ტკივილს ვეღარ ვუძლებ...

ტკივილს ვეღარ ვუძლებ... აღარ შემიძლია... გიჟურმა მონატრებამ თავ-გზა ამირიმტკივა ყველაფერი... სული მეხლიჩება... გაორება მჭირს მჩვევია გაგიჟება... ჭკუიდან გადასულსა... მიჭირს კონტროლი და ირგვლივ ყველაფერი ვხვდები სიცრუეა...

ყალბი!

ყალბი ადამიანები, რომ მომრავლებულან ამ სამყაროში და თავი, რომ ჰგონიათ სხვისი ღმერთები.. ბევრთან მქონია შეხება პირადულში თუმცა არავისთან დამითმია და ბოლომდე მითქვამს ჩემი აზრი თუ რას ვფიქრობდი სინამდვილეში მასთზე.. თუ რამდენად ამაზრზენები და

ნინი and დამიანე (XXVI ნაწილი)

ძალიან ადრე გამეღვიძა, საათს, რომ დავხედე დილის 6 უჩვენებდა. სულ ოფლიანი ვიყავი, დამიანე კი ზურგიდან მყავდა მოკრული და ჩემ კისერში ჰქონდა თავი ჩარგული. მისი მკლავებიდან გამოძრომა ვცადე, მაგრამ უფრო ძლიერად მომიჭირა ხელები. -ნინი რა არ

ძველი პიანინო - 19

უფრო დაწვრილებით რომ ვიცოდე რა ხდება, შესაძლებელია უფრო მეტიც მოგიყვე. მხატვარი თავის ჩვეულ, ცოტა არ იყოს გაქუცულ სავარძელში მოეწყო, მეორე სავარძელი, როგორც წესი სტუმრისთვის იყო განკუთვნილი, ამიტომ მიმიმ დაიკავა, ფიფოს განკარგულებაში კი პატარა

Women Illstrations

კასი თავის ოთხ დასთან შედარებით, ყველაზე უმცროსი და ყველაზე ლამაზი იყო. საერთოდ, კასი ყველაზე ლამაზი გოგო იყო მთელ ქალაქში. ნახევრად ინდიელს გასაოცარი, გველივით მოქნილი, მხურვალე ტანი და ეშხიანი თვალები ჰქონდა. კასი იყო ცვალებადი, გიზგიზა ცეცხლი;

ყველაფერი დასრულდა

ჩემი ტკივილი რომ ენახა ღრუბელს დაიწყებდა სკდომას გაზაფხულზე დაიწყებდა თოვას, ზაფხული დაემსგავსებოდა შემოდგომას.. წვიმა შეაშრებოდა მიწას, ეს ტკივილი აატირებდა დედამიწას... ზღვა დაიწყებდა ღელვას, ცაზე გამოჩნდებოდა ელვაც...

როცა მოვკვდები

გაივლის წლები, უშფოთველი ლამაზი წლები, რომელიც მხოლოდ შენზე ფიქრში ნელ-ნელა გავა და ამ წლებს უკან თან გაჰყვება მოგონებები, რომლის ნაწილიც ამ გულიდან არასდროს წავა.

ძიება

მე სანამ შენში შთაგონების ძიებას ვბედავ, სანამ შენს სუნთქვას სიოდ ვაფენ ლექსის სტრიქონებს, უხეშ ქაღალდზე საფერებელს ვერავის ვხედავ და ჩემი მუზაც სხვა სალოცავს ვეღარ იგონებს.

გაისმის..

ვიხსენებ ყველა თარიღს, რომც არ მინდოდეს მე მაინც, მაგონდები. მაპატიე, ვერსად მიმაქვს ეს გრძნობები.

"ჰეგემონი"

ჩემი სიყვარული გაზაფხულის ყვავილს ჰგავდა, ნაზი და ჰაეროვანი, ნათელ ფერებში გადაწყვეტილი და ამავ დროს მკვეთრად გამოხატული შტრიხებით. ჩემი სიყვარული ხელოვნების ნიმუშად აღიქმებოდა, უძირო და ამოუცნობი, ცეცხლივით მწველი. შენი სიყვარული ზღვასავით ბობოქარი