სიმპათიური სტუმარი დასასრული

ზღვის სანაპიროს გავუყევით და საერთო მოგოგნებების გახსენება დავიწყეთ. -მაპატიე რა, ისე აგდებულად რომ გელაპარაკებოდი. -კაი არაუშავს. და შენ ის გახსოვს ნიკუშაზე რომ იეჭვიანე.- გაღიმებულმა გავხედე. -კი მახსოვს- ღიმილით გამოთქვა და გვერდზე მიმიხუტა- და

ღიმილი ათბობს დედამიწას

როდესაც ესალმები ამ ქვეყანას, ან როდესაც მალე მოვა დამშვიდობების დრო, მაშინ წვრილმანებშიც კი ღიმილის საბაბს პოულობ. ალბათ ამიტომ იღვრება ერთდროულად ამდენი განცდა, ამდენი გულწრფელობა ბავშვებისა და მოხუცების ერთი მიმიკიდან. ალბათ სწორედ ამიტომ არ

თავშესაფარი (სრულად)

''-დავიღალე, გიორგი... ძალიან დავიღალე...-ვჩურჩულებ და სახეზე ჩამოშლილ თმებს ხელებით უკან ნერვიულად ვიწევ.-მინდოდა შემომეხედა შენთვის, ისეთი რაღაც მეთქვა, რასაც ვერასდროს დაივიწყებდი და საბოლოოდ უარი მეთქვა შენზე! -აბა, რას მეტყვი?-სადღაც შორიდან

გრძნობები ნაწ:2

რა უცნაური ვარ ხოლმე ზოგჯერ; მატარებლების სადგურივით ვიცი ცხოვრება, რომელსაც მხოლოდ ორი რამ ახსოვს: განშორებები და შეხვედრები. მთავარია მარტო არ დავრჩე, მთავარია, რომ რელსები არ წაიღონ ჩემგან." -ისევ მოგწონვარ? - ჰკითხა ტრაგიკული

მარტო (თავი 7)

-იქნებ, თქვენი აზრიც გაგვიმხილოთ? -კი ბატონო. გოგა ონიანი. -კითხვას არ დაელოდა. -ჯოჯოხეთი, როგორც მარიამმა აღნიშნა, მორგებული უნდა იყოს ადამიანის სურვილებზე. -ანუ, მარიამს ეთანხმებით? -ჩაეკითხა ქ.ელენე. -მხოლოდ იმაში, რომ ყველას ერთი რამ ვერ

***

როცა წვიმით დასველებულს მოგადგება თვალზე ცრემლი მაშინ ხვდები, რომ ის ბიჭი აღარ არის შენი.

A.N.A.L.E.N.A (თავი 3)

სიკვდილი სულაც არ არის მტკივნეული.ზოგჯერ სიცოცხლეს სიკვდილი სჯობს. გიფიქრიათ რატომ ურთავენ სუნთქვის აპარატს ავადმყოფებს?რადგან მათ სიცოცხლეს არანაირი აზრი აღარ აქვთ.სულიერი სიკვდილი ყველაზე გამანადგურებელია .თავისუფლებაში სიკვდილს არაფერი

ხელი არ გამიშვა არასდროს ძვირფასო

ხელი არ გამიშვა არასდროს ძვირფასო, თორემ ცოტაც და უფსკრულში ჩამიტანს... ტკივილი, რომელიც ჩემშია ჩაფლული იცოდე ნელ-ნელა ჩკუიდან გამიყვანს...

ადამიანო

ადამიანო! შენ ბოროტი ხარ ბოროტთა შორის, რომ ჩაერიე, ეშმაკს აცადე მოგება ომის. ქრისტე გეძახდა, მოგიხმობდა თავისკენ ბრძოლით, თუმც არ დაინდე - მაგონდება ლურსმანის რგოლი

დაუჯერებელი თავი '9'

დაუჯერებელი-ლაზარე, გეყოს ძილი რა-ნერვებმოშლილმა ამოვილაპარაკე და სწრაფად ავედი ისევ მეორე სართულზე, რამოდენიმე ოთახი დავათვალიერე, თუმცა ლაზარეს ვერსად წავაწყდი, ხოლოს სადღაც ბოლო ოთახში მივაგენი მის მძინარე სხეულს -ზარმაცაა, ადექი ფეხზეე-სწრაფად