მილიონი მიზეზი (თავი 1 )

წვიმის წვეთებით დანამულ სახეს ხელისგულით ვიწმენდ და გზას ვაგრძელებ.ალბათ ოდესმე მოვბრუნდები და ამ გზას ისევ ავივლი უკან,მანამდე კი წინ მივდივარ..მითხრა უკან არასდროს დაიიხიოო ხოდა მეც წინ ვაგრძელებ გზას,ყოველთვის ასე ვიზამ წავალ წინ მეტი რა საქმე

Take a deep breath, tomorrow will be worst! (საცდელი)

ჩემი ისტორია არც ისე უჩვეულო გახლავთ ან იქნებ მე არ მეუცნაურება და შენ კი, ძვირფასო მკითხველო გაოცებს? არ ვიცი ალბათ მე შევეჩვიე უცნაურს და ამიტომაც არის ჩვეულებრივი ის რაც მოხდა მაგრამ ფაქტი ერთია ყველაფერმა რაც კი მოხდა შემცვალა კარგისკენ თუ

იდუმალებით მოცული მკვლელობა(თავი 1)

-ვერსად დამემალები-გაისმა უცნობის ამაზრზენი ხმა და ხელში დანა შეათამაშა.-გპირდები უმტკივნეულოდ ვიზამ-ირონიით გაჟღენთილი ხმა მისწვდა გოგონას ყურთასმენას.ოთხად მოკეცილი ყუთების უკან იმალებოდა,თვალებს აქეთ-იქით აცეცებდა და ღმერთს დახმარებას სთხოვდა.

უცხო ქალის ცრემლი 3 თავი

იცი როგორ ვერ ვიტან,ამ კურდღლის გამოხედვას და მაინც ვერ გადაეჩვიე.ღიმილით გავიდნენ სახლიდან და ელისო სახლში ჩუმად შეიპარა.არ გაუშვა მიშო და ასე გაუხდელად მიწვა ორივე ძალა გამოცლილები.ორივე ჩუმად იწვა და ორივემ თავიდან გააიანალიზა და ყველაფერი

ჭირვეული 4

ვალერია განერვიულებული დაეშვა კიბეებზე და სამზარეულოში გიჟივით შევარდა -სადაა ნიკი,-ჰკითხა მზარეულს რომელიც მის სახეს განცვიფრებული უყურებდა -ახლახანს მოდის და იცვლის ვალერია სასწრაფოდ გავიდა დერეფანში ნიკის ოთახში დაუკაკუნებლად შევიდა და ნახევრად

ცხრამეტი წლიდან

ვერ ვიტყვი ფეხებზე თთქო ასეა თუ ისეა თქვენ მაინც ის ადამინები ხართ,რომლებმაც რაღაც შემძინეს,ცუდის და კარგის გარჩევა მასწავლეს...ყველანი ძალიან მიყვარხართ,შენ განსაკუთრებით,მაგრამ სიყვარული არაფერია იმასთან რასაც მთელი ამწლების მანძილზე

დაუმორჩილებელი (თავი 1)

-დაწერე და გაუგზავნე რა კულტურააა ეგ … ლიზამ სწრაფად დაწერა სალფეტკზე რაც უნდოდა და მიმტანს გაატაანა . თან სულმოუთქმელად ადევნებდა თვალს მიმტანის ნაბიჯებს რომწლიც მის ჯინაზე კუსნაბიჯებით მიდიოდა. როგორც იქნა მიუახლოვდა და ლევანს დაკეცილი სალფეტკი

RED WINE... (1 თავი)

_დღეს ჩემი პირველი სამუშაო დღეა სამშობლოში., ცხოვრებაში ასეთი დაბნეული და ანერვიულებული არ ვყოფილვარ როგორც დღეს, ვაღიარებ და ვიტყვი რომ მსგავსი ემოციურობა არ მახასიათებს თუმცა დღეს ისე ვღელავ როგორც არასდროს, დილიდან ისეთ ფაციფუცში ვარ დავიმხე

არასდროს თქვა არასდროს (2 თავი)

დადგა დღე,როდესაც ჩვენი ჩვენი "ბუდიდან" უნდა გავფრენილიყავით უფრო ფართო და ამავდროულად სრულიად უცნობ სამყაროში.რათქმაუნდა ეს ძალიან ამაღელვებელი პროცესი იყო ჩემთვისაც და გიორგისთვისაც,თუმცა მაინც ძალიან აფორიაქებული ვიყავი მოლოდინით. მშობლებმა ვერა

მარტოსული კაცი

ზოგჯერ მარტოვარ ზოგჯერ არა ვფიქროობ ჩემთვის წარა მარა დავდივარ, დავცურავ, დავფრინავ, გიჟი ვარ მარტოსული კაცი ვარ. განსაკუთრებით, ცხოვრება არ მექცევა თემა ბედნიერება მე არ მეხება, თითქოს არავინ მიცნობს არადა მიცნობენ, არავის ვალი არ მაქვს მაინც