ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით(4 თავი)

მეორე დღეს დილის 7 საათზე გამეღვიძა წყლის დასალევად ავდექი გარეთ გავედი და ნუცა დავინახე სავარძელზე ქონდა ფეხები შემოწყობილი და ყურსასმენებში მუსიკებს უსმენდა -ნუცი რატო არ გძინავს-მგონი ვერ გაიგო ჩემი ხმა მივედი და ყურსასმენები მოვხსენი

სიმართლეს, როგორც დასაკრძალ ცხედარს

დროა ჩაბარდეს არყოფნის სევდა გარდასულ დღეთა მემატიანეს. სიმართლეს, როგორც დასაკრძალ ცხედარს, მოასვენებენ მეზღაპრეები.

ბოლო იმედი (თავი 2)

ერთად ცხოვრების გეგმას ვაწყობდით....ორივეს გვქონდა გარკვეული დანაზოგი და საზღვარგარეთ გაქცევას ვფიქრობდით, გვინდოდა მთელი ცხოვრება ერთად გაგვეტარებინა, ძალიან რომანტიკული ადამიანი იყო, ერთი ნახვითაც კი შეგაყვარებდათ თავს. უკვე აღვნიშნე, რომ აგვისტო

თეთრი ღამეები

მე ვიბრძვი!, მე ვცდილობ! გავუდზლო ტკივილს, რომელიც სულში ხმაურიბს , კივის... სხეულს კვლავ ზარავს დემონთა ხარხარი!, თეთრი ღამეები, ძილი მაქვს დამფრთხალი...

ცის'ფერი თვალები

პირველდ სკოლაში ვნახე, კლასისკენ მიდიოდა, ძმაკაცებთან ერთად. უბრალოდ ეცვა, თეთრი პერანგი და ჯინსის შარვალი. ფეხზე ბოტასები... ტელეფონს ჩაჰყურებდა. გვერდით არც კი გამოუხედავს, უბრალოდ გვერდი ამიარა. - თათ, რატომ გაშტეერდი? - ჩემი დაქალი, მეგი ხელს

ალისფერი ნისლი(სრულად)

აპრილის დასასრულს აფეთქებული ყვავილებისა და ჩიტების ჟღურტულით აღსავსე სამყაროში, ბოლოჯერ ამოდიოდა მზე... ცის კაბადონი ჯერ გრძელ, კლაკნილ წითელ ზოლად შეიღება, შემდეგ კი ფერთა გამა ერთმანეთს შეერია, აირია და პირველი სხივიც გამოჩნდა. დღის თვალი ნელა,

შენ ნახატი ხარ დახეული!

ქცეული,ფურცელზე ან რაიმე მატერიაზე,უბრალოდ ან ბრალიანად მიხატული...ნახატი ხარ რომლისაც მხოლოდ ავტორს ესმის...სხვა მხოლოდ უყურებს და სხვა რამეს ხედავს...შენ სხვა ხარ სხვისთვის ჩემთვის კი ჩემი გრძნობები და ფიქრები ხარ...ვერ გამოხატული ვერ

ჭორფლიანი (6 თავი)

კაფეში მხოლოდ ორი სხეული ერთმანეთს აჰყოლოდა და საოცარ სინთეზს ქმნიდა. ნინია და ერეკლე, ერეკლე და ნინია. ორი ადამიანი, რომელთა ცხოვრება ერთმა დიდმა შეცდომამ დაანგრია, შეიძლება პატარა დეა შეცდომა ყოფილიყო? ვერ გაეგო ერეკლეს რა იყო შეცდომა არც ის იცოდა

ოცნებები ოცნებებად რჩება (თავი 2)

-ჩემი გოგო მოვიდაააა , მომილოცეე ეხა რას მიყურეეებ (ალე) -გილოცავ- და უხალისოდ გადავეხვიე -მე შენი გოგო არ ვარ ისე რო იცოდე -არაარაა დღეს ხარ (ალე) -იო იუბილარია უარს ვერ ეტყვი (ლუკა) -ოო კაი (მე)

მაფიის ბოსი! თავი11 (1D Fanfic) +18

ჩემი ბიჭის მოტაცება ვის აწყობდა? მხოლოდ ეს ფიქრი მიტრიალებდა ორი თვის განმავლობაში თავში. საბოლოოდ კვალი რომ ვერ ვიპოვნე მეც დავიჯერე გარდაცვალების ვერსია. ეს ორი თვე ჯესიკასთან თითქმის არ მილაპარააკია. ვიცი მისთვისაც რთულია და გვერდში უნდა დავუდგე