოდები გულს როდის მიადგებიან, გგონია დამთავრდება შენი ტანჯვა და ბოლოსდაბოლოს დაისვენებ, უგულოდ ხომ, ვერ იცოცხლებ , მაგრამ