სინათლის სხივი წყვდიადში (5)

რამდენიმე წუთით თითქოს დრო გაჩერდა, ამ მომენტში საკუთარი თავი მძულდა რადგან არჩევანი უნდა გამეკეთებინა სიმართელე მეთქვა თუ ტყუილი საუკეთესო მეგობრისთვის. შემაწუხებელი სიჩუმის გამო საუბარი ელისმა დაიწყო

ცხოვრება მშვენიერია

მე ვარ ნინი 16 წლის 11 კლასელი მაღალი ყავისფერი თმით და ყავისფერი თვალებით,ჩემი მეგობარია სალო ჩვენ ბაღიდან ვმეგობრობთ სალოც არის 16 წლის მაღალი ყავისფერი თმით და მწვანე თვალებით .ორივე ვცხოვრობთ ბათუმში ერთ ქუჩაზე და ერთ სადარბაზოში. დღეს მე და

მგლები თავი 2 (გატაცება)

დილით რომ გავიღვიძე სხეული საშინლად მტკიოდა აბა რა მეგონა წამალს საკუთარ თავზე რომ ვცდიდი არაუშავრა ოდესღაც ხომ ვისწავლი ჭკუას. საათს დავხედე ღმერთო რა დროა წუთი-წუთზე აქ იქნებიან აქეთ იქით დავრბოდი და თან ვიცმევდი-არა ჩემი გამოსწორება არ იქნება

ფერები ?! ...3...

-შეიძლება თქვენთან დავჯდე?-გავიგე ბოხი,ხრიწიანი ბარიტონი. დავიბენი, არვიცი რა მეპასუხა ის კი აგრძელებდა-კარგი დუმილს თანხმობის ნიშნად მივიღებ. მე ნიკა მქვია,შენ?-უცბად მოშინაურდა და მეც გადამიარა დაბნეულობამ-თამარი- ჩემს ქცევაზე ოდნავ ჩაახველა,ალბათ

ჭორფლიანი ( 3 თავი)

-აიჩემეს წაგვიყვანეო ჩემი მამიდაშვილები არიან-უფრო მარკვევს სიტვაციაში -გასაგებია-ვბურტყუნებ და გზას ვაგრძელებ ერთი საათის განვმალობაში ვუყურებ, როგორ ელულება თვალები და საბოლოოდ, რომ ეღირსა ჩაძინებას სიჩქარეს უფრო ვუმატე. კიდევ 6 საათიანი სიარულის

ცეცხლისფერი (თავი მეორე)

- მართალია ეს კაბა მოუხერხებელია, მაგრამ მთლად ისეთი ცუდიც არ არის რომ ვერ მოგკლა!- დაისისინა გოგონამ რაზეც ჰენრის გაეცინა. - ოჰოო, ცეცხლისფერთან ერთად ცეცხლოვანიც ყოფილხარ,თუმცა ახლა წინ ისეთი სანახაობა მეშლება რომ სიკვდილი ამად ნამდვილად ღირს ! -

მითხარ გაგახარო როგორ?

როგორ გაგაცინო მითხარ როგორ გაგიხარო გული შენი სიხარული მინდა შენი ბედნიერი სული მითხარ რა გჭირდება კარგო

განშორება

ცარიელ სივრცეში უკრავენ სონატებს, გაყინულ ფურცლებზე ნოტებად მემსხვრევი, გარეთ ისევ თოვს , ბგერებიც ბობოქრობს არეულ ამინდებს დღესაც არ ვნებდები.

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი15)

ღმერთო არ მჯერა რომ ამას ვაკეთებ, მაგრამ სიმართლის გაგება მინდა. ვიცი რომ ლაშას ვუყვარდი და რაიმე სერიოზული მიზეზი ექნებოდა ჩემი მიტოვების, მაგრამ იქნებ ყველფერი მოიგონა და თამუნა მართალია? რაც არ უნდა იყოს სიმართლე უნდა გავიგო და დასკვნებს შემდეგ

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეათე )

- რათქმაუნდა მიყვარხარ . შენ თუ ამდენი ხანი იმის გარკვევას ცდილობ მიყვარხარ თუ არა , მალადეც რა . - მოწყენილმა ჩაილაპარაკა . აშკარა იყო იმედები გავუცრუე. - შენ გგონია ყველა ჩე მოსწავლეს ასე დავყვები წინ და უკან ? შენ გგონია ასე მომყავს ყველა აქ და