9.პროფესორი მეტიჩარა

შიშით დავყურებ ჩანგალს და თეთრ თეფშზე არსებულ კომპოზიციას. ნეტავ ერთი ლუკმის ჭამა კიდევ ვშევძლო ზრდილობის გულისთვის. თვალებს ვხუჭავ და საჭმელს ხახაში ვუშვებ. ჰოო აშკარაა, თუ ეს მისი კულინარიული მწვერვალია, მაშინ მთელი ცხოვრება, ორივეს ამ

ბიზნეს ვუმენი (თავი 11)

-ამდენი მოთმინედა დამთავრდაააა უნდა შემოვიდე ამაღამ შენში-ხელი უნებლიედ წინ გავიშვირე და ცეკვა გავაგძელე ისე რომ თვალები არ გამიხელია. -საინტერესოა შენში რა ორგანოთი უნდა შემოსვლა?

მაფიის ბოსი! თავი 12 (1D Fanfic) დასასრული

სიტუაცია ნაილის სახლში. მაგიდასთან შეკრებილი იყვნენ ის ხალხი ვისაც ძალიან უნდოდა ზეინზე შურის ძიება და ვინც ერთ დროს მის წინააღმდეგ ჯესიკამ აამხედრა. ნაილი-არ მჯერა რომ ეს გავაკეთეთ! ჯესიკა იმ გიჟს ჩავუგდეთ ხელში. თან ბავშვებთან ერთად.

დაუმორჩილებელი ( თავი 11)

იკლავდა ? ლევანს ჩაეცინა .სახეზე ისეთი ირონია აეკრა და თვალებში ბოღმა დემნამ გაკვირვება ვერ დამალა-დავიჯერო ისეთი ცუდი ვიყავი ,რომ თავს იკლავდი? ხმამაღლა დასვა კითხვა ლევანმა . მის ადგილზე ნებისმიერი გოგო ინატრება ყოფნას ის იყო და მერე თავს იკლავდა.

ასაკი ყველაფერს ცვლის (8)

ხომ იცი ბოლოს ან შენ გეტკინება გული ან გუკას, თორნიკეს ამბები რომ გამოვიდეს და გუკამ გაიგოს ხომ იცი რაც მოუვა შენ რეპუტაციას? ჩემო ლამაზო, სიყვარულიდან სიძულვილამდე ერთი ნაბიჯიაო ბრძენების ნათქვამია, მართალიც არის, თუ გუკა გაიგებ რომ თორნიკესთან

რატომ გადავეყარეთ ასეთ იდიოტებს 7

ალექსსთან მივედი და გადავეხვიე გოგონებიმაც მომბაძეს. თვალი გარემოს მოვავლე და დავინახე იკა, ლაშა თვით ლუციფერიც იქ იყო. ლაშა თვალს ვერ აცილებდა ლიზის როგორც ჩანს გეგმა წარმატებით ხორციელდება,მოიცადეთ ეს მზერა მეცნობაა იკაც ჩუმად გადახედავს ხოლმე

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (8)

-ჩემი ცოლი როდის გახდები? დენდარტყმულივით ვშეშდები და სიხარულის ტალღები მთელს ტანში იბნევა. უნდა მისი ცოლი ვიყო? სადაცაა გონებას დავკარგავ. -როცა ხელს მთხოვ ალბათ ყველაზე სულელური პასუხია მაგრამ მხოლოდ ამის თქმას ვახერხებ. -ანუ სულ მალე

ამოუცნობი ზარი (12)

საავადმყოფოს მიმღებში სიმშვიდე სუფევდა, მომსახურე პერსონალი მშვიდად და კანონზომიერად ასრულებდა დაკისრებულ მოვალეობებს, პალატებში მოთავსებული პაციენტებიც მშვიდად უსმენდნენ ექიმების რცევა–დარიგებებს, მოსაცდელთან კი მათ ახლობლებს მოეყარათ თავი და

პირველი კოცნა

დღეს დასვენებას ვაპირებდი, უახლოეს ავტობუსის გაჩერებამდე ფეხით გავლა გადავწყვიტე, ყურსასმენები, როგორც ერთგული მეგზური ისევ თან მახლდა. კაპიშონი წამოვიფარე, არვიცი ჩვევად მქონდა, თავს დაცულად ვგრძნობდი ხოლმე. ჩემი საყვარელი მუსიკაც მალევე ჩაირთო,

სინათლის სხივი წყვდიადში

მამაჩემის გარდაცვალებიდან სამი კვირა გავიდა მე კი ჯერაც არ მივსულვარ კომპანიაშია, მან მე თავისი კომპანია მიანდერძა მე კი მისთვის დრო ვერ გამოვნახე. თუმცა რა გასაკვირია მაშინ როცა მე კომპანია უნდა მემართა დაკავებული ვიყავი ნიშნობითა და ქორწილის