მოთამაშე (ნაწილი მეორე)

კესის სახეს ვუყურებ ეკრანზე და თავს ძალას ვატან რომ მის სანახავად არ წავიდე. მე ის მენატრება, მაგრამ დარწმუნებული ვარ რომ უკეთესი იქნება თუ არ ვნახავ. ის ისევ უნდა წავიდეს, ვიცი რომ ეგოისტურად ვიქცევი, მაგრამ არ მინდა რომ წავიდეს, არ მინდა რომ

ერთმანეთისთვის (თავი 7) {ვერ წაროიდგენ, რას ნიშნავ ჩემთვის }

-ირაკლი, მიყვარხარ-უცერად წარმთქვა ლილემ, ისედაც მობეზრებული დიალოგის და სულ ამ ურთიერთობის გასარკვევი ლაპარაკის მაგივრად. წამით დახუჭა თვალები და მერე ისევ გაუსწორა მზერა ცქიტიშვილს. ირაკლი ჯერ იაზრებდა რა თქვა ლილემ. ერთი წუთით გაჩერდნენ ერთ

ძველი პიანინო - 61

ფიფო ჩაფიქრებული მიუყვებოდა სანაპიროს. ზამთრის სუსხი სახეს უწვავდა, მაგრამ მაინც სიამოვნებით აყოლებდა თვალს მდორედ მიმავალ მდინარეს. აქედან ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს, სულ რაღაც ას მეტრში იყო დანაშაულის ადგილი... მისი ყურადღება სიგრძეზე

გიჟი ექიმი მატარებელში (16 თავი)

მაგიჟებს თორნიკეს მოწესრიგებულობა. კარადა გამოვაღე და ერთი მაიკის ადმოღება ისე ძალიან მომინდა ვერ მოვისვენე. ბევრიც ვიხტუნავე და საბოლოოდ მაიკა ხელში შემრჩა ხოლო იქ რაც ეწყო თავზე დამეყარა და წავიქეცი. -მშვიდობით ხარ?-გამომძახა სიცილით

როიალები (11)

მზე წითლად ჩადიოდა. ჟანგმოკიდებულ აივნის კიდეს დაეყრდნო ნიკოლა და ამოისუნთქა. თვალები დახუჭა, დაძაბულ კისერზე ხელი ჩამოისვა და გასწორდა. დაღლილმა მხრებმა ტკაცანი გაიღეს, ნიკოლამ წარბები შეკრა, თვალები გაახილა.

მკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 12)

სველი გადმოვიდა და სიარულს მოჰყვა აბაზანაში. თავის ხელებს რამოდენიმეჯერ დახედა და ისევ ძირს დაუშვა,რამოდენიმეჯერ გადაუსვა ხელი ერთმანეთს და დასუნა. იგრძნო თუ არა გრილი ალოეს სურნელი და კაცის შეხებაც გაახსენდა და უცბად გავარდა კარებისკენ. კარები

მაბედნიერებ! (11 თავი)

-ჩემო ლამაზო ცოლო დღეს რა გეგმები გაქვს?-მითხრა ალექსანდრეემ და ხელები წელზე მომხვია. -რავიცი არაფერი. ვისვენებ-ვუთხარი და ხელები კისერზე შემოვხვიე-თავად? -სამსახურში მეჩქარება. მაგრამ წასვლა არ მინდა-თქვა და ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა -გინდა გამოგყვე?

საწოლში მტერთან(ნაწილი 2)

მთელი სიჩქარით მივქროდით. ცხოვრებაში პირველად გამოვყევი უცნობ ადამიანს და საერთოდ არ მანაღვლებდა ეს. გზაში ერთ პატარა რესტორანთან გააჩერა. შევედით და კუთხეში მდგარ მაგიდასთან დავჯექით. -აბა? არ მეტყვი რა შეგემთხვა?-ინტერესით მკითხა სანამ შეკვეთას

შენი სხივები

პირველად რომ დაგინახე,უკვე ვიცოდი,რომ მე და შენ გვექნებოდა ისტორია,ვგრძნობდი,გეფიცები ვგრძნობდი ჩემს ცხოვრებაში უბრალოდ ჩამვლელი რომ არ იქნებოდი. მაგრამ არასდროს დამისვამს საკუთარი თავისთვის შეკითხვა "იგრძენი კი შენ იგივე ჩემს დანახვაზე? "

გაურკვეველი გრძნობები

ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ სახელად ტასო, 25წლის. ტასო ჭავჭავაძეს მუდამ მხიარულს ენერგიულს.იდეებით სავსეს, წვეთებივით ,წვიმასავით ფერადს ცხოვრებამ სიურპრიზი მომიწყო და ჩემი დალაგებული ცხოვრება წვიმასავით დამაქცია თავს.ის მომენტი ახლაც ისე კარგად