danger/საფრთხე (თავი 1) +18

დიდი ხვეწნის შემდეგ ლილის და სარას დავთანხმდი კლუბში წასვლაზე.სადათ ჩავიცვი ერთიანი შავი კაბა არც ძალიან გრძელი და არც ძალიან მოკლე,ფეხზე კი თეფრი ოლ სთარის კედები.გრძელი, ღია წაბლისფერი თმა გავიშალე და ტუჩზე ძალიან ღია ტუჩსაცხი წავისვი.ტელეფონი

იძულებითი ქორწინება (14 დასასრული )

დღევანდელი დღის დაღლილობა მთლიანად დამავიწყდა მის მკლავებში. ერთიანად მოვეშვი და მისი სუნით გაჟყენთილ სითბოში პატარა ბავშვივით გავითიშე. დილას საწოლზე გავიღვიძე, თეთრ საბანში გახვეულს იმ ტანსაცმლით მეძინა, რითიც გუშინ ჯონკუკის მუხდებზე ჩამეძინა.

ქუჩის სამოთხე (მერვე თავი)

კიდევ დიდხანს ვუყურებდი მის მძინარე სახეს და გული სააქაოს არ იყო. შემდეგ თვალები დამეხუჭა და მორფეოსის სამყაროს ვეწვიე. დაახლოებით ორი საათი მეძინა, დაჟინებულმა მზერამ გამომაღვიძა. თვალები გავახილე, თავი საწოლზე მედო, შამოვიწიე და გავიზმორე.

Black Widow_შავი ქვრივი #9

-მგონი ჯობს რომ შენც მას მიყვე._ცალ წარბს ვწევ, ის კი გაკვირვებული მიყურებს. -უკაცრავად? არ ფიქრობ რომ ქმარს არ აქვს ცოლთან ყოფნის უფლება?_ახლოს მოდის და აბაზანის კიდეზე ჯდება. -როგორ გამაცინე. ქმარს, რომელმაც წინა ღამით ცოლის სისხლი დალია? მაპატიე,

ადამიანო!

ადამიანო! ნუ ებრძვი სხვას. ნუ დაეჭვდები მის წმინდა გულში ყველა ერთმანეთს არ ჰგავს მოდი ჯერ ჩაიხედე სულში.

ჩემზე ფიქრებმაც კი დაგტოვეს

ახლა ის დროა, არაფერი, რომ არ მაკვირვებს. მე შევეჩვიე გულის ტკენას და გამწყდარ სიმებს. ზამთრის ღამეა. (ვერ ვიტყვი, რომ თოვას აპირებს) კვლავ შენზე ვფიქრობ, მენატრები,

უკანონო სიყვარული - ნაწილი 5

- გაიღვიძეე მიაა, ჩამოვედით გაიღვიძე - ხმამაღლა მეუბნება დედა - ჩამოვედიით ? - ფანჯარაში ვიყურები და თან თვალები მიცრემლიანდება - ხო ჩამოვედით მიაკო, რაგჭირს? - მიჯდება დედა გვერდით და ჩემს ხელებს იჭერს - მომისმინე დე თუარ მოგეწონება აქაურობა როცა

იტალიური ეზო.(მეოთხე თავი)

იტალიური ეზო ისევ ახმაურდა, ისევ მოიცვა ქაოსმა და გაურკვევლობამ. ისევ აჭორავდნენ ჭორიკნეი, იტალიური ეზო ისევ თემა იყო. თან ახლა როგორი თემა? კანდელაკი მასზე წიგნს წერდა! წარმოგიდგენიათ? მე - არა. ჩვენ ისევ შევიკრიბეთ, ისევ ჩემთან, ისევ ლიზას გარეშე,

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 8

ზოგჯერ, წამებიც კი ბედნიერს გვხდის, წყენა სულ გადამავიწყდა , თითქოს აქ საჩხუბრად სულაც არ მოვსულვარ ვიდექი გახევებული გიგის პირისპირ -ვიცი გაბრაზებული ხარ ჩემზე, მართალიც ხარ , მაპატიე სულელურად და ბავშვურად მოვიქეცი არადა მეგონა , რომ ახლა ბრაზი

ძველი პიანინო - 11

ჩვილის „გმირობის“ უცნაურმა ამბავმა მთელი ქალაქი მოიცვა, ყველგან ამაზე წერდნენ და საუბრობდნენ. ალბათ ისევ თავდამსხმელებმა თუ შეუსვეს ბავშვი სახლის პატრონს. ოჯახის წევრების დახოცვა არ სურდათ, მხოლოდ მათი დაშინება უნდოდათ... ასეთი ქმედება უფრო