ყველაზე ძლიერ სიყვარულს

მე შენ მიყვარდი როგორც გალაკტიონს მერი მე გელოდები, მინდა იცოდე რომ კიდევ გელი ჩემს გულს ისე აწვები როგორც ყვავილს მისი მტვერი შენ ხომ ყოფილხარ ჩემი ერთი გულის მბრძანებელი

საწოლში მტერთან(ნაწილი 6)

მთელ სხეულში დამიარა თბილმა ტალღამ. თავი ვეღარ შევიკავე,ხელები კისერზე ნაზად შემოვხვიე და შევეცადე ავყოლოდი. ჩემმა საქციელმა კიდევ უფრო გაათამამა, ხელი წელზე მომხვია და მთელი ტანით ამიკრა ზედ. ნაზად მიკოცნიდა ტუჩებს და კოცნას კიდევ უფრო აღრმავებდა.

8.პროფესორი მეტიჩარა

ამ გაგანია ივლისში, პლედში გახვეული დასაკლავად განწირული ინდაურივით ვკანკალებ. რა სიკვდილი დამეტაკა ?! ოთახში ფაშასავით გაბატონებულ, სამარისებურ სიჩუმეს მხოლოდ ჩაის ყლურწვისას გამოცემული ბგერები არღვევს. ვატო და სოფო ისეთი გასაცოდავებული სახეებით

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი18)

არმინდა იკა არ არის საჭირო. მე დამნაშავე ვარ და ჩემს სასჯელს პატიოსნად მოვიხდი. ვიცი რომ აქ საშინელებები მელის მაგრამ მელანოზე ფიქრი დამეხმარება ამ ყველაფრის გადატანაში. შენგან ყველაზე დიდი დახმარება კი ის იქნება რომ მელანომ არ დამივიწყოს. არამგონია

ენძელა და ია ფაიტონზე ზიან...(თავი 4)

-კარგი დავრჩები ამ ერთხელ..ჩავილაპარაკე , რასაც ლიზას გახარებული წამოყვირება მოჰყვა ოთახში ხტუნაობა დაიწყო რასაც დედამისი საყვედური მოჰყვა, შემდეგ ეკას უთხრა ოთახი მოემზადებინა თვითონ კი ზალაში გავიდა, ლიზამ მე შემომხედა შემდეგ კი თავისი ოთახისკენ

წვიმა და ვივალდი

წვიმის წვეთები სახეზე ეცემა, სასიამოვნოდ უკრავს ვივალდი. ნელი მოძრაობიტ,მისკენ მიზიდავს და ტანგოს მეცეკვება წვიმაში. მუსიკა სწრაფად უკრავს, მგონი არ აპირებს ტემპი შეანელოს. სადღაც ეჩქარება,წვიმას ემალება, მაგრამ მაინც ჩნდება ვითომ ემალება?

ყველა უდაბნოს გადავლახავ და ვფიცავ მოგიტან წყალს

უბრალოდ არ მსურს რომ გაგატანო ქარს, ხვდები? რაც უფრო ხშირად ვფიქრობ შენზე, მეც უფრო მეტად ვბავშვდები.. ყოველგვარ გზას ვცდები, ვიცი რომ ეს სენია

მაფიის ბოსი! თავი 10 (1D Fanfic) +18

მე და ჰარი ოთახში ავედით. მე მაგიდას მივუჯექი ის ჩემს წინ დაჯდა. -ის გოგო როგორც ვხვდები დევლინი იყო? -ხო -შეგირიგდა? -სხვა გზა არ ქონდა. თქვა და ჩაეცინაა. -მაინც რა მოხდა თქვენს შორის? -გრძელი ისტორიაა, თუმცა მოგიყვები, იმიტომ რომ ჩემს მაფიაში

მოგონებების უღელტეხილი

დედამიწაზე არცერთი ადამიანი არ დაბადებულა ჯერ ვისაც ოდნავ არ გაუმართლა. ბედის ირონიაა უბრალოდ ზოგს დიდი ხანი უმართლებს ზოგსაც არა. ზოგს ცხოვრება, ღმერთი დიდ განსაცდელლს უმზადებს ზოგსაც არა, თითქოს დაგვცინისო, მეც ასე დამემართა ცხოვრებამ დამცინა და

მიტოვებულ გოგოებს!

გამარჯობა გოგონა! დღეს ქუჩაში შევხვდით ერთმანეთს და შენ ტიროდი. იცი როგორ გაიზარდა ჩემში ბრაზი სამყაროსადმი,როცა კიდევ ერთ განადგურებულ ახალგაზრდას შევხედე? მერე ჩემში ახალი კითხვები გაჩნდა. ღმერთო იმაზე ფიქრიც არ მინდა თუ როგორ იტანჯებოდი, არ მინდა