შეგეჩვიე XVII

-მეც მიყვარხართ ჩემო სულელო გოგო. ნურაფრის შეგეშინდება მე შენს გვერდით ვიქნები ყოველთვის. -ასე გულდამძიმებულს დაძინება ძალიან გამიჭირდა. ვატყობდი თებეასაც არ ეძინა მაგრამ სანუგეშოთ ვერაფერს ვეტყოდი ამიტომ ჯობდა დაესვენა. დილით გაბრუებულს გამეღვიძა.

16.20.18

თავიდან, ვცდილობდი ამეხსნა რა იყო სიყვარული. იმდენად ხშირად ვფიქრობდი ამაზე და იმდენად ხშირად ვიმეორებდი ამ სიტყვას, თითქოს ძველი ელფერი დაკარგა ჩემთვის. აი როგორც რაიმე სიტყვას იმეორებ ხშირად და მოგვიანებით ძალიან უაზროდ გეჩვენება. სწორედ ასე

მკვდარი ანგელოზი (თავი 1)

სიყვარული... მაინც, როგორია ეს სიყვარული?! ისე გატკენს, როგორგც გახარებს. როცა გიყვარს ნაკლი იმალება, შეიძლება, სხვების არა, მაგრამ შენთვის კი და რა აზრი აქვს ამ დროს სხვის აზრს თუ თავად ბედნიერი ხარ? სიყვარული შეიძლება ესტუმროს შენს გულს

მორჩილება 15

სულ ცოტა ხანში ზურა რეზოსთან ავიდა.ერთმანეთი მოიკითხეს და რეზო პირდაპირ საქმეზე გადავიდა. -წეღან შენი ცოლი იყო მოსული აქ -რა უნდოდა? -ნომერი მაჩვენა,მკითხა ხომ არ იცი ვისიაო და იცი ვისი აღმოჩნდა? -ვისი? -მარიამის,თეკლას მეგობარის.ეგ ნომერი

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეათხუთმეტე თავი)

შემდეგი დილა იმედიანათ გათენდა.ისევ ვგრძნობდი მის სურნელ რომელიც ასე მაკლდა ამდენი ხნის მანძილზე. რთული იყო სიმართლისთვის თვალის გასწორება, მაგრამ ეს უნდა გამეკეთებინა.... ვისაუზმე ჩვეული სპორტული ფორმა მოვირგე და სასეირნოდ გავეშურე... ახლე მარტო

უდანაშაულო [სრულად]

ბრალდებული მათე ფაღავა სასამართლომ დამნაშავედ სცნო... საქართველოს კონსტიტუციის..... ყურში მხოლოდ ის ჩამესმოდა რომ დამნაშავედ მცნეს ჩემი ფეხმძიმე ცოლის მკვლელობაში და მომისაჯეს 25 წელი...არაფერი არ მადარდებდა ან რაღა მქონდა ამ ქვეყანაზე დარჩენილი რომ

ასეც ხდება ხოლმე (მეთოთხმეტე თავი)

საღამომდე მცხეთაში იყვნენ, მერე ნიკას ესემესი მოუვიდა იოსგან 9საათამდე სახლში იყოს ჩემი დააო.. დვალმა ჩაიცინა და ნიდას გახედა, რომელიც გიკოს ელაპარაკებოდა. -უეჭველი წავიდეთ ერთად.. წამოიძახა გიკომ -სად მიდიხართ ერთად? წარბებშეკრულმა ნიკოლოზმა

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (22)

კოპებშეკრული ვიჯექი და ნიკას შეშფოთებულ სახეს შევყურებდი, დაბნეული იყო -ისე მიყურებ თითქოს ჩემი მოკვლა გინდა. ცოტა ფარული შიშით შემომხედა -თითქოს არა! ისევ მკვლელი მზერით ვუყურებდი -მისმინე მასზე არაფერივიცი, იმ დღეს რომ დაგეჯახე მერე ისე უცბათ

მარტო (თავი 9)

ავიხედე - მის ბოროტ ღიმილს გადავაწყდი, რომელსაც ძალიან უნდოდა ჩემთან თამაში. არ ვიცოდი რა თამაში იყო, მაგრამ ვგრძნობდი რომ უნდოდა... თამაში, სადაც წესები არ მოქმედებენ, სადაც ყველანაირი სისაძაგლე დაშვებულია, სადაც არ არსებობს სიმართლე და სიცრუე,

danger/საფრთხე (თავი 2)+18

ინსტიქტურად ფეხი უკან გადავდგი და საწერ მაგიდას შევეჯახე -აქ რატომ მოხვედი? ხმაზე მეტყობოდა რომ ძალიან შეშინებული ვიყავი.ჩემსა და მას შორის მხოლოდ ერთი ნაბიჯიღა იყო დაშორება და ისიც მალევე დაფარა.ხელები მკერდზე მივაბჯინე და შეშინებულმა ავხედე