დემონი ( ჩრდილების თამაში ) თავი 10

-არ მჯერა!-ამოვისლუკუნე-შენ გინდა რომ გონება ამირიო! -შენი გონების არევა სხვა რამითაც შემიძლია!-ბოხი ხმით ამოიჩურჩულა და მისი ტუჩები ჩემს ტუჩებს მოუახლოვა,სახე გავატრიალე და მისი ტუჩები ჩემს ლოყას შეეხო.ჩაიღიმა და ხელი გამიშვა.

უჟმური და დარტყმული (თავი პირველი)

-ნენსი გთხოვ რა გაიღვიძე, ძალიან მაგვიანდება მეც და შენც . -გაისმა გიოს მოწუწუნე ხმა (ძმა) -მიდი რა და ბევრ შოკოლადს გიყიდი. - ამის გაგონებაზე ეგრევე წამოვფრინდი. -იცოდე ვიმახსოვრებ და მეტი არ მინდა არ მიყიდო. -დავემუქრე ჩემი ჭკუით .

ილიანა(2)

ჩვენი არჩევანი განაგებს ჩვენივე ცხოვრებას.ადამიანებმა უნდა გაიზიარონ თუ რა მოჰყვება მათ არჩევანს.ილიანამ გაიაზრა. გრძნობდა,ამდენი წლის მანძილზე პირველად,რომ ის რაღაცას წარმოადგენს,რომ მისი არჩევანი გადამწყვეტ როლს თამაშობს. _ამაზე ვიფიქრებ...

საშინელი წესები გასართობათ

- არა!არა და კიდევ ერთხელ არაა!ეს მე არ გამიკეთებიააა! .... - ეს...ეს სიმართლეა?როგორ?!ასეთი რამ არ მოხდებოდა! .... - რაა ბიჭო?! - ღადაობ ხო!? - აი თქვენი ნიძლავი!

უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (2)

მაპატიეთ პატარა თავიააა.....ყველას აზრი მაინტერესებსს!!!ვაიმე რა თქვენ რა გეშველებათ ნეტა?! ისე ეგ ტიპი არ მომწონს თუ ნამდვილად უყვარხარ აქამდე შენს ძმასაც ეტყოდა და ასე დამალობანას თამაში აღარ

საწოლში მტერთან(ნაწილი 4)

გაბრუებულს გამეღვიძა, თავი საშინლად მტკიოდა. ხელი უნებურად ტუჩებზე მოვისვი, ალექსის კოცნა გამახსენდა..თბილი და ცოტა უხეში, წამიერი. თვალები დავხუჭე რომ უკეთ შემეგრძნო, უცნაური გრძნობა მაქვს როცა ალექსთან ვარ. მომწონს, მაგრამ თან ცოტათი მაში

სიყვარული

-გიტირია სიყვარულისთვის? -არა არასოდეს -მაშ არც გყვარებია? -კი მიყვარდა მაგრამ ტირილი ხომ ბანალურია, სასაცილოც -ნუთუ ისე გყვარებია ვინმე, ცრემლი თვალზე არ მოგდგომია? -არასოდეს...

ჭირვეული 2

გოჭების ინციდენტის შემდეგ ვალერიამ გადაწყვიტა მანამ არ წაყოლოდა სამუშაოდ ადამიანებს სანამ არ გაიგებდა რა სახის სამუშაოს სთავაზობდნენ და სწორედ ამიტომ ვერ იშოვა ალბათ სამსახური რამდენიმე კვირიანი

მეგობრის ხათრით (დასასრული)

გაბრაზებულმა იმ დღესვე ჩავალაგე ბარგი, როგორც ჩემი, ისევე ბავშვების. დედაჩემი ეთო ამდენი ხნის შემდეგ ძლივს ვნახე გულიანად გაღიმებული. უხაროდა ჩვენი ‘შერიგების’ ამბავი. ბავშვებისთვის მართლა ასე აჯობებდა, მგონი. ცალ-ცალკე ცხოვრება ყოველთვის ცუდად

ბიზნეს ვუმენი (თავი 1)

დილით ამ დაწყევილი მაღვიძარას ხმა მაღვიზებს და მეუბნება ადექი ლექცია გაქო, მე კიდე ეხლა ადგომას სიკვდილი მირჩევნია, მაგრამ უცებ გამახსენდა, რომ ჯერ ტორტი უნდა შევჭამო, რომელიც გუშინ ჩემი დაბადების დღეზე უნდა დამეწრა და მეჭამა , მაგრამ ისე