გულწრფელობის საღამო (2)

მაგრამ მე სულ მჯეროდა,რომ რომანტიკოსი იყო. მჯეროდა მისი სიყვარულის შესაძლებლობების და იმ ადამიანის ბედნიერების,ვინც მის ხასიათსა და ნირს მხარს აუბამდა. ვიცოდი რომ გიორგის ,,არააფიშირებული“ გრძნობები, გაცილებით დიდი და მრავლისმომცველი იყო

სასიყვარულო სურათები 18

ბედნიერება — სულიერი და ემოციური მდგომარეობა, რომელიც სასიამოვნო შეგრძნებას იწვევს ადამიანში. ბედნიერების გამომწვევი ზოგადი მიზეზებია ყოფიერების პირობებით, ცხოვრების შინაარსიანობით, საკუთარი მიღწევებით შინაგანი კმაყოფილება. მის საწინააღმდეგო

მაფიის ბოსი! თავი 3 (1D Fanfic) +18

ზეინის ოთახში დავბრუნდი და როგორც ყოველთვის ოთახი ცარიელი იყო. მიუხედავად ამისა ყველგან დაძაბულობა იგრძნობოდა. ყველას შეეტყო ზეინის დაბრუნება. ეს ერთი თვე თავისუფლები ვიყავით და უცებ ისევ უსუსურობის შეგრძნება დამეუფლა. ფანჯრიდან ვაკვირდებოდი. როგორ

ბრალდებულო! თავი 16.

სახლში განადგურებული მივედი. ყველაფერზე ფიქრისგან უკვე თავი მისკდებოდა. ყელი ამტკივდა და სხეული ამიხურდა, მერე უცებ გამეყინა. ალბათ სიცხემ ამიწია. გაუბედურებული წავედი ჩემი ოთახისკენ. ამ ბოლო დროს მუსიკებსაც აღარ ვუსმენ და თითქოს მაკლია. მგონი ადრე

ნინი and დამიანე (XXI ნაწილი)

დილით აკოს ოთახში გამეღვიძა, თავი მისკდებოდა და საწოლზე ძლივს წამოვჯექი, ავდექი, ავაზანაში შევედი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. აკო სამზარეულოში რაღაცას ამზადებდა, მივესალმე და მაცივრიდან გაზიანი სასმელი გამოვიღე, პირდაპირ ბოთლიდან მოვსვი და

თაია (თავი 1)

,,სხვებისგან განსხვავებული ცხოვრება, არასდროს მქონია, მიუხედავად იმისა, რომ მდიდარი და შეძლებული ოჯახი მყავდა. არასდროს ვყოფილვარ გათამამებული სხვადასხვა ლამაზი სათამაშოებით. თამაშის და დროის ტარების ნაცვლად, წიგნებთან ვიჯექი 24 საათი და ყველანაირად

მარტო (თავი 5)

მთელი ღამე ვბორგავდი. ცივი ოფლი მასხამდა, ვიწვოდი და თან მციოდა. საათს დავხედე, ღამის 3 საათია. ლოგინზე წამოვჯექი, საღამური მთლიანად სველი მაქვს, ზეწარს ხელი გავუსვი და ოფლით იყო გაჟღენთილი. თმა სულ სველი მაქვს, ლავიწის ძვლებზე ოფლის აუზი ჩამდგარა,

ძველი პიანინო - 8

ეზოს მკრთალად ანათებდა სახლის ფანჯრებიდან გამოსული შუქი. მიმიმ ძლივს გააკვლია გზა მხატვრის სახლამდე. იცოდა კარი ბოლომდე ისედაც არ იკეტებოდა, ერთი მიწოლაც საკმარისი იყო მის გასაღებად. მისვლისთანავე რაღაც მძაფრი სუნი ეცა, ოთახი კვამლით იყო სავსე,

-პატარა ქალბატონო, მე შენ მიყვარხარ! (სრულად)

ღამე იყო, მთვარე ანათებდა სოფლის გზას, 2 წელია უკვე ამ სოფელს არ სტუმრებია, რაც ბაბუა დაეღუპა აქეთ აღარ გამოუხედავს, ახლა კი იმდენად სძლია მონატრებამ ჩამოვიდა! ჩამოვიდა და ყველამ მასზე დაიწყო ლაპარაკი! ნაია ჩამოვიდაო იკადრა ჩამოსვლაო

ლელო (თავი 4)

- მე… მე მართლა ვგიჟდები. არა… უკვე გავგიჟდი. - დავიბენი. სერიოზულად ლაპარაკობდა და თვალებს დაბნეულად აცეცებდა. ჩემს ცნობისმოყვარე თვალებში კითხვა ამოიკითხა, როგორც ამას ყოველთვის აკეთებს და მიპასუხა. - ყველაფერი შენი ბრალია! წიგნიდან ამოღებულ,