სამი გზა (თავი 2)

-ამ ჭიქით, მსოფლიოში ყველაზე ლამაზ ქალს გაუმარჯოს, რომელიც ჩემია. -მშვიდი, სიამაყით სავსე ხმით წარმოთქვა სადღეგრძელო მამაკაცმა და სერიოზულად ჩააშტერდა ოლიკოს, რომელსაც ლოყები ოდნავ აუწითლდა და მორცხვად ჩაიღიმა. ჯაზ ბენდის შედარებით მელოდიური მუსიკის

მაბედნიერებ! (4 თავი)

-დილამსვიდობისა-მითხრა პირველად. -დილამშვიდობისა- ვუთხარი თუარა ურესად გადამეხვია-გაიღვიძე პრინცესავ?ვკითხე თავი დამიქნია და ტუჩებში ვაკოცე. მერე არ ვიცი რა ეტაკ უეცრად თითქოს გამოფხიზლდა. -რას აკეთებ ალექსანდრე-მკითხა შეშინებულმა -გკოცნი საყვარელო

ემოციურად გამო'ფიტული

დაგიხატავს მზე ფურცლის კუთხეში? პატარაობაში ალბათ ყველა მასე ვხატავდით... იცი? ის მზე მე რეალურად ვაქციე, ჩემი გულის კუნჭულში დავმალე, მივისაკუთრე, რადგან მეშინოდა არავის ეპოვა. გავარვარებულმა თავისი სხივები დააფრქვია ფილტვებს, ააორთქლა ჩემგან

ძველი პიანინო - 33

ფურცლებიანი ქალი კაბინეტიდან კაბინეტში დაარბენინებდა… ხანდახან თავზე ხელსაც გადაუსვამდნენ საწყალიო, ბევრი კი ისე ცივად და ამრეზით უყურებდა, როგორც რაიმე უვარგის, გამოუსადეგარ საგანს... საშინლად მოიწყინა, თუმცა მალევე ნახა გასართობი

ქაოსური ოდისეა

შენ ხარ? შემოდი, ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას. იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი. ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერ პატარა ხარ და საშიში არააო. მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ

მორჩილება 22

იანვრის შუა რიცხვები იყო და საკმაოდ ციოდა.თვითმფრინავი ღრუბლებში დაიკარგა.ჯერ კიდევ ეძინა მარიამს.ნელ-ნელა თვალებს გაახილ,მოულოდნელად შეკრთა და ბოლომდე გამოფხიზლდა.ცუდი სიზმარი ნახა,მაგრამ ახლა კარგადაა,ხშირად ემართება და უკვე მიჩვეულია,ამიტომ

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...13...

სად ხართ ბიჭო? ამომიგდო ამან მხარი, მოკვდა ქოთქოთით-ირონიულად გაისმა გეგას ხმა ტელეფონში -თქვენ სად ხართ?-ვეღარც ირაკლიმ შეიკავა სიცილი -კაფისკენ მივდივართ,შემოგვიერთდებით? -კარგი წამოვალთ-ტელეფონი გვერდით გადადო და ქეთას გახედა, -გეგა და ნინი? აბა

ირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი^^(2)

ეს ლექციები ვინ მოიგონა? ნუ უნი ვინ მოიგონა? მითხარით უნდა ავხანჯლო! ავხანჯლავ და უბედურ შემთხვევას დავამსგავსებ. გვამი სად წავიღო? უი, ისე რა ჭკუის დედა ვარ არა? ის კაცი ალბათ უკვე მკვდარია და ახლა საფლავში ტრიალებს ისე ვემუქრები. არა მკვდრებთან

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (32 დასასრული)

ვიღაცის თბილ მკლავებში ვიყავი, ამას თვალდახუჭულიც ვგრძნობდი, თავი დამძიმებული მქონდა და მიჭირდა რამეზე რეაგირება, მაგრამ როცა უკანასკნელი სცენა გავიხსენე შეცბუნებული ავფართხალდი და თვალებიდან გამოვიხედე... ალექსს ვეჭირე ხელში და ისეთი სასოწარკვეთილი

ორჯერ ორი ოთხია და ვითვლი ნაბიჯებს

ორჯერ ორი ოთხია და ვითვლი ნაბიჯებს, ამოცანები ამოხსნას კი კვლავაც ითხოვენ დახაზულ წრფეზე ერთ წერტილზე შუქი ჩამიჭრეს, და ნაშთად შემრჩა უსასრულოდ სამი წერტილი...