მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...5...

-არ იტირო,მე არაფერს გთხოვ ერთის გარდა. გთხოვ მეგობრობით დავიწყოთ,თუ მეტყვი რომ ვერ შემეწყე,არ მოგწონვარ,გეზიზღები მე წავალ,არც დაგემშვიდობები ისე,წავალ თუ მეტყვი,ოღონდ პირველად თვალებმა უნდა მითხრან,მერე შენ,თუ ასე მოხდა ისე გავქრები როგორც გავჩნდი

წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი,

წუხელ თოვდა, ნეტავ ჩემთან რად არ გაჩნდი, გენახე და ძილში თბილად დაგეხურე. მე ავდექი პირველ თოვლზე, განთიადში და ვეძებდი შენს პატარა ნაფეხურებს.

ასეც ხდება ხოლმე (17 თავი)

რამდენიმე წუთი გაოგნებული უყურებდა მობილურს. შემდგომ გაიაზრა რაც ხდებოდა... სწრაფად წამოდგა საწოლიდან და ოთახი დატოვა.. დერეფანში გაღიმებული ნიკა დახვდა.. -ნიკა ეს რა არის? ტელეფონი აუფრიალა ცხვირ წინ. -ჩვენი ცხოვრების უკეთესობისკენ შემცვლელი,

სიჩუმის ამოხსნა

ბოლოს აღარავისთვის მინდოდა შენზე მეამბო. შეიძლება ადამიანმა მთელი გულით მოგისმინოს, მაგრამ გრძნობას ვერ გადასცემ, ისინი ვერასოდეს იგრძნობენ ისე, როგორც გრძნობ შენ.

რუსთავი

მე ვესტუმრები მშობლიურ ქალაქს, განმიახლდება ცეცხლი ჩამქრალი, ვამაყობ რომ ვარ მე რუსთაველი, აქ გავუსწორე ცხოვრებას თვალი...

8 ნიშანი, რომელიც გასცემს მოღალატეს.

ხან მხურვალე, ხან ცივი. თქვენი მეორე ნახევარი ხარ დაფრინავს ბედნიერებისგან და ხან დადის შავ ღრუბელზე მეტად ჩაშავებული, ხან შფოთავს და კრთის. თითქმის ყველა მოღალატე ადამიანისთვის არის ნაცნობი დანაშაულის ის გრძნობა, რომელიც გღრღნის შიგნიდან და

სადღაც შორს... მთებში თავი 27

შვილო ეს წყალობაა რაც უფალმა გამოიმეტა შენთვის. ჩაეხუტა მოხუცი.-მარო ბებო ეს ხომ შანსია. ეს სწორედ რასაც ველოდი-რისი დროა ბებო?ვერ გავიგე?-დაბრუნების დრო დადგა ბებ. დროა ძველი ცხოვრება დავიბრუნო. უკან ვბრუნდები ბებო... ომახიანად შესძახა სოფომ და

ფიოდორ დოსტოევსკი-თეთრი ღამეები

არსებობს ღამეები, რომლებიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება არსებობდნენ, როცა ახალგაზრდა ხარ. ეს არის ღამე, როდესაც ცა ისეა ვარსკვლავებით მოჭედილი, ისეთი ნათელია, რომ შეხედავ თუ არა, უნებურად საკუთარ თავს ეკითხები: ნუთუ ასეთი ცის ქვეშ გაბრაზებული და უხასიათო

მაგრამ პოეტთან უსულგულო სიკვდილს რა უნდა

მწამს, სიკვდილამდე უნდა ვზიდო ეს მძიმე ტვირთი, ალბათ სულ მალე ჩემს ცად ფრენას იხარებს მტრედი. მე ამ ცხოვრების ბოლოს წინა თარიღებს ვითვლი და მე უბედოს ერთხელ მაინც მეწვევა ბედი.

უხილავად შემაყვარე თავი(6 თავი)

დილით მომზადებისას როცა ფიქრობდა სალის და ლილეს ამ ამბავზე რა ემოციების მოზღვავება ექნებოდათ ეღიმებოდა.მოემზადა და უცებ აღმოაჩინა რომ ხელზე სალის ნაჩუქარი სამაჯური აღარ ეკეთა,მას არასოდეს იხსნიდა და ახლა...ესემესის ხმა: ,,იმედია არ გაწუხებ,თორე